Απάντηση στους 14 ευρώφιλους οικονομολόγους

Με το Grexit να βρίσκεται προ των πυλών η Καθημερινή της Κυριακής 19/2/2017, επιστράτευσε 14 Έλληνες οικονομολόγους για να καταστροφολογήσουν ενάντια στην ισχυρή πλέον πιθανότητα μετάβασης στη δραχμή. Η καλή εφημερίδα και το αδελφάκι της ο Sky, μόνο με μονόλογο μπορούν να τα βγάλουν πέρα στα επιχειρήματα της αντίθετης άποψης από Έλληνες οικονομολόγους όπως και από τους περισσότερους κορυφαίους διεθνείς οικονομολόγους που έχουν ασχοληθεί με το ίδιο θέμα.

Οι 14 οικονομολόγοι της Καθημερινής υποστηρίζουν ότι, «η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της χώρας θα επιφέρει γρήγορα βαθιά

υποτίμηση της νέας δραχμής, η οποία με την σειρά της θα οδηγήσει σε κατάρρευση της αγοραστικής δύναμης και της αξίας των καταθέσεω».  

Η οικονομική θεωρία και η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Το σκληρό υπερτιμημένο ευρώ έχει καταστρέψει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Η υποτίμηση της νέας δραχμής σε λελογισμένα επίπεδα, θα ενισχύσει τις εξαγωγές και κυρίως το ισχυρότερό μας προϊόν, τον τουρισμό, με συνέπεια την ανάκαμψη της οικονομίας και τη δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας. Η αγοραστική δύναμη των καταθέσεων όχι μόνο θα καταρρεύσει, αλλά θα αυξηθεί αντίστοιχα με την αναμενόμενη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Οι 14 σχολιάζουν ειρωνικά ότι "Οι δραχμιστές υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια: Σβήσιμο του δημόσιου χρέους, σβήσιμο των ιδιωτικών χρεών και ισοτιμία 1:1 νέας δραχμής με ευρώ. Τέτοιες υποσχέσεις είτε είναι εσκεμμένα παραπλανητικές, είτε προδίδουν μια βαθιά άγνοια της οικονομικής πραγματικότητας",

Ηθελημένη άγνοια της οικονομικής πραγματικότητας έχουν όσοι δεν βλέπουν την απόλυτη καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, την εκτόξευση  του χρέους και της ανεργίας, την απέραντη φτωχοποίηση μέσα στα χρόνια του ευρώ. Το κούρεμα και η αναδιάρθρωση του χρέους μπορούν να γίνουν μόνο έξω από την ευρωζώνη, όπως έχει δηλώσει ο πλέον αρμόδιος για το θέμα Βόλφαγκ Σόίμπλε και όχι μόνο. Το ίδιο είναι καταγεγραμμένο και στις καταστατικές διατάξεις της ευρωζώνης όπως οι 14 όφειλαν να γνωρίζουν.

Οι 14 οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι, «Σε αντίθεση αυτών που διαλαλούν οι δραχμιστές, στην περίπτωση ενός Grexit,  η κατάσταση του χρέους θα επιδεινωθεί : "Το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος θα γίνει πολύ μεγαλύτερο σε νέες δραχμές και πολύ πιο δυσβάσταχτο. Οι καταθέσεις θα μετατραπούν υποχρεωτικά σε νέες δραχμές με μείωση της αξίας τους τουλάχιστον στο μισό. Η αναστάτωση στο τραπεζικό σύστημα θα έχει, επίσης, ως συνέπεια τη χρεοκοπία πολλών επιχειρήσεων και την επιδείνωση της ανεργίας".

Το χρέος έχει αποδεδειγμένα με στοιχεία της Eurostat, υπερδιπλασιαστεί μέσα στα χρόνια της ευρωζώνης και μόνο έξω από αυτήν και ύστερα από  διαπραγματεύσεις με όπλο την υπάρχουσα ρευστότητα με εθνικό νόμισμα, μπορεί να αντιμετωπιστεί. Εκτός και αν οι 14 πιστεύουν ότι μπορεί η χώρα μας να επιτύχει ετήσιο πλεόνασμα 3,5% και επιπλέον να καταβάλλει τουλάχιστον 10% του ΑΕΠ ( 17,7 δις) από μεταφορά στους δανειστές δημόσιων πόρων από το Υπερταμείο που ελέγχουν οι τελευταίοι για 99 χρόνια. Το Τραπεζικό σύστημα έχει λαβωθεί ανεπανόρθωτα μέσα στην ευρωζώνη με τα capital controls,το PSI, τον αφελληνισμό του, την υποχρέωση εκποίησης περιουσιακών του στοιχείων μισοτιμής, τον έλεγχό του από τους δανειστές, την αδυναμία παροχής ρευστότητας στις ελληνικές επιχειρήσεις που χρεοκοπούν σήμερα η μία πίσω από την άλλη κλπ. Και είναι τουλάχιστον άστοχο να γίνεται λόγος για επιδείνωση της ανεργίας με τη δραχμή, όταν τώρα με το ευρώ η ανεργία έχει εκτοξευθεί στα ύψη με συνέπεια περισσότεροι από 100.000 νέα παιδιά να μεταναστεύουν στο εξωτερικό.

Στο άρθρο των 14 υποστηρίζεται ότι, «η ανάμνηση καλών εποχών με τη δραχμή δεν σημαίνει ότι, οι εποχές ήταν καλές εξαιτίας της δραχμής και ότι θα επανέλθουν με Grexit ενώ οι εταίροι μας θα είναι στο ευρώ».  

Οι 14 ας μας πουν πότε η χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια σε ειρηνική περίοδο έζησε παρόμοια τραγωδία όπως η σημερινή της οποία η διάρκεια είναι μεγαλύτερη από τη μεγάλη ύφεση του 1929. Όσον για το αν οι εταίροι μας θα είναι στο ευρώ, ίσως θα ήταν καλό να περιμένουμε λίγο τις επερχόμενες εκλογές σε μεγάλες χώρες της ευρωζώνης.

Οι 14 επανέρχονται στο πεπαλαιωμένο πια μοτίβο ότι «με τη δραχμή θα υπάρχουν ελλείψεις σε βασικά αγαθά όπως τρόφιμα καύσιμα και ότι, η κυβέρνηση θα κόβει πληθωριστικό χρήμα».

Σε αντίθεση με την εποχή της δραχμής,τώρα στην εποχή του «ευρωπαράδεισου» υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε καύσιμα και φάρμακα, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες σιτίζονται σε συσσίτια. Εκτός των άλλων, με το πλεόνασμα του ισοζυγίου πληρωμών που έχει επιτευχθεί λόγω της κάθετης πτώσης των εισαγόμενων υγρών καυσίμων και των μέτρων άγριας λιτότητας, φυσικά και δεν υπάρχει πρόβλημα εισαγωγών που δεν ξεπερνούν το 25% του ΑΕΠ. Από τον καταστροφικό αρνητικό πληθωρισμό που έχουμε σήμερα, ένας πληθωρισμός της τάξης του 5-8% στην αρχική φάση της μετάβασης, είναι αναγκαίος για να ενεργοποιηθεί η αργούσα ελληνική οικονομία. Το μέγεθος της κυκλοφορίας του χρήματος και κατ’ επέκταση ο πληθωρισμός, μπορεί να συγκρατηθεί με ελεγχόμενη κυκλοφορία του χρήματος που δε θα ξεπερνά το 20% του ΑΕΠ. Με δεδομένο το αργούν και υποαπασχολούμενο δυναμικό της ελληνικής οικονομίας, που σύμφωνα με διεθνείς μελέτες σήμερα ξεπερνά το 30% του ΑΕΠ, το περιθώριο για την κυκλοφορία χρήματος μπορεί κατά περίπτωση να είναι και μεγαλύτερο. Γενικότερα, μια ανεξάρτητη στιβαρή αλλά και αναπτυξιακή νομισματική πολιτική ελεγχόμενη από την Τράπεζα της Ελλάδος, αποτελεί βασική ανάγκη για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Οι 14 επισημάινουν ότι, «μακροπρόθεσμα, χωρίς καμία εξωτερική πίεση για μεταρρυθμίσεις, θα ενισχυθούν οι πελατειακές δομές και οι διαχρονικές παθογένειες της ελληνικές οικονομίας, μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια χώρα φτωχή και με υψηλή διαφθορά» . Κανένας σοβαρός υποστηρικτής της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή δεν υποστήριξε το αντίθετο. Όμως, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, σύμφωνα και με σχετική μελέτη του ΟΟΣΑ, δεν μπορεί να βελτιώσουν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας πέραν του 1% ετησίως.

Οι 14 οικονομολόγοι της που υπογράφουν στο κείμενο της Καθημερινής είναι :

Γιώργος-Μάριος Αγγελέτος, ΜΙΤ

Κώστας Αζαριάδης, Washington University in St. Louis

Κώστας Αρκολάκης, Yale University

Γιάννης Ιωαννίδης, Tufts University

Γιώργος Κωνσταντινίδης, University of Chicago

Κώστας Μεγήρ, Yale University

Χάρης Ντέλλας, University of Bern

Νίκος Οικονομίδης, New York University

Στυλιανός Περράκης, Concordia University

Εμμανουήλ Πετράκης, Πανεπιστήμιο Κρήτης

Χριστόφορος Πισσαρίδης, London School of Economics

Βασιλική Σκρέτα, University College London

Θανάσης Στέγγος, University of Guelph

Μιχάλης Χαλιάσσος, University of Frankfurt 

Εντελώς αντίθετοι με τις απόψεις των ως άνω 14 οικονομολόγων, είναι πολλοί Έλληνες οικονομολόγοι, οι περισσότεροι από τους οποίους για δικούς τους λόγους δεν εκτίθενται δημόσια. Και το πιο σημαντικό. Με τις δικές μας απόψεις συντάσσονται οι περισσότεροι κορυφαίοι των κορυφαίων διεθνείς οικονομολόγοι, των οποίων τα ονόματα έχουμε επανειλημμένα αναφέρει δημόσια και είναι στη διάθεση των ενδιαφερόμενων.