Πως μπορεί να βρεθούν άμεσα 11 δις ευρώ για να ενισχυθεί η ελληνική οικονομία και η διαπραγματευτική θέση της χώρας

Η εξόντωση των συντάξεων, των μισθών, των γεωργοκτηνοτρόφων, των ελληνικών επιχειρήσεων, το ξεπούλημα της χώρας, με την παράδοση των τραπεζών, των κόκκινων δανείων, των σπιτιών, του ΤΑΙΠΕΔ και ότι άλλο συνολική αξίας εκατοντάδων δις, οφείλεται σε ένα κεντρικό αίτιο. Στην προσήλωση και των κυβερνώντων στη θρησκοληψία του «πάση θυσία στο ευρώ» που αποτελεί την άλλη όψη του  Θατσερικού δόγματος  της ΤΙΝΑ ( There is No Alternatoive,Δεν υπάρχει εναλλακτική). Αυτή η θρησκόληπτη εμμονή οδηγεί στο αναπόφευκτο. Σε συνεχείς υποχωρήσεις που επιβάλλουν οι δανειστές-βασανιστές μας, ανοιγοκλείνοντας ανάλογα την κάνουλα της ρευστότητας σε ευρώ. Όταν η κυβερνώντες δείξουν αν δείξουν δυσανεξία και καθυστέρηση σε κάποιο από τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι δανειστές, τότε κλείνει η στρόφιγγα. Και ανοίγει όταν η κυβέρνηση υποχωρήσει.

Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται διαπραγμάτευση αλλά μια κατάσταση συνεχούς  ικεσίας  από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης για τον κατά το δυνατό περιορισμό ή καθυστέρηση επιβολής ακραίων μέτρων. Κανένα παζάρι δεν μπορεί να γίνει όταν ο ένας από τους δύο διαπραγματευόμενους εξαρτάται απόλυτα από τον άλλο. Όταν δηλ. δεν έχει εναλλακτική λύση. Κάθε φορά που οι δανειστές απειλούν ότι θα καθυστερήσουν ή δε θα καταβάλλουν τη δόση, η ελληνική πλευρά πέφτει στα τέσσερα. Οι δανειστές παραγγέλλουν τη μουσική και εμείς χορεύουμε σαν τη νηστική αρκούδα. Είναι περισσότερο από σαφές ότι, αυτός ο δρόμος οδηγεί στην καταστροφή.

Τα τελευταία μέτρα που επιβάλλουν οι δανειστές μας με όπλο της χορήγηση ρευστότητας, οδηγούν με βεβαιότητα την ελληνική οικονομία σε σπιράλ ύφεσης ανεργίας και απέραντης φτωχοποίησης. Η πολιτική αυτή είναι κοινωνικά απαράδεκτη και οικονομικά αδιέξοδη. Ποτέ των ποτών δε θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την οικονομική παγίδα στην οποία έχουμε πέσει. Για την εξόφληση των τοκοχρεωλυσίων για το χρέος, απαιτούνται τουλάχιστον 18,5 δις ευρώ το χρόνο ή το 10% του ΑΕΠ που ανέρχεται το 2014 σε 185 δις. Επιπλέον, σύμφωνα με τη γενικώς αποδεκτή θεωρία του Okun (νόμος του  Okun), για να μειωθεί η ανεργία κατά 1%, να αρχίσει δηλ. να υπάρχει θετικό πρόσημο στην απασχόληση, απαιτείται ανάπτυξη άνω του 2,5% του ΑΕΠ ετησίως.  

Συνολικά δηλ. για ένα πρώτο βήμα εξόδου από την κρίση, απαιτείται άνω του 12% του ΑΕΠ κάθε χρόνο για εξοικονόμηση πόρων και απαρχή αναπτυξιακής διαδικασίας. Η πιθανότητα να επιτευχθεί κάτι τέτοιο με τις σημερινές ακραίες υφεσιακές πολιτικές, με  το υπερτιμημένο ευρώ και την αδυναμία περαιτέρω μείωσης των ανελαστικών δημόσιων δαπανών, αποτελεί ακραίο σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ποτέ και πουθενά δεν έχει επιτευχθεί η καταπολέμηση της ύφεσης με υφεσιακές πολιτικές, υπερτιμημένο νόμισμα και με παράλληλη καταβολή υψηλών τοκοχρεωλυσίων για δάνεια.

Η πλέον πρόσφορη λύση κατά την άποψή μας ήταν και είναι η συγκροτημένη έξοδος από την ευρωζώνη, προσωρινή ή μόνιμη, όπως την έχουμε επανειλημμένα αναλύσει και τεκμηριώσει με μελέτες, βιβλία, δημοσιεύσεις. Όμως, η λύση αυτή κακώς επιλέγεται μέχρι σήμερα και η κυβέρνηση προσπαθεί μάταια να βρει διεξόδους στα αδιέξοδα υπό το βάρος ενός συνεχώς διογκούμενου χρέους που καταπνίγει κάθε προσπάθεια απεγκλωβισμού από τη μέγκενη της ύφεσης. Στην πραγατικότητα δεν κάνει τίποτε άλλο από την αγορά χρόνου. Στο τέλος όμως, ο λογαριασμός θα είναι πολύ ακριβός, πικρός και σκληρός για τη χώρα και την «Πρώτη Φορά Αριστερά»

Είναι περισσότερο από προφανές ότι, αν δεν αποφασιστεί σύντομα η σοβαρή ελάφρυνση των τεράστιων βαρών του χρέους, δεν υπάρχουν ελπίδες ανάκαμψης για την καταρρέουσα ελληνική οικονομία. Αφού πολιτικοί λόγοι κατά την άποψή μας, έχουν επιβάλλει τον εγκλωβισμό μας στο ευρώ, ελπίζουμε προσωρινό, επαναφέρουμε εδώ πολύ συνοπτικά, μια σοβαρή εναλλακτική όσο και αποτελεσματική πρόταση που μπορεί να στηρίξει τη διαπραγματεύσιμη θέση της χώρας, παρέχοντας ισχυρή ρευστότητα στην οικονομία που δε θα εξαρτάται από τους δανειστές. Η πρόταση συνίσταται στην άμεση εύρεση ποσού ισοδύναμου προς 11 δις ευρώ, χωρίς να παραβιάζονται οι κανόνες της ευρωζώνης.

Με δεδομένα τα capital controls και την καθιέρωση συναλλαγών μέσω ηλεκτρονικού χρήματος, υπάρχει η δυνατότητα άμεσης χορήγησης μέρους των μισθών, των συντάξεων και παροχών κοινωνικής προστασίας «Υποσχετικών του Δημοσίου», (Άτοκα Γραμμάτια Ελληνικού Δημοσίου ( ΑΓ/ΕΔ,  Interest-Free Bonds of the Hellenic State, IFB/HS).Μια “Υποσχετική» θα ισούται με ένα ευρώ και θα χρησιμοποιείται από τους δικαιούχους για συναλλαγές στην εσωτερική αγορά με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.

Σε σύνολο τρεχουσών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού ύψους περίπου 56 δις ευρώ, οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία, ανέρχονται περίπου σε 33 δις, ξεπερνούν δηλ. το 60% του συνόλου. Στην περίπτωση που ποσό 11 δις, δηλ. το 1/3 από το ως άνω ποσό των 33 δις παρέχεται μέσω των «Υποσχετικών», τότε προκύπτει ένα πολύ μεγάλο αντίστοιχο τεράστιο ισοδύναμο ρευστότητας ύψους 11 δις. Εφ’ όσον ο προϋπολογισμός παραμείνει πλεονασματικός, δε θα υφίστανται πιεστικές ανάγκες για νέα δάνεια και για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. 

Παράλληλα, παρέχεται μεγάλη ανάσα ρευστότητας με δυνατότητες αναπτυξιακών δράσεων, για στήριξη υγιών επιχειρήσεων, μικρομεσαίων εισοδημάτων και κοινωνικών παροχών. Μια τέτοια προοπτική, εκτός από την αναγκαία εισοδηματική ανακούφιση για τον μέσο πολίτη, θα ενισχύσει την  εσωτερική κατανάλωση και εγχώρια ζήτηση, θα αναστρέψει την πορεία αποπληθωρισμού χωρίς κινδύνους υπερπληθωρισμού και μπορεί να σηματοδοτήσει την έξοδο από την κρίση. Και το κυριότερο. Θα παράσχει επαρκή διαπραγματευτική ισχύ στην κυβέρνηση απέναντι στους δανειστές.

Εφ’ όσον οι κυβερνώντες επιμένουν στη θρησκοληψία, του γελοίου όσο και καταστροφικού «πάση θυσία στο ευρώ», ας αξιοποιήσουν τουλάχιστον τις όποιες εναλλακτικές δυνατότητες ανακούφισης που προσφέρουν όλες οι θρησκείες. Αν δεν το κάνουν και αυτό, τότε να είναι σίγουροι ότι ίσως δε βρουν ούτε ελικόπτερο στο τέλος για να δραπετεύσουν από την οργή του κόσμου, Γιατί όλα έχουν τα όριά τους.