O αξιότιμος Ευρωπαίος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ οι φορολογικοί παράδεισοι και η έκπληξη των τηλεπαραθυράτων

Με θλίψη και οργή παρακολουθώ δημοσιογράφους , δημοσιογραφίσκους και «εμβριθείς» τηλεπαραθυράτους να εκφράζουν την κατάπληξή τους για το μεγάλο σκάνδαλο  όπου πρωτοστατεί ο μεγαλο-Ευρωπαίος Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, τέως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου. Ο οποίος αποκαλύφτηκε δήθεν μόλις τώρα ότι, είχε μετατρέψει τη λιλιπούτεια χώρα του σε έναν τεράστιο φορολογικό παράδεισο, όπου εμπλέκονται 343 μεγάλες πολυεθνικές μεταξύ των οποίων και ορισμένες ημέτερες όπως η  Eurobank του κυρίου Λάτση και η Wind, αγνώστων πολυεπενδυτών.

Προσωπικά, θεωρώ εξ΄ίσου μεγάλο σκάνδαλο την έκπληξη με την οποία εμφορούνται οι δημοσιογράφοι, δημοσιογραφούντες και τηλεπαραθυράτοι σχολιαστές. Είναι άραγε τόσο άσχετοι που δε γνωρίζουν ότι ολόκληρη η υφήλιος σήμερα χωρίζεται σε δύο κατηγορίες : Στις χώρες - κορόιδα όπως η δική μας όπου υπάρχουν υψηλότατοι φορολογικοί συντελεστές, ανεξάρτητα αν κάποιοι ξεγλιστρούν και φοροαποφεύγουν. Και στις «έξυπνες» χώρες, νησιά, περιοχές, πόλεις ή πολιτείες που λειτουργούν ως μικροί ή μεγάλοι φορολογικοί παράδεισοι.  

Εκτός από το Λουξεμβούργο, μικροί ή μεγάλοι φορολογικοί παράδεισοι που ανήκουν ή συνδέονται με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μεταξύ άλλων, το Μονακό που συνδέεται με τη Γαλλία, το Γιβραλτάρ, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, τα Νησιά Καϋμάν,το City του Λονδίνου συμφερόντων Μ. Βρετανίας, το Λουξεμβούργο και το Λιχνεστάϊν συμφερόντων Γερμανίας, η Γρενάδα, και η Ανδόρα συμφερόντων Ισπανίας, οι Ολλανδικές Αντίλλες των Ολλανδών,η Μάλτα, κλπ. Η ΗΠΑ έχουν για τον ίδιο σκοπό  την Πολιτεία Ντελαγουέρ και τις  Παρθένους νήσους και όχι μόνο.

Κραυγαλέα περίπτωση  ιστορικού φορολογικού παράδεισου είναι η Ελβετία  με το διαβόητο τραπεζικό της απόρρητο. Η Ελβετία προβάλλοντας την παραδοσιακή πολιτική της ουδετερότητα, αποτελούσε παραδοσιακά  χώρα εισροής μαύρου χρήματος, μέρος του οποίου παραμένει στα αζήτητα από τους καταθέτες, μεταξύ των οποίων και κεφάλαια των ναζιστών.  

Οι Φ.Π. σύμφωνα με το Forbes, τον  ΟΟΣΑ και το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών

To διεθνές περιοδικό «Forbes» κατατάσσει πρώτο στη λίστα των φορολογικών παράδεισων την αμερικανική Πολιτεία του Ντελαγουέρ και ένατο το Βέλγιο, στην πρωτεύουσα του οποίου χτυπά η καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ! Και πουθενά την  Κύπρο, η οποία τσακίστηκε με το αιτιολογικό ότι ήταν ..φορολογικός παράδεισος. Προφανώς, η Κύπρος, έπρεπε μα πληρώσει γιατί εκεί έβρισκαν καταφύγιο ρώσικα κεφάλαια και όχι στο Λονδίνο, στην Ελβετία, στη Γερμανία όπου συγκεντρώνουν τον εύκολο πλούτο τους οι Ρώσοι ολιγάρχες.

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ , τα 45 κράτη  που δε συνεργάζονταν επαρκώς στο φορολογικό πεδίο είναι η Ιρλανδία, η Κόστα-Ρίκα, η Κύπρος, η Λιβερία, το Λιχτενστάιν, το Βανουάτου, το Λουξεμβούργο, το Μονακό, η Ολλανδία, η Ουρουγουάη, ο Παναμάς, η Σιγκαπούρη, η Φινλανδία, το Χονγκ Κονγκ, οι Σεϋχέλλες η Σαμόα, το Μπελίζε, οι Μπαχάμες, το Ναουρού, καθώς και κάποιες υπερπόντιες κτήσεις όπως το Γιβραλτάρ, τα νησιά Γκέρσεϊ, οι Βερμούδες, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, ο Μαυρίκιος, τα Νησιά Καϋμάν, η Νήσος του Μαν, η νήσος Νέβις, το Νιούε και άλλα.

Το 2012, Το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών δημοσίευσε  την ακόλουθη λίστα με  47 φορολογικούς «παραδείσους», κράτη δηλαδή που δεν έχουν συνάψει σύμβαση διοικητικής συνδρομής στο φορολογικό τομέα με την Ελλάδα :

1. Ανδόρα,2. Ανγκουίλα,3. Αντίγκουα και Μπαρμπούντα,4. Αρούμπα,5. Μπαχάμες,6. Μπαχρέιν,7. Μπαρμπάντος,8. Βερμούδες,9. Μπελίζ,10. Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι,11. Μπρουνέι,12. Νήσοι Κέιμαν,13. Νήσοι Κουκ,14. Κόστα Ρίκα,15. Χιλή,16. Ντομίνικα,17. Γιβραλτάρ,18. Γρενάδα,19. Γουατεμάλα,20. Γκέρνσεϋ,21. Νήσος Μαν,22. Τζέρσεϋ,23. Λίβανος,24. Λιβερία,25. Λιχτενστάιν,26. Μαλαισία,27. Νήσοι Μάρσαλ,28. Μοντσεράτ,29. Μαυρίκιος,30. Μονακό,31. Ναούρου,32. Ολλανδικές Αντίλλες,33. ΠΓΔΜ (FYROM),34. Νιούε,35. Παναμάς,36. Φιλιππίνες,37. Αγία Λουκία,38. Άγιος Χριστόφορος και Νέβις,39. Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες,40. Σαμόα,41. Σεϋχέλλες,42. Σιγκαπούρη,43. Νήσοι Τέρκς και Κάικος,44. Παρθένοι νήσοι των ΗΠΑ,45. Βανουάτου,46. Ουρουγουάη,47. Χονγκ-Κονγκ

Πριν από ένα περίπου χρόνο, η γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung» του Μονάχου αποκάλυψε με τη βοήθεια ενός βρετανού χάκερ ότι, μερικές από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές οικογένειες της Γερμανίας (Πόρσε και Πίεχ του ομίλου Volkswagen, Κουάντ της BMW, Μπούρντα των ομώνυμων εκδόσεων και Γιάκομπς της ομώνυμης βιομηχανίας καφέ), έχουν δημιουργήσει offshore εταιρείες στον  Παναμά με προφανή σκοπό τη φοροαποφυγή.

 Όταν ρωτήθηκαν από τη βαυαρική εφημερίδα, κάποιες οικογένειες διέψευσαν τα ευρήματα του χάκερ. Μερικές παραδέχθηκαν ότι ίδρυσαν τέτοιες offshore, αλλά ισχυρίστηκαν ότι πρόθεσή τους δεν ήταν να φοροδιαφύγουν ή να ξεπλύνουν χρήμα. Άλλες αρνήθηκαν κάθε σχόλιο, ή  υπέπεσαν σε αντιφάσεις. Προφανώς όλα αυτά, εντάσσονται στο ότι οι Γερμανοί και οι ισχυροί της γης γενικότερα, έχουν επιλεκτική όραση και ακοή. Το ίδιο ίσχυε μέχρι πρόσφατα και για το Ζαν-Κλοντ Γιούκε και το Λιλιπούτειο Λουξεμβούργο, την πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης. 

Αλλά για κάποιο λόγο που μάλλον πρέπει να συνδέεται με λόγους ενδοευρωπαϊκών συμφερόντων και προσωπικών αντιμαχιών, ήρθε η ώρα που ο αξιότιμος κύριος Γιούγκερ βγήκε στη σέντρα. Είναι φανερό ότι, αφού κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, το έγκλημα των φορολογικών παράδεισων θα συνεχίσει να υφίσταται. Και ο κλεπτοκρατικός χρηματιστηριακός καζινο-καπιταλισμός θα συνεχίσει να εκμεταλλεύεται το μόχθο της πραγματικής οικονομίας και της εργασίας, αναπαράγοντας κρίσεις και διευρύνοντας το χάσμα πλουσίων και φτωχών.