Έριξε μία ματιά στο laptop κομπιούτερ του (Made in India), έλεγξε
τα email του κοιτάζοντας συγχρόνως το ρολόι του ( Made in Japan) και ετοίμασε μια λίστα
για ψώνια που την έδωσε στη Φιλιππινέζα του, με σαφείς οδηγίες να τα πάρει από
το super market Liddle,
επειδή έχει καλές τιμές, όπως της τόνισε.
Φεύγοντας, κλείδωσε την πόρτα του σπιτιού εισαγωγής Made in USA, μπήκε στην αμαξάρα του,
μια κόκκινη σπορ BWE (Made in Germany), και στο κοντινότερο βενζινάδικο της BP, τη γέμισε με βενζίνη. Έφτασε στην
ώρα του για μια από τις δύο συνεντεύξεις για εύρεση εργασίας που είχε καταφέρει
να κανονίσει για την ημέρα αυτή, με μεσολάβηση του βουλευτή θείου του. Ήταν η
εκατοστή ογδοηκοστή συνέντευξη που έδωσε τους τελευταίους εννέα μήνες, που ο
παγκοσμιοποιημένος σύγχρονος εισαγόμενος, κύριος Γιάννης Λαλάκης έψαχνε
ανεπιτυχώς για δουλειά.
Αργότερα, αφού φάνηκε ότι ούτε τώρα ήταν το τυχερό του,
γύρισε στο σπίτι και τύπωσε μερικά ακόμα αντίγραφα του βιογραφικού του σημειώματος
σε εκτυπωτή (Made in Malaysia). Ύστερα, έβγαλε τα
ρούχα του και φόρεσε μια φόρμα Adidas,
τις παντούφλες του (Made in Brazil)
και άραξε στην πολυθρονάρα του εισαγωγής από τη Σουηδία. Ήπιε ένα ποτήρι γαλλικό κρασί, έφαγε δύο κρουασάν Αυστρίας
με σοκολάτα Ελβετίας και άνοιξε την τηλεόρασή του (Made in Turkey). Ήταν η ώρα της
ξεκούρασης. Όμως κάτι τον έτρωγε, τον έκανε ανήσυχο. Αναρωτιόταν, γιατί άραγε δε βρίσκει δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ...Γιατί άραγε ;
Ιστοριογράφος του
Γιάννη Λαλάκη, Θεόδωρος Κατσανέβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου