Για κάποια χρόνια, σημειώνει μεταξύ άλλων το κύριο άρθρο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως η Γερμανίδα Καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ, έβρισκαν μια βολική δικαιολογία στις ασθενείς οικονομίες της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Το επιχείρημά τους ήταν πάνω-κάτω αυτό: Η Ευρώπη θα επιστρέψει στην ανάπτυξη όταν οι πολιτικοί των χωρών της περιφέρειας της Ευρωζώνης βελτιώσουν τα συστήματά τους και μειώσουν τα ελλείμματα. Οι χώρες έκαναν τα περισσότερα από αυτά που τους ζητήθηκαν, με σοβαρές περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες, στις
συντάξεις και στις υπόλοιπες δαπάνες. Ψήφισαν επίσης νόμους που καθιστά ευκολότερη για την κυβέρνηση και τις εταιρείες την απόλυση υπαλλήλων, ενώ αύξησαν τους φόρους.
Ορισμένες από τις περιφερειακές χώρες εισήλθαν πράγματι σε πορεία ανάπτυξης, αλλά οι θυσίες που υποχρεώθηκαν να κάνουν είχαν μεγάλο κόστος. Στην Ελλάδα και στην Ισπανία η ανεργία παραμένει πολύ υψηλή, γύρω στο 25%, ενώ ο αποπληθωρισμός, ο οποίος καταγράφεται στην ευρεία πτώση τιμών, αποτελεί πραγματικότητα εδώ και μήνες.
Στο μεταξύ το πρόβλημα της περιφέρειας έχει επεκταθεί, καθώς παρουσιάζουν κάμψη και οι χώρες του ‘πυρήνα’. Η ανεργία σταμάτησε να μειώνεται και παραμένει υψηλή στις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης. Οι τιμές κατανάλωσης μειώθηκαν κατά 0,2% τον Δεκέμβριο, σημειώνοντας για πρώτη φορά πτώση σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, από το 2009. Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, οι τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της, συρρικνώθηκαν ή παρουσίασαν ασθενή ανάπτυξη στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο του 2014, ενώ δεν υπάρχουν ενδείξεις σύντομης ανάκαμψης, καθώς οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών κάνουν λίγα πράγματα για να την στηρίξουν.
Το επενδυτικό ταμείο που ανακοίνωσε π.χ. πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει περιορισμένους πόρους, μη μπορώντας να αντικαταστήσει τα ιδιωτικά και κρατικά κεφάλαια που χάθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αξιωματούχοι της ΕΚΤ, που συνέβαλε στη σταθεροποίηση της Ευρωζώνης τα τελευταία χρόνια, έχουν δηλώσει ότι θα κάνουν περισσότερα όπως για παράδειγμα με την αγορά ομολόγων και άλλων περιουσιακών στοιχείων, που θα επιτρέψει την διοχέτευση κεφαλαίων στην οικονομία, αλλά δεν το έχουν υλοποιήσει ακόμη.
Σε αυτό το θλιβερό πλαίσιο είναι αναμενόμενο το κατρακύλισμα του ευρώ. Το γιαπωνέζικο γιεν και η βρετανική λίρα υποχώρησαν επίσης έναντι του δολαρίου λόγω της υποχώρησης των οικονομιών τους έναντι των ΗΠΑ. Για τους Αμερικανούς αυτό σημαίνει ότι, με ένα αδύναμο ευρώ θα μειωθεί το κόστος των διακοπών στην Ευρώπη, και οι τιμές στα κρασιά και στα τυριά, αλλά από την πλευρά θα μειωθεί και η ζήτηση αμερικανικών προϊόντων και υπηρεσιών, υπονομεύοντας την ασθενή αμερικανική ανάκαμψη.
Η πτώση του ευρώ θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί ως ένα περιορισμένο μέτρο τόνωσης της οικονομίας καθώς μειώνει το κόστος αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται στην Ευρωζώνη για τους καταναλωτές του υπόλοιπου κόσμου, αλλά αυτό είναι επιθυμητό καθώς ο πληθωρισμός παραμένει χαμηλός στην Ευρωζώνη. Οι χρηματαγορές μας προειδοποιούν για κάτι σημαντικό, ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν λαμβάνουν αρκετά μέτρα (για την ανάκαμψη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου