Τζών Σουίντον : Ψευτρόνια και διανοούμενες πόρνες οι μεγαλοδημοσιογράφοι

Το ξεσάλωμα των καθυποταγμένων κεντρικών ΜΜΕ με προμαχώνες τους μεγαλοδημοσιογράφους, τους τηλεπαραθυράτους και τα τηλεψώνια, έχει ξεπεράσει στις μέρες μας κάθε προηγούμενο, καταδεικνύοντας ότι, αποτελούν τον εντεταλμένο στρατό κατοχής της χώρας. Εδώ και αρκετό καιρό βέβαια, οι απανταχού γης μεγαλοδημοσιογράφοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία, εκτελούν εντολές άνωθεν δουλοπρεπέστατα και  «ασκαρδαμητί». Το γαρ πολύ του χρήματος βλέπετε, αποτελεί μεγάλο πειρασμό.  Και οι συνειδήσεις ελαστικοποιούνται πολύ εύκολα σε μια μεταβατική εποχή όπως η σημερινή όπου  οι αξίες έχουν καταρρεύσει.  Ύστερα απ’ αυτόν τον πρόλογο ανασύρω από το αρχείο μου τα φοβερά λόγια που εκστόμισε για το σημερινό  σινάφι των δημοσιογράφων ο  Τζόν Σουϊντον, ο πρώην αρχισυντάκτης των New York Times.

Στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε προς τιμήν του με  ευκαιρία τη συνταξιοδότησή του, ο Σουίντον, αντί να πει τα γνωστά κλασικά  σαλιαρίσματα και ευχαριστίες, στο μπαμπά του, στη μαμά του, στον εκδότη του στη φιλενάδα του, κλπ.,  όπως συνηθίζεται σε παρόμοιες ανούσιες εκδηλώσεις, προξένησε μεγάλη ταραχή και άφησε άφωνο το ακροατήριο λέγοντας τα ακόλουθα συγκλονιστικά λόγια  :

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος tύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο….Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ.

(Πηγή « Η ανείπωτη ιστορία της εργασίας», του Richard O. Bayer, εκδόσεις United Electrical, Radio & Machine Workers of America, NY 1979.)

Και ένας επίλογος. Οι δικές μας εδώ «διανοούμενες πόρνες», είναι πολύ σικ, εξόχως επαρχιώτες, λάτρεις του χρήματος και της βολής και πολύ ξενέρωτοι για να σκεφτούν να εκστομίσουν τέτοιες ακρότητες. Σκυφτοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, υπηρετούν τον αφέντη τους, χωρίς να προσμένουν κανένα θαύμα. Δε φταίνε αυτοί. Οι κακούργα κοινωνία φταίει.