Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία συνεχίζεται και χειροτερεύει

Αυτές τις μέρες συνεχίζεται το μαρτύριο της σταγόνας για τη χώρα μας, με τις διαπραγματεύσεις να τραβάνε σε μάκρος ανάμεσα στους δανειστές και στην κυβέρνηση. Η τελευταία έχει αντιληφθεί επιτέλους ότι η καθυστέρηση στις διαπραγματεύσεις, η «δημιουργική ασάφεια» που επικράτησε τον περασμένο χρόνο ως διαπραγματευτική τακτική, ήταν και είναι σε βάρος της χώρα μας. Όμως οι δανειστές δε βιάζονται. ¨Όσο αργότερα επιτευχθεί μια συμφωνία, τόσο το χειρότερο για τη χώρα μας που υποφέρει από οικονομική αβεβαιότητα,  έλλειψη ρευστότητας, και όχι μόνο. Οι δανειστές είναι απόλυτοι και δεν κάνουν ούτε πρόκειται να κάνουν πίσω. Μας επιβάλλουν ένα συγκεκριμένο ποσό που οφείλουμε να καταβάλλουμε  ετησίως έναντι των χρεών  που διαρκώς αυξάνονται. Το ποσό αυτό αποκρύπτεται επιμελώς αλλά στην πραγματικότητα ανέρχεται στο κολοσσιαίο αντίτιμο των 18-20 ετησίως, όσο δηλ. το 10% περίπου του ΑΕΠ.

Όχι μόνο η δική μας αλλά καμιά χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με ένα τέτοιο δυσθεώρητο βάρος. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση επιμένει να αναζητεί λύσεις οι οποίες δεν μπορεί παρά να είναι σφαγιαστικές για τις συντάξεις, τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις επιβαρύνσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες κλπ. Η χώρα συνεχίζει να κατολισθαίνει στα Τάρταρα της φτώχειας, της ανεργίας  που είναι αλυσοδεμένες με το Μνημόνιο και την ευρωλαγνεία.

Η δολοφονική ευρωζώνη είναι ταμπού για κυβέρνηση και αντιπολίτευση !  Και οι δύο διαφωνούν και ανταλλάσσουν  αναπαλειωμένες δήθεν αντιθέσεις  για τα επιμέρους, αλλά  συμφωνούν στο κεντρικό ζήτημα. Ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από το μονόδρομο του ευρώ ! Όση  φτώχεια, ανεργία, δυστυχία, αυτοκτονίες, τραγωδίες, αδιέξοδα και αν βιώσουμε, αυτοί εκεί πιστοί στο δόγμα : «ένας είναι ο θεός, ο ευρωδουλισμός». Κάτι σαν το «ελιά –ελιά και Κώτσο Βασιληά.

Είναι περίεργο αλλά κανείς από του καρεκλοκένταυρους της Βουλής δε σκέφτηκε μέχρι σήμερα να εξετάσει την πρόταση Σόϊμπλε για προσωρινή ή μόνιμη έξοδο από το ευρώ με προίκα προς τη χώρα μας ύψους 50 δις και στήριξη της δραχμής με υποτίμησή σε επίπεδα του 25% ( 1ευρώ =  0,75 δραχμές). Αυτή η χρυσή,  εναλλακτική πρόταση δεν μπαίνει καν στο τραπέζι των συζητήσεων, γιατί εμείς ομνύουμε στην παράλογη,καταστροφική  και δουλική θρησκοληψία του «ευρώ πάση θυσία». Και γιατί αυτό εντέλλουν οι ΗΠΑ που δεν επιθυμούν την ισχυροποίηση μιας περίκλειστης ισχυρής ευρωζώνης, την οποία αποτρέπει η παραμονή της Ελλάδας μέσα στο ευρώ. Έτσι, το Βερολίνο μας λέι στην ουσία : αφού θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», τότε θα υποστείτε όλες τις βασανιστικές του συνέπειες. Και η σύγχρονη ελληνική τραγωδία συνεχίζεται και χειροτερεύει