Με το Μνημόνιο και το ευρώ ή ενάντια στο Μνημόνιο και έξω από το ευρώ.

Συνεχίζεται μονότονα πλέον η κατατρομοκράτηση του ελληνικού λαού  ενάντια στην  ορατή  πιθανότητα εξόδου της χώρας μας από την καταστροφική και καταρρέουσα ευρωζώνη. Εκτοξεύονται έωλα έως φαιδρά επιχειρήματα του τύπου ότι χρειαζόμαστε δύο χρόνια για να τυπώσουμε δραχμές ! Ότι δε θα έχουμε να φάμε ! Ότι δε θα έχουμε φάρμακα και  καύσιμα ! Ότι εξαρτόμαστε από τις εισαγωγές γιατί δεν  παράγουμε τίποτα. Για το πρώτο από τα φοβικά αυτά επιχειρήματα, είναι αστείο και να ασχοληθεί κανείς.

Να τελειώνουμε με τη χούντα του ευρώ πριν αυτή τελειώσει τη χώρα

Σύντομα μπαίνουμε στον έκτο χρόνο της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας, με τον ελληνικό λαό να πορεύεται στο δρόμο της απέραντης φτωχοποίησης, της δυστυχίας, της υποτέλειας. Η κατάληψη της χώρας από ξένους επιβουλείς της ανεξαρτησίας της, δεν έγινε με τις κλασικές συνταγές της στρατιωτικής βίας, με εισβολή τάνκς από το εξωτερικό ή το εσωτερικό, όπως το 1940 με τις Χιτλερικές ορδές ή το 1967 με τη χούντα των συνταγματαρχών. 

Μόνη λύση η επιστροφή στη δραχμή

Η επιστροφή στη δραχμή, σε συνδυασμό με περίοδο χάριτος, κούρεμα και αναδιάρθρωση του χρέους, μπορεί να μετατρέψει την οικονομία μας σε ανταγωνιστική ώστε να υπάρξει έξοδος από την κρίση. Το παράδειγμα της Αργεντινής που ανέκαμψε εντυπωσιακά ύστερα από την αποδέσμευση της από το σκληρό δολάριο, μιλά από μόνο του. (Όλα όσα λέγονται ότι δήθεν η Αργεντινή καταρρέει οικονομικά, διαψεύδονται πανηγυρικά από τον πλέον αρμόδιο. Τον ίδιο τον Αργεντίνικο λαό που εδώ και 14 χρόνια υπερψηφίζει την πολιτική των Κίρχνερ).

Αντί να επαιτούμε τα ευρώ των Μνημονιακών βασανιστών μας, μπορούμε να εκδώσουμε με φειδώ δραχμές από το Χολαργό. Η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί και στους πρώτους  3-6 μήνες  θα βιώσουμε ορισμένες αρρυθμίες στην αγορά, πληθωριστικές πιέσεις, προσωρινές ελλείψεις αγαθών. (Θα μας λείψουν ιδιαίτερα το χαβιάρι, το ουίσκι, οι Πόρσε Καγιέν, οι Louis Vuitton, οι Prada, κλπ.! ).

Η Ελλάδα ως θύμα

                                                                                             Του Πωλ Κρούγμαν

Από τότε που στην Ελλάδα χτυπούν τα τύμπανα, έχουμε ακούσει πολλά για το τι συμβαίνει με κάθε τι το Ελληνικό. Μερικές από τις κατηγορίες είναι αληθινές, μερικές  λάθος - αλλά όλες  είναι εκτός θέματος. Ναι, υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις στην οικονομία στην Ελλάδα, στην πολιτική της και χωρίς αμφιβολία στην κοινωνία της. Αλλά αυτές οι παραλείψεις δεν είναι αυτό που προκάλεσε την κρίση που διαλύει την Ελλάδα  και απειλεί να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη. Όχι, οι ρίζες αυτής της καταστροφής βρίσκονται βορειότερα, στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο, όπου αξιωματούχοι δημιούργησαν ένα  ίσως μοιραία ελαττωματικό νομισματικό σύστημα που όξυνε τα προβλήματα. Και η λύση στην κρίση, αν υπάρχει, θα πρέπει να προέλθει από τα ίδια μέρη.

Θα πληρώσουν οι δοσίλογοι και τα παπαγαλάκια του ευρωμνημονίου

του Πέτρου Καλαφάτη
 

Την ώρα που η κυβέρνηση και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια της τρομοκρατούν τον κόσμο για την επιστροφή στη δραχμή, χιλιάδες σπίτια βγαίνουν στο σφυρί. Τα στεγαστικά δάνεια όπως και κάθε τύπου  έχουν χτυπήσει κόκκινο. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, το 23 % των στεγαστικών δανείων (17 δις), το 42,3% των καταναλωτικών (12,3 δις) και το 27,5% (33,2 δις) των επιχειρηματικών είναι "κόκκινα", αδύνατο, δηλαδή, να πληρωθούν. Συνολικά πρόκειται για περίπου 320.000 "κόκκινα" δάνεια, ύψους 62,2 δις.

Έξοδος από την ευρωκόλαση και συμμαχία των χωρών του νότου

Η  υπεραλαζονία των Γερμανών ναυάγησε αιματηρά σε δύο παγκόσμιους πολέμους που προκλήθηκαν με ίδια ευθύνη και βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα μιας νέας μεγάλης ήττας. Στο σύγχρονο   παγκόσμιο οικονομικό  πολέμου  όπου πρωτοστατούν, φαίνεται πως νιώθουν πολύ ισχυροί ύστερα από τη συνένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία, την πρόσκαιρη  αποστασιοποίηση των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, την αποδυνάμωση της Γαλλίας, τη δορυφοροποίηση ή απονεύρωση των άλλων βοειοκεντρικών χωρών και τα ανοίγματά του Βερολίνου προς τη Ρωσία.  Όλα αυτά, θυμίζουν παρόμοιες γεωστρατηγικές κινήσεις στα πρόθυρα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, οι οποίες τελικά ανατράπηκαν και οδήγησαν στην αιματηρή ήττα του Τρίτου Ράιχ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα.

Αφου το ευρώ είναι ταμπού, δεν καταλαβαίνω γιατί διαμαρτύρεστε για τα επερχόμενα δεινά

Πρωτεύουσες καρτέλ

του Αναστάσιου Ρέτζιου

Δεν καταλαβαίνω γιατί  οι υποστηρικτές του ευρώ, διαμαρτύρονται  για τη μείωση των μισθών και των συντάξεών τους. Τα δάνεια  που μας παρέχουν σε ευρώ οι υπερκυβερνήτες από τη Φραγκφούρτη, μόλις και μετά βίας φτάνουν για την κάλυψη των βασικών εξόδων του κράτους για τρέχοντες μισθούς και συντάξεις, ενώ έχουν ανασταλεί οι πληρωμές προμηθευτών, εφ’ άπαξ αποζημιώσεων, νέων συντάξεων,κλπ.   Αυτό είναι το τίμημα για  το ταμπού της παραμονής της Ελλάδας στην  Ευρωζώνη.

Πυροβολώντας τον Άκη και τώρα τον Γιάννο, ας μην ξεχνάμε τον συνθέτη που τον λένε και Σημίτη

Το 1996 είχα την τύχη και την τιμή να εκλεγώ ανάμεσα στους πρώτους 6-7 βουλευτές σε αριθμό ψήφων σε όλη την Ελλάδα. Λίγο αργότερα, ζήτησα συνάντηση από τον τότε πρωθυπουργό Κωσταντίνο Σημίτη. Με δέχτηκε με το γνωστό του κρύο χαμόγελο, αναμένοντας να του υποβάλλω αιτήματα υπουργοποίησης, κλπ. Τον ξάφνιασα όταν του είπα ότι ο λόγος που ζήτησα τη συνάντηση είναι, για να του επισημάνω ότι γίνετε πάρτι διαφθοράς και παρασυναλλαγών με το δημόσιο χρήμα. Και ότι πρέπει να παρθούν συγκεκριμένα  θεσμικά μέτρα αποτροπής, που θα ήθελα και να του προτείνω.

Εκείνος αναψοκοκκίνισε, σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να μου φωνάζει ότι είναι ντροπή  να του λέω αυτά για τα οποία μας κατηγορούν οι αντίπαλοί μας. Και ότι αν έχω συγκεκριμένα στοιχεία να του τα δώσω, ή να τα στείλω στον Εισαγγελέα. Ήταν τέτοια η οξύτητα της αντίδρασής του, που με οδήγησε σε ανάλογη έκρηξη.

H σύγχρονη ελληνική τραγωδία

Ο παράδεισος του ευρώ που αποδείχτηκε  κόλαση

Η Ελλάδα εντάχθηκε  στη ζώνη του ευρώ τον Ιανουάριο του  2001, σε έναν υποτιθέμενο οικονομικό παράδεισο. Αλλά αποδείχτηκε ότι ήταν η κόλαση. Ζούμε σήμερα μια σύγχρονη ελληνική τραγωδία, όπως ποτέ πριν με τη δραχμή. Ναι, μέρος της ευθύνης οφείλεται στη φαυλότητα του πολιτικού μας συστήματος. Αλλά το ίδιο σύστημα, υπήρχε και κατά τη διάρκεια των χρόνων της δραχμής. Η συστημική αρνητική επίδραση του ευρώ αποδεικνύεται,εκτός των άλλων, από το γεγονός ότι στην ευρωκόλαση μας ακολουθούν και άλλες χώρες της ευρωζώνης κυρίως μέσα στον ευρωπαϊκό νότο. Από την έλευση της κρίσης  το 2008, το ΑΕΠ της χώρας μας έχει μειωθεί περίπου κατά 30% και αυτό συνεχίζεται, χωρίς φως στην άκρη του τούνελ. Η επίσημη  ανεργία έχει αυξηθεί πάνω από 27% και περίπου 50% για τους νέους. Κεντρικοί δρόμοι των πόλεων μοιάζουν με νεκροταφεία καταστημάτων.

Υποτιμά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού η εμμονή Τσίπρα με την ευρωζώνη

• Home

• Γεια σας dr-editor
• Αποσύνδεση

Γραμμή εργαλείων διαχείρισης

• Πίνακας εργαλείων(Προβολή και προσαρμογή του πίνακα εργαλείων)
• Περιεχόμενο(Διαχείριση περιεχομένου και σχολίων)

Εμφάνιση των συντομεύσεων

Πρωτεύουσες καρτέλες

Υποτιμά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού η εμμονή του  αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης  κ. Αλέξη Τσίπρα  με την ευρωζώνη. Ειλικρινά μένουμε κατάπληκτοι με δηλώσεις όπως αυτές που έκανε αυτές τις μέρες από το Τέξας των ΗΠΑ υποστηρίζοντας ότι, "η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δε θα ωφελήσει κανέναν, ότι θα πυροδοτήσει σοβαρά νέα προβλήματα, διαχείριση ενός ασταθούς νέου νομίσματος, φαινόμενα bank run ( ! ),  πληθωρισμό, φυγή κεφαλαίων και ανθρώπων. Ότι η Ελλάδα δε θα πρέπει και δε θα το κάνει, δε θα εξέλθει εθελοντικά από την ευρωζώνη, ότι μία έξοδος της ή άλλης χώρας σε κρίση, θα ήταν καταστροφή για την Ευρώπη".

Άλαν Γκρίσπαν : Η κρίση στην ευρωζώνη δεν τελειώσε

Πρωτεύουσες καρτέλε

Η κρίση στην ευρωζώνη κάθε άλλο παρά τελείωσε, τονίζει ο πρώην πρόεδρος της αμερικανικής Fed(κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ) Άλαν Γκρίνσπαν, σε συνέντευξή του προς το ραδιόφωνο του BBC. Η κρίση πιθανότατα θα συνεχιστεί, υποστηρίζει ο 87χρονος σήμερα Γκρίνσπαν, έως ότου η ευρωζώνη «ενοποιηθεί πολιτικά, προς τα εκεί βαδίζουμε».

 Στη συνέντευξή του λέει μάλιστα χαρακτηριστικά: «Η κουλτούρα της Ελλάδας δεν είναι ίδια με την κουλτούρα της Γερμανίας και το να τις ταιριάξεις σε μία οντότητα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Ο μόνος τρόπος που μπορείς να το κάνεις είναι μέσω της πολιτικής ενοποίησης, όπως έγινε μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας και αυτή ακόμη δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε».

Έντιμοι,αμόλυντοι, ικανοι και πατριώτες οι πολιτικοί που πρέπει να κυβερνήσουν τη χώρα με την επιστροφή στη δραχμή

Η έξοδος από το ευρώ και το Μνημόνιο, μπορεί να πετύχει μόνο με τον αποκλεισμό όλου του πολιτικού προσωπικού στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η χώρα δεν αντέχει πλέον τις κλασικές πρακτικές πολιτικής πατρωνίας, υποσχεσιολογίας και αντιπαραγωγικών παροχών.

Εναπόκειται στη νοημοσύνη, στη βούληση και στην οργανωσιακή πρόθεση του ελληνικού λαού να μην παρασυρθεί από τη διαπλεκόμενη μιντιαρχία και επιτρέψει τη διαχείριση της επιστροφής στο εθνικό μας νόμισμα από φαύλους πολιτικούς που μέχρι χθες εξέφραζαν την υποταγή τους στο ευρώ και έχουν μολυνθεί με τις υπογραφές τους στο Μνημόνιο. Ούτε βέβαια, έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε πειράματα με άκαπνους και άπειρους ψευτοσωτήρες κηπουρούς, που συνήθως είναι χειρότεροι από τους παλαιότερους πολιτικάντηδες.