Γιατί η Ουάσιγκτον μας κρατάει στο ευρώ σε αντίθεση με το Βερολίνο που επιδιώκει το Grexit

 Είναι γνωστό  ότι, ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε που είναι και ο ισχυρότερος πολιτικός παράγοντας σήμερα στην ευρωζώνη, έχει προτείνει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, προσωρινή ή μόνιμη, με προικοδότηση της χώρας μας με 50 δις και στήριξη μιας υποτίμησης της νέας δραχμής  κατά 25%, κάτι που θα ενίσχυε καταλυτικά την χλωμή σήμερα ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Πολλοί ακούν με ισχυρή επιφύλαξη αυτή την πρόταση γιατί  γίνεται από το συγκεκριμένο πρόσωπο που έχει συνδεθεί αρνητικά με τη χώρα μας. Όμως,

σημασία έχει να εξεταστεί όχι ποιος κάνει την πρόταση  αλλά γιατί την κάνει.

Ο Βόλφαγκ  ( Λύκος ) Σόϊμπλε, προωθεί τη δημιουργία μιας περιχαρακωμένης πανίσχυρης γερμανικής ευρωζώνης με αυστηρούς κανόνες και υπερτιμημένο νόμισμα, με στόχο την απόλυτη κυριαρχία και επεκτατική δυναμική του Βερολίνου. Στα σχέδιά του δε χωράει σήμερα η Ελλάδα. Αν ανατραπούν οι αυστηροί κανόνες της γερμανικής ευρωζώνης για τη χώρα μας, τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο για την Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και την ίδια τη Γαλλία. Και οι φιλοδοξίες για τη γερμανική υπερκυριαρχία που προωθείται με υπερόπλο το ευρώ θα ανατραπούν. Αφού θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε όλες τις βαριές θυσίες που απαιτούνται γι’ αυτό, λέει ξεκάθαρα ο Γερμανός Λύκος.

Αντίθετα  η Ουάσιγκτον, με τη συνηγορία του Παρισιού, επιμένει και μέχρι σήμερα έχει πετύχει την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Θέλει μεν μια αρκετά ισχυρή Γερμανία  ως ανάχωμα απέναντι στη Ρωσική αρκούδα, αλλά όχι πανίσχυρη σε βαθμό που θα αμφισβητηθεί η διεθνής πρωτοκαθεδρία της στο δυτικό κόσμο. Στη βάση αυτού του σκηνικού, βρίσκεται ο υπόγειος πόλεμος νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ, όπου συμμετέχει και το Κινέζικο γουάν. Το δολάριο είναι διεθνές ανταλλαγματικό και αποθεματικό νόμισμα και η Ουάσιγκτον με τίποτα δε θέλει να μοιραστεί αυτή τη νομισματική κυριαρχία με το ευρώ. Η Ελλάδα όπως και οι άλλες χώρες της νότιας ευρωζώνης και όχι μόνο, είναι τα θύματα στη μάχη αυτή των θηρίων.

Όπως γράφει ο James Rickards στο αποκαλυπτικό βιβλίο του Currency wars, «σήμερα βιώνουμε ένα νέο πόλεμο νομισμάτων με πολύ χειρότερες επιπτώσεις απ’ αυτές που αντιμετωπίστηκαν ως συνέπεια της επιβολής του χρυσού κανόνα ( gold standard), με ορισμένες χώρες να κλέβουν από την ανάπτυξη άλλων χωρών μέσω της υποτίμησης  των νομισμάτων τους». Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα όπου η υψηλή ισοτιμία του ευρώ στην οποία επιμένει το Βερολίνο, μαζί με άλλους παράγοντες κόστους όπως η μεγάλη διαφορά των επιτοκίων, φορολογικής  κλπ., καταστρέφει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Μέσα στην παραζάλη του νομισματικού πολέμου, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει τη χειρότερη επιλογή για τη χώρα μας, υπακούοντας στις βουλές και τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον, η οποία προσφέρει αόριστες υποσχέσεις υποστήριξης χωρίς να βάζει το χέρι στην τσέπη !

Γι΄αυτό και το Αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ πιέζει τη Γερμανία για μερική αναδιάρθρωση του χρέους, κάτι δηλ. σαν τη χορήγηση ασπιρίνης στον άρρωστο. Φτάσαμε στο σημείο όπου το ΔΝΤ,το Πρυτανείο του νεοφιλελευθερισμού, εγκαλεί το Βερολίνο από τα αριστερά! Προφανώς τίποτα το αριστερό ή δεξιό δεν υπάρχει σε όλα αυτά. Πρόκειται για έναν υποβόσκοντα πόλεμο συμφερόντων ανάμεσα στα παγκόσμια θηρία που χρησιμοποιούν ως εργαλείο επιβολής τις τράπεζες, το χρηματιστηριακό κεφάλαιο και το νόμισμα. Οι μικρές χώρες που επιβιώνουν από τον πόλεμο αυτό, είναι εκείνες που κατορθώνουν να κρατήσουν αποστάσεις από τα θηρία και να ελιχθούν έξυπνα ανάμεσα στο άγριο ποδοβολητό τους. Δυστυχώς, η σημερινή Ελλάδα δεν ανήκει στην κατηγορία αυτή, δόξα να έχει η ΠΦΑ  αλλά και όλες οι άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις που ομνύουν στο παρανοϊκό και καταστροφικό δόγμα του «πάση θυσία στο ευρώ».Και έτσι η χώρα συνεχίζει την κατολίσθηση της καταστροφής μέχρι νεοτέρας.