Μετά τα Νησιά Φερόες, εκτός από τον «άρτον», τέλος και τα «θεάματα»

 

Αν κάτι μας έδινε λίγη χαρά στη μίζερη εποχή μας ήταν η Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου που τα τελευταία χρόνια ένας Γερμανός ( ! ) ο Ρεχάγκελ, την ανέστησε από την αφάνεια και ένας Πορτογάλος ο Σάντος, κατάφερε να συνεχίσει τη θαυμαστή πορεία της. Και η ήρθε ο Ρανιέρη του Σαρρή για να την καταποντίσει στα Τάρταρα. Έτσι, εκτός από τον «άρτον, χάσαμε και τα θεάματα πλέον. «Άρτος και θεάματα» τέλος. Όπου φτωχός και η μοίρα του, λέει η γνωστή παροιμία. Αλλά υπάρχει και το εθνικό άσμα ότι «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» Αν μάλιστα πιστέψουμε στην τελευταία ανακύκλωση του success story, τότε, κουράγιο συνέλληνες, το φως στην άκρη του τούνελ είναι ορατό πλέον! Γιατί ως γνωστό η ελπίδα όχι μόνο πεθαίνει τελευταία, αλλά ποτέ δεν πεθαίνει.  

Αλλά για να επιστρέψω στα θεάματα και χωρίς να παριστάνω τον ειδικό, ήταν φανερό ότι σε όλα τα τελευταία παιχνίδια της Εθνικής και ειδικά με τα Νησιά Φερόες, εκτός από τη συνοχή και την τακτική, έλειπε εντελώς η ψυχή, το νεύρο, η επιμονή για τη νίκη. Οι παίχτες μας έμοιαζαν να φοβούνται να βάλλουν τα πόδια τους στην μπάλα μήπως και τραυματιστούν. Ήταν απίστευτο να βλέπεις χρυσοπληρωμένους παίχτες να χάνουν εύκολα την μπάλα από ερασιτέχνες αντίπαλούς τους.  

Απέναντί στο δικό μας ανοργάνωτο μπουλούκι, υπήρχε μια οργανωμένη ψυχωμένη και συμπαθέστατη ομάδα από μια Λιλιπούτεια χώρα 50.000 κατοίκων, που είχαν το επάνω χέρι. Και ήταν άτυχοι γιατί δεν έβαλαν περισσότερα γκολ ! Βέβαια, αρκετοί παίχτες των Νησιών Φερόες, θα πρέπει να είναι «δανεικοί»από τη μητέρα χώρα Δανία, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία για την πανωλεθρία της Εθνικής. Μπράβο τους που τα κατάφεραν.

Αλλά ας επισκεφτούμε αυτά τα συμπαθέστατα βόρεια νησιά νοητικά τουλάχιστον, και γιατί όχι κάποια φορά και προσωπικά, όταν ο περιορισμένος σήμερα των Ελλήνων «άρτος» μας το επιτρέψει, αν μας το επιτρέψει ποτέ. Τα Νησιά Φερόες ή Φαιρόες (Faroe Ιslands ), που σημαίνει Νησιά των Προβάτων, αποτελούνται από 18 νησιά, με μόλις 50.000 κατοίκους και βρίσκονται στο βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό κάτω αριστερά από την Ισλανδία και ανατολικά από τη Νορβηγίας, τη Σκωτία και την Ιρλανδία. Είναι αυτόνομη κοινοβουλευτική δημοκρατία που ανήκει στο βασίλειο της Δανίας και ομώνυμο αρχιπέλαγος με συνολική έκταση 1.399 km2

Οι συμπαθέστατοι κάτοικοι τους είναι στο σύνολό τους σχεδόν Δανοί και ομιλούν τη Δανική αλλά και τοπική διάλεκτο. Οι οικισμοί τους και το γενικότερο τοπίο είναι πανέμορφα και ειδυλλιακά,μοιάζουν να ξεπηδούν από παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Το κλίμα  χαρακτηρίζεται από δροσερά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες, συνήθως με νεφοσκεπή ουρανό, συχνές ομίχλες και ισχυρούς ανέμους. Αν και τα νησιά βρίσκονται σε πολύ βόρειο γεωγραφικό πλάτος, ο κλιματικός χαρακτήρας είναι πιο ήπιος από τον αναμενόμενο λόγω του Ρεύματος του Κόλπου. Η μορφολογία του εδάφους είναι γενικά βραχώδης με χαμηλές κορυφές, ενώ οι ακτές είναι γενικά απόκρημνες. 

Οι φυσικοί πόροι του νησιωτικού συμπλέγματος περιλαμβάνουν την αλιεία, τη φαλαινοθηρία, αλλά και το υδροδυναμικό. Έχουν υψηλότατο κατά κεφαλή εισόδημα, με την οικονομία τους να στηρίζεται κυρίως σε εξωχώριες συναλλαγές, στο ψάρεμα, την κτηνοτροφία, αλλά και στον τουρισμό. Όλα τα πολιτειακά  ζητήματα ρυθμίζονται εσωτερικά, εκτός αυτών της άμυνας και των εξωτερικών υποθέσεων (δεν υπάρχει οργανωμένος τοπικός στρατός), καθώς η άμυνα παραμένει στην υπευθυνότητα του Βασιλείου της Δανίας. Τα μοναδικά σώματα ασφαλείας στο νησί είναι η μικρή τοπική αστυνομική δύναμη και η ακτοφυλακή.

Η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων είναι προτεστάντες Λουθηρανοί Χριστιανοί και ανήκουν Εκκλησία των Νήσων Φερόες. Επίσης, υπάρχει μια μικρή κοινότητα Μαρτύρων του Ιεχωβά η οποία αποτελείται από 4 εκκλησίες και αριθμεί 117 μέλη. Πρωτεύουσα είναι το πανέμορφο Τόρσχαβν, με 19.000 κατοίκους το οποίο βρίσκεται το νησί Στρέιμοϊ. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη είναι το Κλάκσβικ,με 5.000 κατοίκους, στο νησί Μπόρντοϊ. 

Νησιώτικη, θαλασσινή, μικρή χώρα τα Φερόες, ας είναι καλά οι άνθρωποι. Γιατί τελικά είναι πάντα καλό να κερδίζουν οι αδύνατοι τους ισχυρούς, αν εμείς μπορεί να χαρακτηριζόμασταν στο ποδοσφαιρικό μας παρελθόν ως ισχυροί. Ας ελπίσουμε ότι, η κατηφόρα μας εδώ τουλάχιστον, μπορεί να είναι αναστρέψιμη