Πρωτεύουσες καρτέλες
Η υπεραλαζονία της σημερινής Γερμανικής κυβέρνησης του διδύμου Μέρκελ-Σόιμπλε, θυμίζει το ναυάγιο της μεγάλης Γερμανίας σε δύο παγκόσμιους πολέμους που προκλήθηκαν με ίδια ευθύνη και βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα μιας νέας μεγάλης ήττας.
Στο σύγχρονο παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο όπου πρωτοστατούν, φαίνεται πως νιώθουν πολύ ισχυροί ύστερα από τη συνένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία, την πρόσκαιρη αποστασιοποίηση των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, την αποδυνάμωση της Γαλλίας, τη δορυφοροποίηση ή απονεύρωση των άλλων
βoειοκεντρικών χωρών και τα ανοίγματά του Βερολίνου προς τη Ρωσία. Όλα αυτά, θυμίζουν παρόμοιες γεωστρατηγικές κινήσεις στα πρόθυρα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, οι οποίες τελικά ανατράπηκαν και οδήγησαν στην αιματηρή ήττα του Τρίτου Ράιχ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα.
Το φοβερό δίδυμο Μέρκελ-Σόϊμπλε, φαίνεται να ακολουθεί παρόμοιες φιλόδοξες ονειρώξεις γερμανικής ηγεμονίας, αξιοποιώντας την οικονομική της παντοδυναμία και το υπερόπλο της , το ευρώ, το οποίο ελέγχει απόλυτα. Μένει να δούμε πιο θα είναι το τέλος των δικών τους ονειρώξεων αλλά και του δικού μας δράματος. Είναι πολύ πιθανό τελικά, η εγγενής υπεραλαζονία τους να αποτελεί και να αποτελέσει και πάλι το αίτιο της καταστροφής της ίδιας της Γερμανίας. Όμως, στο δρόμο αυτής της καταστροφής, έχουν υπάρξει και θα υπάρξουν ακόμα μεγάλα ερείπια κυρίως στις χώρες του νότου, με πρώτη τη δική μας που έχει τραυματική εμπειρία από γερμανική κατοχή.
Γι΄αυτό, σημασία έχει ο ελληνικός λαός να παύσει να παρακολουθεί "ενεός, μοιραίος και αφασικός αντάμα" τις εξελίξεις, καταθέτοντας μόνο την αγανάκτηση και την οργή του, χωρίς να προτάσσει συγκεκριμένες ρεαλιστικές λύσεις για την ανατροπή του Μνημονίου, της απέραντης φτωχοποίησης, της υποτέλειας και της ντροπής. Γιατί το Μνημόνιο και το ευρώ είναι αδιαχώρητοι Σιαμαίοι αδερφοί και η μονοδιάστατη οργίλη αντιπολίτευση σ΄αυτό λειτουργεί ως βαλβίδα διαφυγής της λαϊκής οργής, αγανάκτησης και απελπισίας. Μια βιώσιμη προοπτική ελπίδας, έχει ως κεντρικό άξονα την έξοδο από το ευρώ υπό τη σκέπη της συμμαχίας των χωρών του νότου απέναντι στην ολέθρια γερμανοποίηση της Ευρώπης.
Η οικονομική και πολιτική συμμαχία των χωρών του νότου, αποτελεί σήμερα μια ορατή, εφικτή, βιώσιμη διέξοδο από το τέλμα της κρίσης που βιώνουν οι χώρες της περιφέρειας. Αυτό το δρόμο σηματοδοτούν οι τελευταίες εξελίξεις στην Ιταλία, την Κύπρο, αλλά και παρόμοιες κινήσεις στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις των ποδηγετούμενων κεντρικών ΜΜΕ, οι υποστηρικτές της δραχμής ξεπερνούν το 42%, με συνεχή ανοδική τάση, η οποία αυξήθηκε αλματωδώς ύστερα από την εμφάνιση στο πολιτικό προσκήνιο του κόμματος της ΔΡΑΧΜΗΣ των Πέντε Αστέρων, το οποίο παρουσίασε μια ολοκληρωμένη, σοβαρή, συγκροτημένη πρόταση ανατροπής του Μνημονίου με έξοδο από το ευρώ. Ποσοστό που θα αυξηθεί πολύ πέραν της πλειοψηφίας, ακόμα και χωρίς τη στοιχειώδη ισοτιμία δημόσιας παρουσίασης των εκατέρωθεν επιχειρημάτων.
Η συμμαχία των χωρών του νότου, συνεπάγεται την έξοδο της Ιταλίας, της Ελλάδας,της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου, από το ευρώ, την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα, τη συναλλαγματική σύνδεση των νομισμάτων τους με κεντρικές συμφωνίες λελογισμένων ισοτιμιών, τη δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου, τη θέσπιση κοινών πολιτικών σε οικονομικές, τραπεζικές, νομισματικές πρακτικές, τη δημιουργία σχεδίων για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Καθώς και πολιτική αλληλοϋποστήριξη για διαπραγμάτευση των χρεών, αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών και ενίσχυση της διεθνούς γεωπολιτικής τους ισχύος. Και θα επικυρώνεται με τη ανακήρυξη της ΑΟΖ του νότου όπου θα ενώνονται οι Αυτόνομες Οικονομικές Ζώνες, της Πορτογαλίας, Ισπανίας, Μάλτας, Ιταλίας, Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας υπό την ενιαία πολιτική ισχύ των χωρών αυτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου