Έκθεση βόμβα του ΔΝΤ: Προτιμότερη η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ.

To Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημοσιοποίηση μια τελευταία έκθεση εμπειρογνωμόνων του η οποία ανατρέπει καταλυτικά τις μέχρι σήμερα κατεστημένες παραδοχές σχετικά με την ευρωζώνη και τη δραχμή. Η έκθεση που αποσιωπήθηκε από τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης, συμπεραίνει ότι, η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι προτιμότερη από την παραμονή της σε αυτήν και ότι το νέο πρόγραμμα που υιοθετείται με το Μνημόνιο και την αναδιάρθρωση του χρέους, δε θα πετύχει.

 

Η έκθεση επισημαίνει ότι «η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μέσω της εσωτερικής υποτίμησης έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολο εγχείρημα, με πολύ μικρή επιτυχία». Και συμπληρώνει ότι «οι χώρες που αποδεσμεύονται από ένα νόμισμα και προχωρούν σε υποτίμηση της συναλλαγματικής τους ισοτιμίας με μία κίνηση, μία και έξω, συνήθως ανακάμπτουν ταχύτερα. Το ελληνικό χρέος προβλέπεται να παραμείνει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα σε όλη τη διάρκεια εφαρμογής του προγράμματος, αλλά και μετά. Παραμένουν σημαντικοί κίνδυνοι λόγω της ανικανότητας του ελληνικού πολιτικού συστήματος να αναθερμάνει τις μεταρρυθμίσεις και να υλοποιήσει τις δομικές αλλαγές που είναι απαραίτητες ώστε η Ελλάδα να ξαναγίνει ανταγωνιστική εντός ευρωζώνης. Η εμπειρία της Αργεντινής μεταξύ των ετών 1998-2002 δείχνει ότι μια οικονομία μπορεί να παγιδευτεί σε ένα καθοδικό σπιράλ, στο οποίο η προσαρμογή μέσω εσωτερικής υποτίμησης, τελικά αποδεικνύεται αδύνατη και ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί η ανάκαμψη είναι η χρεοκοπία και η εγκατάλειψη της σταθερότητας στην ισοτιμία του συναλλάγματος. Το παράδειγμα της Αργεντινής προσφέρει μια χρήσιμη προοπτική για την πιθανή εξέλιξη των μακροοικονομικών στοιχείων της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι οι αρχικές συνθήκες στη χώρα μοιάζουν δυσμενέστερες σε σχέση με την προηγούμενη διεθνή εμπειρία». Και η έκθεση συμπεραίνει  ότι  «οι περισσότερες προϋποθέσεις για επιτυχία δεν υπάρχουν στην Ελλάδα».

Για πρώτη φορά το ΔΝΤ, παραθέτει δημόσια εκτιμήσεις του από μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Σύμφωνα με αυτές, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα υποχωρήσει αμέσως κατά δώδεκα ποσοστιαίες μονάδες. Το 2013 προβλέπεται να επιστρέψει στα επίπεδα πριν από την είσοδό μας στην ευρωζώνη το 2001. Το 2015, λόγω της αναμενόμενης ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας της χώρας, αναμένεται να διαμορφωθεί έξι μονάδες υψηλότερα από τα σημερινά επίπεδα. Ο πληθωρισμός  θα εκτοξευθεί άμεσα στο 35% ,αλλά εκτιμάται ότι θα αρχίσει να υποχωρεί μετά το 2013. Στα σημερινά επίπεδα περίπου του 4% ,υπολογίζεται ότι θα επανέλθει το 2020. Ο δείκτης της πραγματικής σταθμισμένης ισοτιμίας του νομίσματος, έναντι των ανταγωνιστών της χώρας (real effective exchange rate), προβλέπεται να μειωθεί κατά 50% με την έξοδο από το ευρώ.

Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα αρχίσει αμέσως μετά, υποστηρίζει η έκθεση του ΔΝΤ. Σε συνδυασμό με τις άλλες ως άνω εκτιμήσεις,  η πρόβλεψη αυτή δείχνει ότι αμέσως μετά την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα η Ελλάδα θα ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της ταχύτερα και σίγουρα με μεγαλύτερο ρυθμό από ότι προβλέπεται στο σημερινό σενάριο της παραμονής στο ευρώ και της εφαρμογής του Μνημονίου. Η έκθεση του ΔΝΤ, κάθε άλλο παρά  περιγράφει την έξοδο από το ευρώ ως καταστροφή και ολοκληρωτική ισοπέδωση. Αντίθετα προβλέπει ότι, τα βασικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας θα σημειώσουν ραγδαία πτώση αμέσως μετά την αλλαγή νομίσματος και ταχύτατη σχεδόν αυτόματη προσαρμογή στα νέα δεδομένα.

Ύστερα από αυτή τη βόμβα του ΔΝΤ, αναρωτιόμαστε πως θα σταθούν οι λάτρεις του εξοντωτικού Μνημονικοί σε ένα δημόσιο διάλογο για το ίδιο θέμα. Αλλά και οι Αντιμνημονιακοί, πως θα εξηγήσουν ότι, δεν μπορεί να αρνείσαι το Μνημόνιο και να επαιτείς τα δανεικά σε ευρώ. Οι πρώτοι, προφανώς βρίσκονται σε σύγχυση και ορισμένοι απ’ αυτούς, απλώς επαναλαμβάνουν τη φωνή του μέχρι τώρα κυρίου τους. Οι δεύτεροι, μοιάζουν να επιδιώκουν μια ολοφάνερη αντίφαση. Θέλουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο ! Όμως, αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα.

Είναι καιρός να επανέλθει η λογική επιτέλους σ’ αυτή τη δύσμοιρη χώρα. Οι επιλογές είναι δύο. Ή παραμένουμε στο ευρώ με αγκαλιά με το Μνημόνιο, χωρίς ελπίδα και προοπτική. Ή φεύγουμε από τον παραλογισμό του ευρώ, του συγκεκαλυμμένου αυτού μάρκου. Και περνάμε μέσα από μια δύσκολη αρχική φάση, στην οποία έτσι κι’ αλλιώς βρισκόμαστε και τώρα, νοικοκυρεύουμε τα άθλια δημοσιοικονομικά μας με έντιμη και αποτελεσματική διαχείριση, γινόμαστε ανταγωνιστικοί και οδεύουμε σε μια ελπιδοφόρα αναπτυξιακή προοπτική. Το μαστιγωτικό  Μνημόνιο, ας μας γίνει μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα ίδια εγκληματικά λάθη. Οι ανάπηροι «μαιμού»,  τα τρωκτικά του δημοσίου, τα ρετιρέ του δημοσιουπαλληλικού ωχαδερφισμού, οι φοροκλέπτες, οι κηφήνες, οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Σημιτισμού, οι εργολάβοι της αρπαχτής, οι επαγγελματίες μιζαδώροι, οι επιδοτούμενοι κλέφτες, οι ατιμώρητοι δημόσιοι λειτουργοί, οι ανεύθυνοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί Πατρίκιοι, οι  κηφήνες της μίζας, οι εργολάβοι της αρπαχτής, οι ανίκανοι να μοιράσουν σε δύο γαϊδάρους σανό, οι τεχνοκράτες της πλάκας, οι οσφυοκάμπτες κηπουροί, οι πονηροί πολιτευτές, οι πολιτικάντηδες του βολέματος, οι αντιπαραγωγικοί βολεψίες, όλος αυτός ο εσμός του παραλόγου, της λαμογιάς και της πλαστής ευημερίας, είναι καιρός να κάτσει στο σκαμνί, να εξαφανιστεί. Δεν μπορεί να θέλουμε να λεγόμαστε  Ευρωπαίοι και στους δείκτες διαφθοράς να βρισκόμαστε πίσω από την Μποτσουάνα. Ας προχωρήσουμε για την ανατροπή με το εθνικό νόμισμα, μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως πολλές άλλες χώρες και αναζητώντας πολυπρόσωπες συμμαχίες και αλλού, στην Κίνα, στις ΗΠΑ, στη Ρωσία. Με νοικοκυροσύνη, με ευθύνη, με ικανή και έντιμη διαχείριση που επιβραβεύει την επιτυχία και τους άξιους και τιμωρεί τους φαύλους, τους πονηρούς και τους ανίκανους. Φαίνεται ότι χρειαζόμασταν το Γερμανό μας. Αλλά όχι τους Γερμανούς.