Κρούγμαν : Τρελοί όπως η Ελλάδα

Τρελοί όπως η Ελλάδα,  “Μad as Hellas”, γράφει ο Πολ Κρούγκμαν, (ο κορυφαίος Νομπελίστας που τον έχουμε χαρακτηρίσει ως επικεφαλή της "συμμορίας της δραχμής"), σε νέα του παρέμβαση για την ελληνική και κατ' επέκταση την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση. Και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες και τις επιπτώσεις στη διεθνή οικονομία. Ο μεγάλος  Αμερικάνος  Κεϋνσιανιστής οικονομολόγος, έχει πολλές φορές υποστηρίξει τη χώρα μας, προβάλλοντας ισχυρά επιστημονικά επιχειρήματα ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας και του υπερτιμημένου ευρώ που έχει επιβάλλει το Βερολίνο, τις οποίες θεωρεί υπέυθυνες για το φαύλο κύκλο της κρίσης στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την ευρωζώνη. Στο τελευταίο του άρθρο στην εφημερίδα New York Times, όπου είναι τακτικός αρθογράφος, καταγράφει τις πραγματικές συνέπειες της κρίσης, οι οποίες οδηγούν όλη την Ευρώπη σε τρέλα όπως η Ελλάδα  ( Mad as Hellas)

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η πραγματική καταστροφική επίπτωση της ελληνικής κρίσης ήταν ο τρόπος με τον οποίο διαστρεβλώθηκε η οικονομική πολιτική, καθώς σοβαροί -υποτίθεται- άνθρωποι ανά τον κόσμο έσπευσαν να βγάλουν λάθος συμπεράσματα. Τώρα η Ελλάδα φαίνεται να βρίσκεται ξανά σε κρίση. Θα μάθουμε τα σωστά μαθήματα αυτή τη φορά; αναρωτιέται.

Ο Κρούγκμαν διαφωνεί με τις απόψεις και τα δημοσιεύματα που θέλουν την Ελλάδα και τους Έλληνες πολιτικούς να προσποιούνται όσομν αφορά το μέγεθος της κρίσης και της αδυναμίας τους να υποστούν περαιτέρω πιέσεις. Γράφει χαρακτηριστικά πως “η Ελλάδα έχει προχωρήσει σε τεράστιες μεταρρυθμίσεις. Έχει μειώσει την απασχόληση στο δημόσιο, έχει συμπιε΄σει τους μισθούς και τις συντάξεις, έχει προχωρήσει σε περικοπές των κοινωνικών προγραμμάτων, έχει αυξήσει τους φόρους”.

Γράφει χαρακτηριστικά : «Εάν θέλετε μια αίσθηση της κλίμακας της λιτότητας, θα ήταν σαν οι ΗΠΑ να είχαν εφαρμόσει περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων ίσες με 1 τρισ. δολάρια ετησίως. Στο μεταξύ, οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα έχουν βυθιστεί, ενώ το ένα τέταρτο του ελληνικού εργατικού δυναμικού, καθώς και οι μισοί νέοι παραμένουν άνεργοι»...

Επισημάινει πως η κατάσταση του χρέους επιδεινώθηκε  ως ποσοστό του ΑΕΠ το οποίο διαμορφώνεται σε ιστορικό υψηλό –κυρίως λόγω της συρρίκνωσης του ΑΕΠ και όχι της αύξησης του χρέους. Παράλληλα εμφανίστηκε για πρώτη φορά γράφει και πρόβλημα υψηλού ιδιωτικού χρέους, λόγω της ύφεσης και του αποπληθωρισμού. Υπάρχουν ορισμένα αλλά επουσιώδη θετικά σημεία αναφέρει. Η οικονομία αναπτύσσεται κάπως, «επιτέλους», χάρη στην άνοδο του τουρισμού. «Αλλά συνολικά, υπήρξαν πολλά χρόνια ταλαιπωρίας για πολύ μικρή ανταμοιβή».

Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν οι Έλληνες έδειξαν προθυμία να τα περάσουν όλα αυτά, να δεχθούν δηλαδή τον πόνο των σκληρών μέτρων, έτσι ώστε να φτάσουν στην ανάκαμψη. «Και τα νέα που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες, είναι ότι οι Έλληνες μπορεί να έχουν φτάσει στα όριά τους. Οι πληροφορίες είναι περίπλοκες, αλλά ουσιαστικά η σημερινή κυβέρνηση επιχειρεί έναν απελπισμένο πολιτικό ελιγμό για να αναβάλει τις γενικές εκλογές. Αν αποτύχει, ο πιθανός νικητής των εκλογών θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα της αριστεράς που έχει ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση του προγράμματος λιτότητας, που μπορεί να οδηγήσει σε αντιπαράθεση με τη Γερμανία και έξοδο από το ευρώ».

Όπως εκτιμά ο κορυφαίος διεθνώς οικονομολόγος, σημαντικό είναι το γεγονός ότι “δεν είναι μόνο οι Έλληνες που είναι τρελοί (λογοπαίγνιο με το όνομα της χώρας, δηλαδή «Mad as Hellas») και δεν μπορούν να αντέξουν άλλο. «Κοιτάξτε τη Γαλλία, όπου η Marine Le Pen, ηγέτης του Εθνικού Μετώπου, προηγείται των υποψηφίων των mainstream κομμάτων, από τη δεξιά και την αριστερά. Κοιτάξτε την Ιταλία, όπου οι μισοί ψηφοφόροι υποστηρίζουν ριζοσπαστικά κόμματα όπως η Λίγκα του Βορρά και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Κοιτάξτε την Βρετανία, όπου τόσο η αντιμεταναστευτική πολιτική ορισμένων όσο και οι Σκωτσέζοι αυτονομιστές, απειλούν την πολιτική τάξη”...

Και καταλήγει: “Δε γνωρίζω πως θα εξελιχθούν τα γεγονότα στην Ελλάδα. Αλλά  πολύ σημαντικά  είναι τα λανθασμένα μαθήματα πολιτικής οικονομίας που πήραν πολλοί από την εφαρμογή αυτής της ιδιότυπης δημοσιονομικής  πρακτικής.