Τη Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014 στις 9μμ. διοργανώθηκε από τον Δημήτρη Θεοφίλου και άλλους φίλους, μουσική εκδήλωση για τον αξέχαστο Λάκη Παπά στο Μαγεμένο Αυλό ( Αμύντα 4, Πλατεία Προσκόπων, περιοχή Χίλτον). Οι φίλοι του Λάκη είμασταν εκεί για να τραγουδήσουμε και να μιλήσουμε γι' αυτόν. Για τη μουσική και το υψηλό ήθος που εκπροσώπούσε ο σπάνιος εκφραστής του 'νέου κύματος", το οποίο σήμερα, σε καιρούς χαλεπούς είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Να ευχηθούμε ότι, η βραδιά αυτή θα έχει συνέχεια, γιατί και στη μουσική, είναι αναγκαία μια επανάσταση απεναντι στα σκουπίδια που κυριαρχούν σήμερα, όπως σε όλη την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας. Το καλό τραγούδι ήταν πάντοτε ο αναγκαίος σύντροφος της ανατροπής, της αλλάγης. Και σε αυτό προσβλέπουμε, όπως θα ήθελε να κάνουμε και ο αγαπημένος μας Λάκης Παπάς.
Αποχαιρετίσαμε πριν απο λίγο καιρό τον Λάκη, τον φίλο μας με τη φωνή από μετάξι και την καρδιά από μάλαμα. Ένα τρυφερό έφηβο που δε γέρασε ποτέ, σαν το νέο κύμα. Δεν κρύφτηκε σε λαθραία όνειρα. Δε φόρεσε στολές παραλλαγής. Έμεινε αυθεντικός, τρυφερός, όρθιος στις καταιγίδες, όπως η μοιραία η χώρα μας. Δεν ήταν έμπορος, ήταν ποιητής. Ποιητής της καλής μουσικής. Περπατούσε στη σκιά όπως οι σπουδαίοι άνθρωποι.
Τιπούκειτος, Απανεμιά, Εσπερίδες. Βελούδινος, φωτεινός, σταθερός, ζεστός, δοτικός. Έδεινε χωρίς να παίρνει. Πρόσφερε χωρίς να ζητά. Ζούσε για να τραγουδά.Οι σημερινοί έμποροι της μουσικής και της φτηνής εικόνας, οι έχοντες και κατέχοντες, τον επαίνεσαν περισσότερο όταν έγινε Άγγελος στον ουρανό. Είχαν παραβλέψει ότι ήταν Άγγελος στη γη.
Έφυγε όπως έζησε, γαληνεμένος και τρυφερός, όπως μου είπε η καλή του σύντροφος η Μαίρη, που του κρατούσε το χέρι μια ολόκληρη ζωή μέχρι το τέλος.Στις γειτονιές των Αγγέλων τώρα κάνει παρέα με τον Μάνο, τον Λοίζο, τον Γιώργο Ζωγράφο,την Καίτη Χωματά και άλλους από την παληπαρέα που έχτισαν μαζί αυτή τη μοναδική τεράστια μουσική ιστορία. Σαν τα αστέρια που μένουν πάντα ψηλά και όχι διάττοντα όπως οι κούφιες εμπορικές επιτυχίες.
Μην κουραστείς να μ’ αγαπάς, κι αν κουραστείς μη φύγεις, μας τραγουδούσε. Και εμείς αυτό κάνουμε τώρα όπως παλιά στης Πλάκας της μπουάτ. Όπως μέχρι σήμερα σε σπίτια και σε φιλικούς μουσικούς χώρους. Και ποιος ξέρει, αυτό το καλό τραγούδι που εκπροσωπούσε ο Λάκης, ίσως δυναμώσει και πάλι σαν προπομπός για την ανάσταση της πατρίδας μας.
Εμείς κι η αγάπη μας για άλλο όνειρο για άλλη φωλιά,
θεό σε κάνουμε και βασιλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου