Πως να μαζέψετε τώρα ελιές και να φτιάξετε το δικό σας λάδι !

 Το άρθρο που ανέβασα στο διαδίκτυο με θέμα και τίτλο "πως μάζεψα ελιές και έφτιαξα δικό μου λάδι", είχε πολύ μεγάλη απήχηση που ομολογώ ότι δεν την περίμενα. Ήταν κάτι διαφορετικό, αφού το βασικό του μήνυμα εμπεριείχε το στοιχείο της αισιοδοξίας,της δημιουργικής πρωτοβουλίας,της αντίστασης στην απάθεια,την απόσυρση, την κατήφεια,το αδιέξοδο της  πολυθρόνας,  στη μίζερη ενδοσκόπηση. Την προσφυγή στην περιφρονημένη χειρωνακτική εργασία, που  συνδυάζει το γύμνασμα του σώματος με δημιουργικό αποτέλεσμα.Για να παραφράσω τον Γκαίτε,θα έλεγα ότι"το σκοτάδι όσο και αν το καταριέσαι θα είναι πάντα μπροστά σου αν δεν ανάψεις ένα κερί".Και είναι μάλλον σίγουρο πως, "όταν κοιτάς την άβυσσο χωρίς να κάνεις τίποτα, τελικά θα πέσεις μέσα"."Μισώ τους αδιάφορους,τους άκαπνους,με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους,δε χαλαλίζω τον οίκτο μου για αυτούς,δε μοιράζομε τα δάκρυά τους", έχει πει ο Γκράμσι.Όλα τα παραπάνω έχουν φυσικά πολύ μεγαλύτερες προεκτάσεις από το μάζεμα της ελιάς. Όμως,το μάζεμά τους, η  όλη διαδικασία με τελικό αποτέλεσμα, εμείς τα παιδιά της τσιμεντούπολης να έχουμε 18 κιλά δικό μας

παρθένο αγνό λάδι, ήταν ένα ανεπανάληπτο μάθημα για εμένα τον ίδιο, τους φίλους μου και κυρίως για την κόρη μου Μαριαλένα, που ελπίζω θα το θυμάται σε όλη της ζωή.

Μετά το μάζεμα της ελιάς, αυτό το χρυσάφι της χώρας μας, στο ανοικτό οικόπεδο στην Νέα Ερυθραία και την ανάρτηση του άρθρου μου, εμφανίστηκαν και διάφοροι άλλοι που ήρθαν για τον ίδιο σκοπό! Ένας χαριτωμένος πονηρός τύπος μάλιστα είπε σε κάτι φίλους που βρέθηκαν στον ίδιο χώρο ότι, το κτήμα ήταν δικό του! Γελάω γιατί η πονηράδα του Έλληνα είναι συχνά παρούσα, ενώ είναι αχρείαστη. Αν ήταν δικό του, που δεν είναι,γιατί αφήνει τις ελιές να πέφτουν και να σαπίζουν; Είναι γνωστό ότι σήμερα το κτήμα ανήκει στο Δήμο, o οποίος βέβαια έχει ως τελευταίο μέλημά του το μάζεμα των ελιών που τελικά πέφτουν, σαπίζουν και βρομίζουν το χώμα και ειδικότερα τα πεζοδρόμια όπου υπάρχει τσιμέντο.

Ανεξάρτητα απ' αυτά, αναρωτιέμαι, γιατί η Πολιτεία δε φροντίζει ώστε οπουδήποτε υπάρχουν ακαλλιέργητα ή μη αξιοποιήσιμα κτήματα δημόσια ή ιδιωτικά, να μην μπορεί ο οποιοσδήποτε να τα αξιοποιεί, χωρίς δικαίωμα χρησικτησίας. Παντού σε όλη την Ελλάδα, τεράστιες εκτάσεις με ελιές και οπωροφόρα ή ξερόχορτα, μένουν ανεκμετάλλευτες, γιατί οι ιδιοκτήτες τους το δημόσιο ή ιδιώτες αδιαφορούν. Για το ζήτημα αυτό ασφαλώς και πρέπει να υπάρξει γενική εφαρμόσιμη και έξυπνη ρύθμιση, για να γίνει πράξη η επιστροφή στη γη που αποτελεί πρώτιστη αναγκαιότητα σήμερα.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω και μέχρις ότου ξυπνήσει η Πολιτεία, το ελεύθερο μάζεμα της ελιάς σε ανοικτά δημόσια ή και ιδιωτικά κτήματα που δεν αξιοποιούνται, νομίζω ότι μπορεί και πρέπει να γίνεται χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες από όποιους πολίτες ενδιαφέρονται να το κάνουν. Στην ευρύτερη Αττική, σε πεζοδρόμια, πάρκα, ελεύθερους χώρους, παντού υπάρχουν ελιές που περιμένουν τον κλαδευτή τους.  Όπως ενδεικτικά  στο τεράστιο κτήμα Τατοϊου, στο Μαρούσι στο κτήμα Συγγρού,στην κάτω Κηφισιά, στην Πεντέλη, στη Βαρυμπόπη, στη Λυκόβρυση, στο Ίλιον, στο Αιγάλεω, στους Άγιους Ανάργυρους,στο Καματερό,στο Χαϊδάρι, στο Αιγάλεω, στον Πειραιά, μέσα στα campus Πανεπιστημίων,ΤΕΙ και διάφορων Ιδρυμάτων, κλπ.  

Σας προτείνω τώρα όσο είναι καιρός να μαζέψετε ελιές όπου τις βρείτε, γιατί σύντομα θα έχουν ωριμάσει και θα πέσουν. Για το σκοπό αυτό, χρειάζεστε δύο-τρία μακριά ελαφρά στειλιάρια,1-2 απλά δίχτυα νάιλον που θα στρώσετε στο χώμα για τις ελιές που πέφτουν όταν χτυπάτε τα κλαδιά, πιθανώς μια μικρή σκάλα, αν και δεν είναι απολύτως απαραίτητη και λίγα τσουβάλια για να τις στοιβάξετε. Προσοχή, αμέσως μετά πρέπει να  αφήσετε τις ελιές για να παίρνουν αέρα ανοιχτές σε ένα ελεύθερο σκεπασμένο χώρο πάνω σε ένα δάπεδο. Και πολύ σύντομα, σε1-3 μέρες πρέπει να τις πάτε σε ελαιοτριβείο για να πάρετε το λάδι.

Υπάρχουν πολλά ελαιοτριβεία στην Αττική και προσωπικά ύστερα από σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο κατέληξα σε ένα ελαιοτριβείο του κ. Λεωνίδα Μπερτόλη στο Άνω Σούλι Μαραθώνα. Αττικής (τηλ. 2294061431). Οι άνθρωποι εκεί  είναι ευγενέστατοι και μου φαίνονται τίμιοι. Μερικές μεγάλες ελιές που δεν είναι χτυπημένες από δάκο,μπορείτε αν θέλετε να τις κρατήσετε και με διαδικασία που περιγράφεται  στο διαδίκτυο ή από φίλους, να φτιάξετε τις δικές σας ελιές. Με εκατό κιλά λάδι που μπορεί να μαζέψουν 2-3 άτομα σε 2-3 ώρες, μπορεί να έχετε εκατό κιλά ελιές που σας δίνουν στο ελαιοτριβείο 12-18 κιλά αγνό παρθένο αγουρέλαιο. Το δικό σας λάδι. Καλή σοδειά.