Η Λιθουανία το τελευταίο θύμα των Μέρκελ και Σόϊμπλε πριν το τέλος του ευρωτερατουργήματος

Η Λιθουανία είναι η τελευταία χώρα που εντάχθηκε βιαίως στην κόλαση της ευρωζώνης από την 1^η Ιανουαρίου 2015, ακολουθώντας την ίδια πορεία της αδελφής χώρας της Βαλτικής Λετονία που είχε την ίδια ατυχία πέρυσι τέτοια εποχή. Οι λαοί των δύο χωρών ( 2,3 εκ. και 3,6 εκ. αντίστοιχα), όπου υπάρχει ισχυρή ρωσική μειοψηφία, στην πλειοψηφία τους ήταν αρνητικοί σε μια τέτοια προοπτική, αλλά φυσικά ουδείς τους ρώτησε για την υποχρεωτική ένταξή τους στη γερμανική φυλακή.

Από τις άλλες τέσσερις χώρες της Βαλτικής, η Εσθονία, η  πιο κοντινή χώρα στη γερμανική ομπρέλα, έχει ενταχθεί την ευρωζώνη από την 1/1/2011. Η μόνη και μεγαλύτερη χώρα που έχει μείνει απ’ έξω λόγω και της συντριπτικής πλειοψηφίας των Σλαβικής και Ρωσικής καταγωγής  πληθυσμού της των 9,7 εκ. κατοίκων, είναι η Λευκορωσία, που παραμένει ισχυρή σύμμαχος της Ρωσίας. Κι΄αυτό σε πείσμα των «πορτοκαλί» κινητοποιήσεων που επιχείρησαν να εισάγουν και εκεί οι δυτικοί «επαναστάτες» στην εποχή του ανεκδιήγητου Γέλτσιν που κατέστρεψε τη μεγάλη Ρωσία, μέχρις ότου ο Πούτιν άρχισε να μαζεύει σιγά-σιγά τα αποκαΐδια της.

Οι τέσσερις Βαλτικές χώρες υπήρξαν πάντα το μήλο της έριδας ανάμεσα στη Γερμανία και τη Ρωσία, κάτι αντίστοιχο με την Ουκρανία. Μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο και ως αποτέλεσμα της συνθήκης της Γιάλτας, ενσωματώθηκαν στη Σοβιετική Ένωση, από την οποία αποσπάστηκαν στη δεκαετία του 1990 με τη διάλυση της τελευταίας.

Στη σημερινή εποχή, η πλαστικά γέρνει μέχρι σήμερα υπέρ της Γερμανίας, αφού η ένταξή των τριών, της  Εσθονίας, Λετονίας  και Λιθουανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πιο πρόσφατα στην ευρωζώνη, αυτό υποδεικνύει. Αλλά ούτε η βούληση των λαών, ούτε και οι οικονομικοί δείκτες της Λετονίας και Λιθουανίας δικαιολογούν την ένταξή τους στην ευρωζώνη.

Με το αντί ευρώ κίνημα να γιγαντώνεται και το γεγονός ότι, όλες οι άλλες εκτός ευρωζώνης χώρες όπως η Μ. Βρετανία,, Δανία,.Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, κλπ., αρνούνται εκκλήσεις για ένταξη, η βίαιη ένταξη υποχείριων στη Γερμανία χωρών όπως αυτές της Βαλτικής, αναδεικνύει την αγωνία των Μέρκελ-Σόϊμπλε για τη διατήρηση της προοπτικής επιβίωσης του γερμανικού οικονονομικού-νομισματικού ιμπεριαλισμού.

Το νομισματικό γερμανικό τερατούργημα, χωρίς την παράλληλη ύπαρξη κοινής δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής και αντισταθμιστικών μέτρων, είναι πλέον από φανερό ότι έχει καταστρέψει τις χώρες του νότου και ως ιός μεταφέρεται και στο βορρά. Όλος ο κόσμος σε ανατολή και δύση έχει συνέλθει από την κρίση του 2008 και αναπτύσσεται με αυξομειώσεις και διαφορετικούς αλλά ανοδικούς έως ισχυρά ανοδικούς ρυθμούς και μόνο οι χώρες της ευρωζώνης, συμπεριλαμβανόμένης τελευταία και της ίδιας της Γερμανίας, παραμένει στην ουρά της διεθνούς οικονομικής ανάπτυξης.

Την κύρια ευθύνη γι’ αυτή την αναντίρρητη πραγματικότητα, δεν μπορεί να φέρει άλλος από το συγκεκριμένο νόμισμα σε συνδυασμό με μια υστερική υφεσιακή αντιαναπτυξιακή πολιτική που επιβάλλει ως θρησκευτικό ταμπού το Βερολίνο. Μια πολιτική που θα είναι τελικά αυτοκαταστροφική. Γιατί στο τέλος, εκτός και αν πρόκειται για το ποδόσφαιρα, πάντα χάνουν οι Γερμανοί. Όπως και θα συμβεί και αυτή τη φορά. Η μόνη μας ανησυχία είναι μήπως έρθουν τα πράγμα τα έτσι ώστε να χρησιμοποιηθεί η ταλαίπωρη χώρα μας ως η Ιφιγένεια πάνω στη οποία θα πέσει όλο το μένος των Μέρκελ και Σόϊμπλε  από την επερχόμενη αναμφίβολη ήττα τους.