Ο μεταμοντέρνος φασισμός του δικαιωματισμού και της πολιτικής ορθότητας.

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Η Γερμανίδα βουλευτής της Αριστεράς («die LINKE») Σάρα Βάγκενκνεχτ, γνωστή και ως «Κόκκινη

Σάρα» για τις ρηξικέλευθες όσο και «προκλητικές» και για το ίδιο της το κόμμα απόψεις της, γράφει στο νέο της βιβλίο «Οι Αυτό-δίκαιοι» ("Die Selbstgerechten") : «Η πολιτική των ταυτοτήτων οδηγεί στο ότι εστιάζουμε την προσοχή μας σε όλο και μικρότερες και όλο σε πιο παράξενες μειοψηφίες, οι οποίες βρίσκουν κάθε φορά την ταυτότητά τους σε κάποια ιδιοτροπία, μέσω της οποίας διαφοροποιούνται από την κοινωνία της πλειοψηφίας και από την οποία (ιδιοτροπία) απορρέει η απαίτηση να θεωρούνται θύματα». Παραδείγματα τέτοιων «ιδιοτροπιών» θεωρεί, μεταξύ άλλων, τον «σεξουαλικό προσανατολισμό», το χρώμα του δέρματος και την εθνικότητα, ενώ παράλληλα κατακεραυνώνει στο βιβλίο της και την «νέα τυραννία», την πολιτική ορθότητα.

Εν τω μεταξύ, οι θιασώτες της «cancel culture’” των ορθοπολιτικών, έχοντας και την αμέριστη στήριξη των πανίσχυρου λόμπυ των μειονοτήτων, προελαύνει στην Δύση επιβάλλοντας (αυτό)λογοκρισία σε θέματα που προκαλούν την «δυσαρέσκεια των μειονοτήτων» σε σημείο μάλιστα που το όλο πρόβλημα προσλαμβάνει πλέον και φαιδρά χαρακτηριστικά. Τέσσερα (νέα) παραδείγματα:

• Στην Ολλανδία θέλουν να εξαλείψουν από το αριστούργημα «Θεία Κωμωδία» του Δάντη (φέτος συμπληρώνονται 700 χρόνια από το θάνατό του) τη στροφή από την «Κόλαση» που αναφέρεται στον προφήτη Μωάμεθ.

• Κάποια μουσεία στο Παρίσι ανακοίνωσαν πως θ΄ αφαιρέσουν τους λατινικούς αριθμούς που συνοδεύουν τα έργα τέχνης επειδή κάποιες εθνικές μειονότητες δεν μπορούν να τους διαβάσουν.

• Διδάσκοντες στην Οξφόρδη διαμαρτύρονται γιατί θεωρείται πρόκληση που κάποιοι επιμένουν ν΄ ασχολούνται υπέρ του δέοντος με τη «λευκή ευρωπαϊκή μουσική από την εποχή της δουλείας», δηλαδή Μπετόβεν, Μόζαρτ, Μπαχ κ. α.

• Στη Γερμανία οι Πράσινοι, που στοχεύουν πλέον στην καγκελαρία από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, βρίσκουν το τρίπτυχο της Γαλλικής Επανάστασης «Ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη» άκρως αντιφεμινιστικό γιατί παραπέμπει στον αδελφό (στα γερμανικά Bruder) και όχι στην αδελφή (Schwester). Οπότε στα εκλογικά πλακάτ αντί για «Brüderlichkeit» βλέπουμε πλέον το “Schwesterlichkeit”.

Για την γαλλική εφημερίδα «Φιγκαρό» πάντως το θέμα είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟ. Η πολιτική ορθότητα έχει στο στόχαστρο «αποκλειστικά τον δυτικό πολιτισμό» και μαζί και την χριστιανική παράδοση. Ο διάλογος περί «πολιτικής των ταυτοτήτων» σε όλη την Ευρώπη «έχει ανάψει» για τα καλά και πλέον εμφανίζονται όλο και περισσότεροι διανοούμενοι από όλους τους ιδεολογικούς χώρους που αντιστέκονται στον μεταμοντέρνο φασισμό του δικαιωματισμού και της πολιτικής ορθότητας. Μόνο στην Ελλάδα υπάρχει «άκρα του τάφου σιωπή», για να μπορούν ασφαλώς οι θιασώτες της πολιτικής των ταυτοτήτων