Πρωτεύουσες καρτέλ
Τρί, 11/03/2014 - 15:15
Δώδεκα χρόνια μετά την έλευση του ευρώ και τέσσερα χρόνια μετά την επιβολή του πρώτου μνημονίου, τα σενάρια για επιστροφή στη δραχμή ψιθυρίζονται ακόμα. Αλήθεια όμως…Βρεθήκαμε όμως ποτέ κοντά στην επιστροφή μας στη δραχμή; Εάν όντως καταργούταν το ευρώ ως εθνικό νόμισμα, θα το δέχονταν οι δανειστές μας; Τελικά, φταίει για όλα το ευρώ;Ο Θεόδωρος Κατσανέβας, ιδρυτής του κόμματος «Δραχμή, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση», μιλάει αποκλειστικά στοwww.lay-out.gr για τα δεινά που προκάλεσε το ευρώ αλλά και τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης επιστροφής στη δραχμή.
Στο βιβλίο σας κατηγορείτε το ευρώ για πολλά από τα δεινά που βιώνουμε σήμερα. Θεωρείτε ότι η οικονομική κατρακύλα ξεκίνησε με την έλευση του ευρώ;
Όπως αποδεικνύεται από πολλές διεθνείς και δικές μας μελέτες, οι περισσότερες χώρες μέσα στην ευρωζώνη καταρρέουν με την έλευση της κρίσης του 2008-9, σε αντίθεση με αυτές έξω από την ευρωζώνη, ή και έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κακοδιοίκηση και φαυλότητα της πολιτικής μας ηγεσίας, εξηγεί γιατί η Ελλάδα σέρνει το χορό του Ζαλόγγου στο γκρεμό και μας ακολουθούν οι άλλες χώρες του νότου. Αλλά η κύρια αιτία της τραγωδίας είναι συστημική. Είναι αυτό το ίδιο το ευρώ που καταστρέφει όλη την νότια ευρωζώνη και όχι μόνο. Γιατί αν πάρεις το λάθος τρένο, σε όποιο σταθμό και αν κατέβεις θα είναι λάθος.
Εάν δεν υπήρχε το ευρώ, θα είχαμε αποφύγει την οικονομική κρίση και τα μνημόνια;
Θα περνούσαμε δύσκολα, αλλά όπως όλες σχεδόν οι χώρες διεθνώς, σήμερα θα είχαμε βγει από την κρίση. Η ένταξή μας στην ευρωζώνη ήταν απολύτως καταστροφική και αν συνεχίσει η σημερινή κατάσταση, τότε κινδυνεύει η ίδια η υπόσταση της χώρας.
Τελικά ευνοήθηκε κάποιος από το ευρώ;
Η Γερμανία και οι άλλες βόρειες ευρωπαϊκές χώρες που παράγουν ολιγοπωλιακά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, τα οποία ευνοούν την ύπαρξη ενός σκληρού-ακριβού νομίσματος. Τελικά όμως, όλες οι χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας, θα οδηγηθούν σε οικονομικό μαρασμό λόγω της ελαττωματικής ευρωζώνης.
Πόσο πιθανό σενάριο, είναι αυτό του να επιστρέψουμε στη δραχμή;
Είναι το μόνο πιθανό και λογικό σενάριο και αυτό το συζητούν παντού διεθνώς.
Εάν γυρίσουμε στη δραχμή, πιστεύετε θα λυθούν όλα τα οικονομικά μας προβλήματα;
Η δραχμή δεν είναι το φάρμακο για πάσα νόσο, αλλά η αναγκαία προϋπόθεση για να αναστηθεί η ελληνική οικονομία από το κώμα της ύφεσης και να δούμε καλύτερες μέρες. Η ανατροπή δε φαίνεται δυνατή μέχρι να γίνει πράξη έλεγε ο Μαντέλα. Μετά την καταστροφή μπορεί να φυτρώσει καλύτερος σπόρος, αν οργωθεί καλά η γη. Η ένταξη στην ευρωζώνη έγινε για να ενταχθούμε σε μια μεγάλη ισχυρή οικογένεια όπου θα ζούμε καλύτερα. Αντί για αυτό, οδηγηθήκαμε στον γκρεμό. Σήμερα βιώνουμε τη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή, εκτός από περιόδους πολέμων. Μια σύγχρονη ελληνική τραγωδία. Ας θυμηθούμε απλά πως ζούσαμε με τη δραχμή και πως ζούμε σήμερα με το ευρώ.
Πως θα γίνει η μετάβαση στη δραχμή;
Με τη συντεταγμένη έξοδο από το ευρώ, θα εκδοθεί εθνικό νόμισμα και θα δηλωθεί προσωρινή στάση πληρωμών με προοπτική διαπραγμάτευσης για την αποπληρωμή 25% του χρέους, με περίοδο χάριτος 2-3 ετών. Με στόχο την άμεση ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί μέχρι 50% έναντι του ευρώ, ώστε η νέα αναλογία ευρώ/δραχμή να γίνει 1:2. Ένα ευρώ θα ισούται με δύο δραχμές και εκατό ευρώ με διακόσιες δραχμές. Στην πορεία, η διεθνής ισοτιμία της νέας δραχμής θα ρυθμίζεται από τα διεθνή οικονομικά δεδομένα και μπορεί να διολισθαίνει ή να υπερτιμάται, ανάλογα με τη διεθνή οικονομική συγκυρία.
Μα θα το δεχτούν αυτά οι δανειστές μας;
Σήμερα, μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι αγοράζουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου υποτιμημένα μέχρι και 89%, καταβάλλοντας δηλ. μόλις το 11% της αρχικής τους αξίας. Γιατί λοιπόν να μην μπορεί ένα ολόκληρο κράτος να αγοράσει τα χρέη του υποτιμημένα κατά 75% και ίσως και περισσότερο; Αν και αυτό απαγορεύεται από τους ευρωδανειστές μας, είναι μαχητό και δυνατό να γίνει άμεσα ή έμμεσα.
Τι θα γίνει με τις ρήτρες που έχουμε υπογράψει σε Αγγλικό δίκαιο;
Παρόμοιες ρήτρες υπόκεινται σε πολιτικού τύπου διαπραγμάτευση, όπως έχει γίνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις, με πιο χαρακτηριστική αυτή της Γερμανίας, στην οποία χαρίστηκαν τα τεράστα χρέη της από δύο παγκοσμίους πολέμους. Από το 1824 έως το 2009 είχαμε τουλάχιστον 286 επίσημες χρεοκοπίες από 110 κράτη. Πέρυσι, η πόλη του Ντιτρόιτ των ΗΠΑ, κήρυξε πτώχευση για χρέη ύψους 14 δις ευρώ. Η χρεοκοπία, η στάση πληρωμών δεν μπορεί να δαιμονοποιείται, αφού αποτελεί συνηθισμένη διεθνή πρακτική για κράτη και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι δανειστές μας θα εισπράξουν μέρος των δανείων τους, μόνο αν δώσουν τη δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα.
Λέγεται ότι αν πτωχεύσουμε και βγούμε από το ευρώ θα αποκοπούμε από τις αγορές, θα «Αλβανοποιηθούμε, δε θα μας δανείζει κανείς.
Ήδη, έχουμε αποκοπεί από τις αγορές και έχουμε πτωχεύσει δύο φορές. Την πρώτη στις 23 Απριλίου του 2010 με την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ και τη δεύτερη στις 21 Ιουλίου 2012 με το κούρεμα του PSI, με απομείωση κυρίως ελληνικών ομολόγων. Αυτό είχε ως συνέπεια να ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου ( CDS), από τα οποία εισέπραξαν τεράστια ποσά οι διεθνείς κερδοσκόποι. Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σε κατάσταση μόνιμης πτώχευσης. Οι αγορές, μας έχουν από καιρό εγκαταλείψει και ουδείς μας δανείζει ενώ οι ιδιώτες εισαγωγείς υποχρεώνονται να πληρώνουν με μετρητά. Με τις επαίσχυντες ρυθμίσεις του Μνημονίου, δεν επιτρέπεται στο ελληνικό κράτος να αναζητήσει δημόσιο δανεισμό από αλλού. Η «Αλβανοποίηση» της χώρας έχει ήδη επέλθει και έπονται χειρότερες μέρες αν συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο.
Ας υποθέσουμε ότι επιστρέφουμε στη δραχμή. Με τις καταθέσεις μας τι θα γίνει;
Σύμφωνα με το εμπεριστατωμένο οικονομικό και πολιτικό μας πρόγραμμα ( βλ. www.drachmi5.gr, φυλάδια, σχετικές μελέτες και βιβλίο «Η μετάβαση στη δραχμή»), προβλέπεται η προστασία των καταθέσεων μέχρι 100.000 ευρώ με αναλογία ευρώ/ δραχμή 1:2. Καταθέσεις 100.000 ευρώ θα αντιστοιχούν σε 200.000 δραχμές. Αυτό, θα δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και στην οικονομία της χώρας, με προοπτικές εισροής συναλλάγματος και επενδύσεων. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με εθνικό νόμισμα, θα επιτρέψει την ύπαρξη ρευστότητας και την αναθέρμανση της επιχειρηματικότητας.
Και με τα δάνεια τι γίνεται ;
Τα δάνεια μέχρι 100.000 ευρώ μειώνονται κατά 50%, ενώ προβλέπονται ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για αποδεδειγμένα δίκαιες περιπτώσεις, και δημιουργείται Στεγαστική Τράπεζα για την αποτροπή πλειστηριασμού κατοικιών, κατά το αντίστοιχο πρότυπο που θέσπισε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούσβελτ το 1937. Για δάνεια άνω των 100.000 ευρώ, προβλέπεται αναλογικά μικρότερη διασφάλισή τους, ενώ οι περιπτώσεις θαλασσοδανείων αντιμετωπίζονται δικαστικά.
Τι προβλέπεται για τους μισθούς, τις συντάξεις και τον πληθωρισμό;
Οι μισθοί και οι συντάξεις θα αυξηθούν κατά 20% μετά την αρχική περίοδο της μετάβασης των πρώτων 14 μηνών, κατά τη διάρκεια των οποίων θα προστατευτεί η αγοραστική τους αξία με την καθιέρωση τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, ώστε να αντισταθμισθεί η αναμενόμενη αύξηση των τιμών κατά 15%-17%. Αργότερα, με την ανάπτυξη και τη σταθεροποίηση της οικονομίας, θα υπάρξει περαιτέρω βελτίωση, αλλά και συμπίεση του πληθωρισμού κάτω του 7-10%.
Που θα βρούμε συνάλλαγμα για τις αναγκαίες εισαγωγές;
Στην αρχική περίοδο της μετάβασης στη δραχμή, μπορεί να αξιοποιηθούν τα υπάρχοντα συναλλαγματικά και ρευστά διαθέσιμα της χώρας. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα διακρατικών συμφωνιών ή και δανεισμού με συμβάσεις αξιοποίησης ενεργειακών ή άλλων πόρων. Σύντομα, θα εισρεύσει ξένο συνάλλαγμα στη χώρα από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, την αύξηση των εξαγωγών, τις εισροές κεφαλαίων, από τα ναυτιλιακά και μεταναστευτικά εμβάσματα και το τουριστικό συνάλλαγμα. Αν το 2013 με το σκληρό, το ακριβό ευρώ, είχαμε 17 εκ. τουρίστες, με τη νέα υποτιμημένη δραχμή, η χώρα μας θα γίνει πολύ περισσότερο ελκυστική και αναμένεται να εισρεύσουν πάνω από 23 εκ. τουρίστες. Άλλωστε αν υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση του success story, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πλεόνασμα συναλλάγματος. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η ανησυχία.
Οι απότομες αυξήσεις τιμών σε εισαγόμενα αγαθά, δε θα οδηγήσουν σε υψηλό πληθωρισμό;
Με βάση το γεγονός ότι η εισαγωγές προϊόντων αναλογούν στο 25,5% του ΑΕΠ, και συναρτώμενες οικονομοτεχνικές εκτιμήσεις μας, στην αρχική φάση της μετάβασης μέχρι τους πρώτους 14 μήνες, η μέση-σταθμισμένη αύξηση στις τιμές καταναλωτή, υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται περίπου σε 15%-17%. Εφ’ όσον διατηρηθεί σε τέτοια επίπεδα, αυτό θα λειτουργήσει θετικά για την αναγκαία θέρμανση και αναπτυξιακή ώθηση της ελληνικής οικονομίας. Αργότερα, αναμένεται να συγκρατηθεί σε επίπεδα κάτω του 7-10%.
Θα υπάρξει πρόβλημα με τα τρόφιμα;
Η αυτάρκεια σε τρόφιμα από την εγχώρια αγορά είναι δεδομένη, όπως αποδεικνύεται από μελέτες και ειδικότερα της ΠΑΣΕΓΕΣ. Το γεωργικό προϊόν είναι έντασης εργασίας (η συμμετοχή δηλ. του κόστους εργασίας ανέρχεται περίπου στο 70-80% του συνολικού κόστους), με συνέπεια η προστιθέμενη αξία των αναγκαίων εισαγωγών σε λιπάσματα και καύσιμα, να έχει περιορισμένη επίπτωση στο συνολικό κόστος. Έτσι και αλλιώς, οφείλουμε να επιμένουμε ελληνικά. Γιατί όταν αγοράζουμε ελληνικά στηρίζουμε τη χώρα μας. Και αυτό χρειάζεται να γίνει τρόπος ζωής σήμερα όσο ποτέ άλλοτε.
Θα μας λείψουν τα φάρμακα;
Τώρα με το ευρώ και όχι παλαιότερα με τη δραχμή, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Παρ’ όλη τη συρρίκνωση της τα τελευταία χρόνια, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία καλύπτει πάνω από το 50% των αναγκών της χώρας σε φάρμακα- ποσοστό που ασφαλώς μπορεί να διευρυνθεί και να καλύψει το σύνολο των γενόσημων φαρμάκων για την αντιμετώπιση του μεγαλύτερου μέρους των αναγκών της χώρας. Για ορισμένα σπάνια νέα φάρμακα, υπάρχει επαρκές συνάλλαγμα.
Με τις πρώτες και τα καύσιμα τι γίνεται;
Σε αντίθεση με χώρες όπως η Γερμανία ή και η Κίνα, η Ελλάδα διαθέτει, αναλογικά με το μέγεθός της, μεγάλα αποθέματα πρώτων υλών, ορυκτού και φυσικού πλούτου. Το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών σε αργό πετρέλαιο καλύπτεται από τα ελληνικά διυλιστήρια που διαθέτουν ίδιους πόρους και έχουν συνάψει μακροχρόνιες συμφωνίες με πετρελαιοπαραγωγικές χώρες. Τα διυλιστήριά μας εξάγουν διυλισμένο πετρέλαιο ακόμα και σε πετρελαιοπαραγωγικές χώρες! Όποια προσωρινά προβλήματα, μπορεί να αντιμετωπιστούν με υπάρχοντα συναλλαγματικά διαθέσιμα ή με διακρατικές συμφωνίες για αγορές καυσίμων με πίστωση, κάτι που άλλωστε γίνεται και σήμερα, ή και με παραχώρηση δικαιωμάτων εξόρυξης υδρογοναθράκων. Παράλληλα, οφείλουμε να προωθήσουμε τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, με ανάπτυξη και δικής μας τεχνολογίας, την ηλιακή, αιολική, θαλάσσια, υδροηλεκτρική, κλπ. Επισημαίνεται ότι, η υψηλή τιμή των υγρών καυσίμων στην Ελλάδα δεν οφείλεται στο κόστος αγοράς, αλλά στη βαρύτατη επιβάρυνσή τους από φόρους. Με τη δραχμή, ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας, όπως δεν έχουν και όλες οι άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης ή και εκτός της Ευρώπης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Αλβανία, κλπ.
Θα μπουν δασμοί σε εισαγόμενα προϊόντα και έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων;
Εφ’ όσον η Ελλάδα παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί από τη διεθνή οικονομική και εμπορική της πολιτική. Υπάρχουν βέβαια έμμεσοι τρόποι περιορισμού ορισμένων ανεπιθύμητων εισαγωγών. Θα υπάρξει έλεγχος της εξαγωγής συναλλάγματος, που θα επιτρέπεται με αποδεικτικά νόμιμων συναλλαγών όπως για εμπορικές πράξεις, εγκεκριμένες επενδύσεις, σπουδές παιδιών, ποσά για ταξίδια μέχρι ενός ορίου, κλπ., καθώς και διεκδίκηση της επιστροφής των καταθέσεων που διέφυγαν παράνομα στο εξωτερικό.
Οι μετανάστες θα μπορούν να εξάγουν συνάλλαγμα;
Οι νόμιμοι μετανάστες θα μπορούν να εξάγουν συνάλλαγμα όπως και οι Έλληνες πολίτες. Παράνομοι μετανάστες δε θα μπορούν να το κάνουν και αυτό αποτελεί ένα πρακτικό όσο και απόλυτα αποτελεσματικό μέσο για την πάταξη της λαθρομετανάστευσης χωρίς επώδυνα μέτρα.
Η έξοδός μας από την Ευρωζώνη, δε θα προκαλέσει την έντονη αντίδραση των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών χωρών;
Η διάλυση της ευρωζώνης θα προέλθει όπως φαίνεται από άλλες μεγαλύτερες χώρες και κυρίως από τη Γαλλία και την Ιταλία. Εμείς, οφείλουμε να συνηγορήσουμε προς την κατεύθυνση αυτή και να έχουμε έτοιμο ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για τον ίδιο σκοπό. Επί πλέον, η σημερινή όξυνση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ, εφ’ όσον αυτό δεν αντιστραφεί δραστικά, δύσκολα θα δώσει «πράσινο φώς» για επιθετικές ενέργειες από την Τουρκία. Οι Τούρκοι δεν τολμούν να συγκρουστούν με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που ενδιαφέρονται για τη διασφάλιση των ενεργειακών κοιτασμάτων της περιοχής. Και βλέπουν την Ελλάδα, μέσω της δημιουργίας κοινής ΑΟΖ, ως ενεργειακή διέξοδο προς την Ευρώπη.
Έχετε πρόσφατα στοιχεία για το ποσοστό των Ελλήνων που επιθυμεί να επιστρέψουμε στη δραχμή;
Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις και πολλές ενδείξεις, οι μισοί περίπου πολίτες βλέπουν τη μετάβαση στη δραχμή ως επιθυμητή εξέλιξη και αυτό τείνει να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα. Αν υπήρχε στοιχειωδώς ισότιμη μεταχείριση των αντιτιθέμενων απόψεων, σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού θα ταυτιζόταν με την άποψή μας. Έχει υπάρξει μέχρι σήμερα τόση ανελέητη και έωλη τρομοκρατία υπέρ του ευρώ και κατά της δραχμής έτσι ώστε μέρος των πολιτών διακατέχεται από έναν υπερφυσικό φόβο που δε στηρίζεται στη λογική αλλά στο υποσυνείδητο.
Κάποια στιγμή, διαδόθηκε η φήμη πως ξεκίνησαν να ‘κόβονται’ και πάλι δραχμές. Αλήθεια, φτάσαμε ποτέ κοντά στην επιστροφή μας στη δραχμή.
Δε νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο, αν και μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή
Τι απαντάτε σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι η έξοδος μας από το ευρώ θα ήταν καταστροφική;
Ότι είναι διακατέχονται από εμμονές, είναι αδιάβαστοι, αφελείς ή ξεροκέφαλοι
Θεωρείτε ότι υπήρξαν όμως και κάποια θετικά στοιχεία, που προέκυψαν από την είσοδό μας στην Ευρωζώνη.
Ναι, το μαστίγωμα που υποστήκαμε από τους Πρώσους της Αγκέλας Δωροθέας Μέρκελ, πρέπει να μας έβαλε και λίγο μυαλό ώστε να μην επαναλάβουμε στο μέλλον τα λάθη του παρελθόντος, την πολιτική φαυλότητα, την ατιμωρησία των επίορκων πολιτικών και πολιτών, την προσφυγή στην ευημερία των εύκολων δανεικών, στους «τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας»
Κάποιοι είπαν πως θα γίνουμε “Αργεντινή”. Τι έχετε να σχολιάσετε πάνω σε αυτό;
Μακάρι να γινόμασταν Αργεντινή. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας για την χώρα αυτή, ξεπερνά ίσως κάθε προηγούμενο συστημικής προπαγάνδας, όπου η νύχτα βαφτίζεται μέρα και η μέρα νύχτα, κατά το Γκεμπελικό «πες ψέματα και όλο κάτι θα μείνει». Η Αργεντινή, αποτελεί καλό παράδειγμα απεξάρτησης από ένα σκληρό νόμισμα όπως το δολάριο, με το οποίο είχε συνδεθεί το νόμισμά της το πέσος. Στην πραγματικότητα, η χώρα είχε ως νόμισμά της το δολάριο και μόνο η ονομασία του διέφερε. Πρόκειται για παρόμοια περίπτωση με την δική μας, όπου το σκληρό ευρώ εξοντώνει την ελληνική οικονομία και τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Για να μην μας μπαίνουν «κακές ιδέες», τα συστημικά κεντρικά ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν με ασύστολα ψέματα για την Αργεντινή, χρησιμοποιώντας και διογκώνοντας κατά το δοκούν διάφορα συνηθισμένα γεγονότα για όλες τις χώρες. Η Αργεντινή αναστήθηκε οικονομικά μετά την αποδέσμευσή της από το σκληρό δολάριο και πάνω από δεκατρία χρόνια τώρα, ο λαός της στηρίζει με συντριπτική πλειοψηφία στις εκλογές την κυβέρνηση των Κίρτσνερ.
Δηλαδή, εάν επιστρέψουμε στη δραχμή θα έρθει επιτέλους η πολυπόθητη οικονομική ανάκαμψη; Πόσο χρονικό διάστημα θα χρειαστεί;
Έχουμε υπολογίσει ότι το αρχικό διάστημα της μετάβασης και προσαρμογής θα διαρκέσει περίπου 14 μήνες κατά τη διάρκεια του οποίου, εφ’ όσον εφαρμοστεί το πρόγραμμα που προτείνουμε, δε θα υπάρξουν σοβαρές οικονομικές αναταράξεις. Σταδιακά, με την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας, την αναθέρμανση και σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας και με την προϋπόθεση ότι δε θα γίνονται αλόγιστες σπατάλες και έκδοση πληθωριστικού χρήματος για την ικανοποίηση πολιτικάντικων παροχών, η οικονομία θα αναπτυχθεί ικανοποιητικά ή και εντυπωσιακά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου