Του Χρίστου Λιάπη
Διάγουμε (απ)αισίως τον πέμπτο χρόνο της κρίσης, τελώντας σε κατάσταση εθνικής και κοινωνικής κατάθλιψης, με τα λίγα ορατά σημεία ανάκαμψης και ανάπτυξης να στραγγαλίζονται στις ασφυκτικές Δεκεμβριανές προθεσμίες της τροϊκανής αδιαλλαξίας και στην αβεβαιότητα της κομματικής ασυνεννοησίας, που τροφοδοτεί την προεδρική –και συνεπακολούθως και την εθνική- εκλογολογία, καθώς η χώρα ετοιμάζεται παρατεταμένα για να ζήσει τις δικές της «Ειδούς του Μαρτίου» το 2015
.
Η κατάθλιψη στα αγγλικά μεταφράζεται ως depression. Είναι ο ίδιος όρος που χρησιμοποιείται και για την οικονομική ύφεση. Τη διασύνδεση αυτών των δύο καταστάσεων επιχείρησε να προσεγγίσει ο Economist, διοργανώνοντας προσφάτως στο Λονδίνο την Ημερίδα με τίτλο «Η παγκόσμια κρίση της κατάθλιψης» ή επί το αγγλικότερον, "The Global Crisis of Depression", με κεντρικό ομιλητή τον Kofi Annan.
Σύμφωνα με τον πρώην Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, «στην καρδιά του προβλήματος της πλημμελούς αντιμετώπισης της κατάθλιψης, δεν βρίσκεται έλλειμμα ιατρικής γνώσης αλλά πολιτικής εφεδρείας. Κανείς δεν έχει το μονοπώλιο της σοφίας και αν δεν αντιμετωπίσουμε την κατάθλιψη δεν πρόκειται να τελεσφορήσουν οι ευρύτερες φιλοδοξίες μας για τον κόσμο. Πρέπει λοιπόν να ανεβάσουμε στην παγκόσμια agenda την αντιμετώπιση της κατάθλιψης».
Εξίσου σημαντική, αλλά με πολύ μεγαλύτερο συγκινησιακό παρονομαστή προσωπικής συμμετοχής ήταν και η καταληκτική ομιλία του Alastair Campbell. O πολυβραβευμένος συγγραφέας, επιστήμονας της στρατηγικής και στενός συνεργάτης του Tony Blair, παραδέχθηκε με παρρησία την καταθλιπτική διαταραχή από την οποία πάσχει ο ίδιος και με γλαφυρότητα ανέφερε πως, σε αντιδιαστολή με τον Churchill που περιέγραφε τα καταθλιπτικά του επεισόδια σαν την έλευση του «μαύρου σκύλου» που τον ακολουθούσε, ο ίδιος νιώθει την κατάθλιψή του να ξεκινά στον αέρα, σαν ένα αεροπλάνο που πλησιάζει σιγά-σιγά, ενώ εκείνος προσπαθεί να το εμποδίσει να προσγειωθεί.
Tipping point, όμως της τριήμερης παραμονής μου στο Λονδίνο δεν ήταν τόσο η ημερίδα του Εconomist με τους διακεκριμένους ομιλητές της, αλλά κυρίως η προσωπική μου συνάντηση με τον Λόρδο David Owen, πρώην Υπουργό Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, γνωστόν στην Ελλάδα, κυρίως, από το σχέδιο Vance και Owen για την ειρήνευση στην πρώην Γιουγκοσλαβία και Ψυχίατρο κατά σπουδές.
Η συνάντηση κράτησε περισσότερο από όσο αρχικά προέβλεπε η agenda της. Φιλέλληνας ο ίδιος, με σπίτι και καΐκι στην Πύλο και με γκραβούρες από τη ναυμαχία του Ναβαρίνου να κοσμούν τους τοίχους του γραφείου του, μου εκφράζει ανοιχτά τον Ευρωσκεπτικισμό του. Είναι μια συνεπής στάση δυσπιστίας απέναντι στην Ευρωζώνη την οποία διατηρούσε από τα φενακισμένης αισιοδοξίας χρόνια του Κώστα Σημίτη και του Tony Blair, όταν και αντιτίθετο στην ένταξη της χώρας μας, αλλά και του υπολοίπου Ευρωπαϊκού Νότου στη ζώνη του Ευρώ.
Βλέπει ως μόνη λύση την ελεγχόμενη έξοδο της Ελλάδος, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας από το Ευρώ, με επιστροφή στα εθνικά μας νομίσματα.Παράλληλα, διατήρηση του Ευρώ για τις κεντροδυτικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ταυτόχρονη θέσπιση, για τις χώρες του νότου, ενός νέου ECU που η τιμή του θα καθορίζεται από τις ενδιάμεσες ισοτιμίες των επί μέρους εθνικών νομισμάτων.
Ευρώπη δύο οικονομικών ταχυτήτων λοιπόν, αλλά με το αντίδοτο της νομισματικής ευελιξίας στην άκρατη πολιτική της λιτότητας και της εξάντλησης των παραγωγικών στρωμάτων της οικονομίας και της κοινωνίας.
Μαζί με την ιδιόχειρη αφιέρωση στο βιβλίο του "Τhe Hubris Syndrome", εν αναμονή της κοινής επιστημονικής μας δημοσίευσης πάνω στις σχέσεις Ηγεσίας και Ψυχιατρικής, αυτός ο "Senior Statesman", o πρεσβύτης επί το ελληνικότερον, της αγγλικής και της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής, προβλέπει πως θα υπάρχει χώρος για ευθύβολα βέλη στην πολιτική ζωή της Ελλάδος και με προτρέπει, ως νέον επιστήμονα και λειτουργό της Υγείας, ο οποίος δίνει καθημερινά τη μάχη της γενιάς του, στα καταθλιπτικά χρόνια της κρίσης:«Άντεξε, κέρδισε και απόκτησε την ανεξαρτησία σου μέσα από την ιατρική»
Πηγή : www.tameteora.gr. Ο Χρίστος Χ. Λιάπης είναι Ψυχίατρος – Διδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Αθηνών Clinical Assistant Professor of Psychiatry Tufts University School of Medicine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου