Η προδοτική στάση των ελληνικών μνημονιακών κυβερνήσεων στο ψήφισμα του ΟΗΕ για τις δυνατότητες αναδιάρθρωσης των χρεών

Οι διπλωματικοί εκπρόσωποι της κατοχικής Ελλάδας ψήφισαν ενάντια στο ψήφισμα του ΟΗΕ που παρέχει τη δυνατότητα σε υπερχρεωμένες χώρες να αναδιαρθρώσουν το χρέος τους. Η ευρωμνημονιακή ελληνική κυβέρνηση υπάκουσε πειθήνια στις εντολές της ΕΕ και απείχε από τη σχετική ψηφοφορία, όπου το ψήφισμα εγκρίθηκε με ευρεία πλειοψηφία.

Οι νέοι κανόνες για τις αναδιαρθρώσει χρεών σύμφωνα με το ψήφισμα, στηρίχτηκαν στην εμπειρία από την κρίση της Αργεντινής στις αρχές του 2000. Θετική ψήφο έδωσαν  136 χώρες, αρνητική  έξι, μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η Μ. Βρετανία και οι ΗΠΑ, ενώ 41 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, απείχαν της ψηφοφορίας.

Με δεδομένο ότι, η αποχή ισοδυναμεί με αρνητική ψήφο, η χώρα μας εναρμονίστηκε με τα συμφέροντα των ποιο στυγνών δανειστών, με τους γύπες των διεθνών αγορών, παραιτούμενη από το δικαίωμα αυτοϋπεράσπισης. Η λέξη προδοσία είναι ίσως μικρή για να εκφράσει το μέγεθος μιας τέτοιας αντεθνικής πράξης σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Φυσικά, η προδοσία πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα εθνοπροδωτικά κύμβαλα των κατοχικών ΜΜΕ και ειδικότερα από την εμπροσθοφυλακή τους, την τηλεόραση. Ορισμένα μάλιστα έντυπα ΜΜΕ όπως η ναυαρχίδα του συστήματος, η σοβαροφανής Καθημερινή, επιχείρησαν να δικαιολογήσουν ως σώφρονα πράξη την προδοτική κυβερνητική στάση. «Δεν είναι πρέπων να δυσαρεστήσουμε τους δανειστές μας» ήταν το κύριο επιχείρημα των συνηγόρων της προδοσίας ! Σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω.

Για το ιστορικής σημασίας ψήφισμα του ΟΗΕ, είχε προηγηθεί προκαταρκτικό ανάλογο ψήφισμα τον προηγούμενο χρόνο, όπου και τότε με εντολές της κυβέρνησης της ΝΔ, η Ελλάδα απείχε με άνωθεν υποδείξεις της ΕΕ. Το οριστικό πλέον σημερινό ψήφισμα, αν και δεν είναι υποχρεωτικό όπως όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, αποτελεί μια σοβαρή βάση για να μπουν φραγμοί στην ασυδοσία των αγορών. Ανεξάρτητα κράτη έχουν το δικαίωμα να χαράσσουν τη μακροοικονομική τους πολιτική, συμπεριλαμβανομένης και της αναδιάρθρωσης του χρέους. 

Πρόκειται για μεταφορά σε επίπεδο κρατών του πτωχευτικού δικαίου που ισχύει για υπερχρεωμένες ιδιωτικές επιχειρήσεις διεθνώς, γεγονός που απορρέει από την παράδοση δικαίου και κοινής λογικής. Σε περιπτώσεις οικονομικών αδιεξόδων, πιστωτές και οφειλέτες οφείλουν να συμπράττουν με καλή πίστη και συνεργασία, προκειμένου να φθάσουν σε μία αμοιβαία συμφωνία για την αναδιάρθρωση του χρέους, αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ψήφισμα.

«Πρόκειται για μία συμφωνία υπέρ της οικονομικής σταθερότητας, της κοινωνικής ειρήνης και της ανάπτυξης» σχολίασαν εκπρόσωποι της κυβέρνησης της Αργεντινής. Χώρες όπως οι ΗΠΑ, οι οποίες καταψήφισαν το ψήφισμα, υποστήριξαν ότι τέτοιου είδους συμφωνίες προκαλούν αβεβαιότητα στην παγκόσμια αγορά. Οι αγορές και ειδικότερα οι γύπες των αγορών βρίσκονται, κατά την άποψη αυτή, πάνω από τα κράτη και τους λαούς.

Μετά την έκδοση του ψηφίσματος ο μέχρι πρόσφατα Υπουργός Εξωτερικών και κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Νίκος Κοτζιάς, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του γιατί η Υπηρεσιακή Κυβέρνηση δεν καταψήφισε το ψήφισμα. Ο κ. Κοτζιάς ενήργησε όπως συνηθίζει να κάνει  ο ΣΥΡΙΖΑ όταν δεν βρίσκεται στην κυβέρνησης. Ανέξοδη αντιπολίτευση εκ του ασφαλούς. Υπουργοί της Υπηρεσιακής Κυβέρνησης αντεπιτέθηκαν εκφράζοντας ανάλογη δυσαρέσκεια προς τον κ. Κοτζιά, υπενθυμίζοντας του ότι, δεν υπήρχαν διαφορετικές εντολές από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Κοτζιάς μάταια ρίχνει κροκοδείλια δάκρυα για το όλο θέμα. Δεν πείθει. Είναι έκθετος γιατί δε φρόντισε, ως όφειλε,στις παραμονές του ψηφίσματος του ΟΗΕ να ξεκαθαρίσει δημόσια τις θέσεις του κόμματός του, που και με αυτή την εγκληματική στάση  στο μείζον θέμα του χρέους, αναδεικνύει τον πρωταγωνιστικό μνημονιακό του ρόλο.

Ο κ. Κοτζιάς, εξαίρετος γεωπολιτικός αναλυτής,πατέρας της περίφημης φράσης και έννοιας που αναφέρει τη χώρα μας ως «αποικία χρέους», αποδεικνύει με τη στάση του ίδιου και του μνημονιακού κόμματος που υπηρετεί, το κίβδηλο διπλό προσωπείο του Ιανού, που άλλα λέει και κάνει.