Στην "Εφημερίδα των Συντακτών" στις 15/5/2017 έστειλα επιστολή μου-απάντηση σε άρθρο του Σάββα Ρομπόλη που δημοσίευσε η ίδια εφημερίδα. Η επιστολή μου που αντικρούει οφθαλμοφανέις ανακρίβειες του συγκεκριμένου άρθρου, αν δεν κάνω λάθος, δεν δημοσιεύτηκε στην καλή εφημερίδα και για το λόγο αυτό, για την ιστορία και τις αλήθειες του θέματος, την παραθέτω στην προσωπική μου ιστοσελίδα. Ειλικρινά λυπάμαι που ένας καλός και έμπειρος προοδευτικός επιστήμονας όπως ο Σάββας Ρομπόλης αδικεί εκτός των άλλων και τον εαυτό του, αφού ο ίδιος συμμετείχε σε γεγονότα που περιγράφει αρνητικά. Προβάλλει έτσι μια περίεργη ασθενή μνήμη την οποία και μεταφέρει σε διδακτορικά του Παντείου Πανεπιστημίου, που εφ' όσον στηρίζονται σε ιστορικές αναλήθειες, ελέγχονται για την εγκυρότητά τους.
Θ.Κ.
Εφημερίδα των Συντακτών,
Προς κ. Νικόλα Βουλέλη
Αθήνα, 15/5/2017
Κύριε Διευθυντή,
Στο άρθρο των κκ. Σάββα
Ρομπόλη και Βασ. Μπέτση ( Εφημερίδα των Συντακτών 21/4/2017) με τίτλο «η
διαχρονική καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων»,
εμπεριέχονται σοβαρές ανακρίβειες που ο πρώτος από τους συγγραφείς τουλάχιστον,
όφειλε να γνωρίζει αφού ήταν μέλος του ΔΣ του ΙΚΑ στα μέσα της δεκαετίας του
1980.
Ο κ. Ρομπόλης περιέργως
λησμόνησε ότι το 1986, όπως έγινε τότε ευρύτερα γνωστό και συζητήθηκε φυσικά
και στο ΔΣ του Ιδρύματος όπου είχα την τιμή να είμαι επικεφαλής,τα επιτόκια των
καταθέσεών του, όπως και άλλων δημόσιων φορέων, εξομοιώθηκαν με το γενικότερα
ισχύον επιτόκιο. Παράλληλα, η κυβέρνηση αποδέχτηκε την τεκμηριωμένη εισήγησή μου για την κρατική χρηματοδότηση
του ΙΚΑ έναντι σημαντικών δαπανών του τελευταίου, όπως η συνταξιοδότηση των Αιγυπτιωτών, των ηθοποιών, η περίθαλψη
ασφαλισμένων άλλων ταμείων, απόρων κλπ.
Εκτός από τη σημαντική
απόδοση των αποθεματικών από την εξομοίωση των επιτοκίων με τα ισχύοντα στην
αγορά, την ίδια περίοδο έγινε
αναδιάρθρωση των χρεών του Ιδρύματος, σημαντική περιστολή διοικητικών
δαπανών, (εκτός των άλλων, με μείωση του προσωπικού κατά 2.000 άτομα στη διετία
1985-87), σύλληψη της εισφοροδιαφυγής, μεγάλη συμπίεση της φαρμακευτικής
δαπάνης με την πρωτοποριακή εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης (
κουπόνι), καθιέρωση αντικειμενικών κριτηρίων για ασφάλιστρα στις οικοδομές,
αξιοποίηση της περιουσίας, καθιέρωση συστημάτων ελέγχου τα οποία αργότερα ο
Μιλτιάδης Έβερτ χρησιμοποίησε για τη δημιουργία των Ελεγκτών Δημόσιας
Διοίκησης, κλπ.
Ο κ. Ρομπόλης θα όφειλε να
θυμάται την σθεναρή άρνησή μου για αυξήσεις ορίων ηλικίας που προτείνονταν από συνδικαλιστές
και διάφορες ομάδες πίεσης, τη μετωπική σύγκρουση με τις πολυεθνικές
φαρμακευτικές εταιρείες και κυρίως με τα μεγάλα ιατρικά συγκροτήματα της εποχής
εκείνης, όπως και με την Seamens, η οποία
μονοπωλούσε και εκμεταλλευόταν ευθέως και πλαγίως τον ιατρικό εξοπλισμό του
μεγάλου ιστορικού φορέα κοινωνικής ασφάλισης. Και δεν γνωρίζω αν αναρωτήθηκε
ποτέ ότι, ήταν όλα τα παραπάνω που με οδήγησαν να παραιτηθώ από Διοικητής τον
Σεπτέμβριο του 1987.
Αλλά όλα αυτά και όχι μόνο,
είχαν ως αποτέλεσμα, ενώ βελτιώθηκαν σημαντικά οι παροχές και ο κτιριακός, υλικοτεχνικός, και ιατρικός
εξοπλισμός του, το ΙΚΑ από σοβαρά ελλειματικό που ήταν, παρουσίασε πλεόνασμα στο τέλος της θητείας μου το 1987.
( Το ίδιο έγινε και με τη θητεία μου ως
διοικητής του ΟΑΕΔ μεταξύ των ετών 1981-85).
Αν και γνωρίζοντας φυσικά ότι
δεν ανήκει στο τότε κυβερνών κόμμα, προσωπικά πρότεινα στον κ. Ρομπόλη να
αναλάβει Διοικητής του Ιδρύματος, κάτι το οποίο απέρριψε. Σήμερα, πολλά χρόνια
μετά, θα περίμενα να είναι πιο ακριβής και δίκαιος σε παράθεση ιστορικών
γεγονότων, τα οποία παρακολουθούσε από κοντά ή και συμμετείχε ως ένα βαθμό. Και
τέλος, καλό θα ήταν τόσο ο κ. Ρομπόλης όσο και όσοι ασχολούνται με την κοινωνική ασφάλιση να κάνουν δίκαιες
συγκρίσεις εκείνης της εποχής με την τραγικότητα της σημερινής.
Φιλικά,
Θεόδωρος Κατσανέβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου