Ομοσπονδιακή Πολιτεία Delaware των ΗΠΑ, , το Λουξεμβούργο, η Ελβετία, το City του Λονδίνου, η Ιρλανδία, το Βέλγιο, η Ιρλανδία, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Φινλανδία, το Χονγκ-Κονγκ, οι Μπαχάμες, το Γιβραλτάρ, οι Βερμούδες, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, ο Παναμάς, τα Νησιά Κέυμαν, το Λιχτενστάιν, το Μονακό οι Ανδόρες, από τις οποίες οι τρεις τελευταίες διατηρούν στενούς δεσμούς με τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ισπανία αντίστοιχα.
Τα αφεντικά του διεθνούς καζίνο μετά-καπιταλισμού, θα
μπορούσαν φυσικά να εξαφανίσουν σε μία νύχτα αυτούς τους φορολογικούς
παράδεισους, τα πλυντήρια του μαύρου χρήματος και των αθέμιτων διεθνών
συναλλαγών. Αλλά δεν το θέλουν γιατί είναι δικά τους δημιουργήματα και
υποκαταστήματα. Εκτός από περιπτώσεις όπως η Κύπρος, η οποία ήταν ένα αγκάθι στην πλάτη τους για διάφορους
λόγους, ένας από τους οποίους λέγεται ότι αφορά τη σύνδεσή της με το ρώσικο μαύρο
χρήμα. Το βασανισμένο νησί, φυσικά δε θα
είχε τέτοια ληστρική μεταχείριση αν δεν ανήκε στην ευρωζώνη. Εκτός αν ο κ,
Σόϊμπλε έστελνε κανονιοφόρους να τη βομβαρδίσουν, κάτι που ευτυχώς μέχρι σήμερα
δε διαθέτει. Τώρα ελέγχοντας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εδώ στη Φραγκφούρτη
που ελέγχει το κλειδί του ευρώ-κουμπαρά, παραγγέλλει και τη μουσική. Και οι
υποτακτικοί χορεύουν
Η οικονομία του τζόγου απομυζά την πραγματική
οικονομία του μόχθου
Οι παίκτες των διεθνών
αγορών, τύποι όπως οι George Soros, Warren Buffet, τα διάφορα πολυπλο-περίεργα
επενδυτικά fund, οι golden boys, δεν κάνουν
τίποτα άλλο από το να τζογάρουν, να
κερδοσκοπούν, να κλέβουν το προϊόν της
παραγωγική οικονομίας, το μόχθο της εργασίας. Και να συσσωρεύουν τεράστια μη παραγωγικά κέρδη σε φορολογικούς παράδεισους και
εξωχώριες εταιρείες, χωρίς να φορολογούνται και να δημιουργούν ανάπτυξη. Έτσι
εξηγείται και το περίεργο φαινόμενο, οι
περισσότερες χώρες να παρουσιάζουν
διεθνή ελλείμματα. Με συνέπεια το σύνολο
των διεθνών ελλειμμάτων να εμφανίζεται
πολύ μεγαλύτερο από το σύνολο των διεθνών πλεονασμάτων. Προφανώς τα τελευταία υποκρύπτονται στους εξωχωρίου φορολογικούς
παράδεισους. Όπως έχει αποδειχθεί με πρόσφατη έρευνα του
Αυστραλού οικονομολόγο Steve Keen, από τα τέλη του 1980, ο
χρηματοπιστωτικός τομέας, δηλαδή αυτός της οικονομίας της φούσκας, ξεπέρασε το
μη χρηματοπιστωτικό τομέα, αυτόν της πραγματικής παραγωγικής οικονομίας, και
αυξάνεται με μεγάλη ταχύτητα. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτης που δημοσιεύθυηκε στο περιοδικό Economist, η χρηματιστηριακή οικονομία, έχει δεκαπλάσιο τζίρο απο την πραγματική οικονομία.Την
ίδια ώρα, η διαφορά μεταξύ πλουσίων και
φτωχών διευρύνεται εντυπωσιακά. Όμως, «αυτοί
που έχουν τα πολλά, συνέχεια ζητούν περισσότερα απ’ αυτούς που έχουν τα
λίγα»", σύμφωνα και με τον Μπρεχτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου