Παντελή πολυαγαπημένε
φίλε, τώρα που πέταξες έτσι ξαφνικά στ’ αστέρια, τι θα γίνουμε όλοι εμείς χωρίς
εσένα. Η Μαρίνα, η Ρούλα, τα αδέρφια σου, εμείς οι φίλοι σου. Χωρίς εσένα, εσένα που
ήσουν μέρος της ζωής μας. Πόσο πολύ θα φτωχύνει η ζωή μας.
Έμπαινες στα σπίτια μας και τα έκανες όλα να λάμπουν. Μιλούσες με σεντόρεια τη φωνή και αντιλαλούσε ο αέρας. Τραγουδούσες σαν
τενόρος και το σπίτι τραγουδούσε μαζί σου. Χόρευες και χόρευε ο κήπος. Ένας
κήπος το πέρασμά σου. Φτάνει Παντελή σου λέγαμε. Και εσύ εκεί, συνέχιζες πάντα το
πανηγύρι της χαράς. Έδιωχνες τη λύπη και έφερνες το γέλιο, τη χαρά.
Χαρά, γέλιο, αισιοδοξία, καλοσύνη, φιλία, τρυφερότητα,
Αγάπη. Τα έδινες όλα. Όλα για τους δικούς σου. Για τους φίλους σου. Βιντεοσκοπούσες
τους πάντες και τα πάντα, εκτός από τον εαυτό σου. Έδινες χωρίς να παίρνεις. Καμάρωνες και δάκρυζες όταν
έβλεπες τη Μαρινούλα σου να χορεύει. Όταν σου χαμογελούσε η Ρουλίτσα σου. Δάκρυσες
όταν τελευταία σου χάρισα ένα βιβλίο μου με μια τρυφερή αφιέρωση για εσένα.
Δάκρυζες, χαιρόσουν βαθειά με τις χαρές των φίλων σου. Ήσουν ΦΙΛΟΣ με κεφαλαία γράμματα
Στοργικός Πατέρας,
τρυφερός σύζυγος, ευπατρίδης φίλος, αγωνιστής επαγγελματίας και πάντα νέος. Μετρ στο
σκάκι και στο κέφι. Γέμιζες τη ζωή όλων μας. Αγαπούσες και σε αγαπούσε η
ζωή. Αλλά μυστήριο πράγμα. Γιατί ξεχάστηκε μια στιγμή η μεγάλη Φίλη σου και σε άφησε έτσι νωρίς
στα χέρια του Χάροντα στα 57 σου χρόνια. Πόσο φτωχική θα είναι η ανηφόρα χωρίς εσένα εδώ γύρω.
Τώρα θα χτυπάς την
πόρτα του Παράδεισου όπου θα σου στρώσουν κόκκινο χαλί. Ανησυχώ όχι για Σένα,
αλλά για τον Παράδεισο. Θα τον κάνεις άνω κάτω ! Σίγουρα λιγότερο βαρετό. Νομίζω
ότι ο Θεός, δεν μπορεί, θα σε ξεχωρίσει και θα σε χρίσει Αρχάγγελο της χαράς.
Ρούλα, Μαρινούλα, απόψε το βράδυ, δείτε ψηλά στον ουρανό
και θα δείτε ένα αστέρι να σας χαμογελάει. Θα είναι ο Παντελής μας. Θα είναι
πάντα εκεί κοντά σας, κοντά μας. Τα όμορφα καλά αστέρια είναι σαν κάποιους καλούς
φίλους που δεν τους βλέπουμε. Αλλά είναι πάντα εκεί, κοντά μας.
Καλό σου ταξίδι πολυαγαπημένε,
μοναδικέ, αξέχαστε Παντελή Γιαπιτζόγλου.
4/4/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου