Η δικαίωση των θέσεών μας για τη δραχμή και το δημοψήφισμα

Επί σειρά ετών δίνουμε μια σχεδόν μοναχική μάχη απέναντι στον  πανίσχυρο αντίπαλο της ευρωκατοχής που χρησιμοποιεί το τεράστιο σύγχρονο οπλοστάσιο των καθυποταγμένων ΜΜΕ. Αγωνιζόμαστε με ανύπαρκτα μέσα για το δίκιο, την πατρίδα  και την αλήθεια, ενάντια στη νομισματική φυλακή της ευρωζώνης που έχει οδηγήσει τη χώρα στη μεγαλύτερη τραγωδία της σύγχρονης ιστορίας μας. Μια άνιση μάχη ενάντια στη χούντα του ευρώ και των υποτελών της ΜΜΕ που απαγορεύουν την άλλη άποψη, εξαπολύοντας ανέντιμο, ανενδοίαστο Γκεμπελικό πόλεμο ενάντια στο μονόδρομο της εθνικής αξιοπρέπειας και ελπίδας όπως εκφράζεται από τη συγκροτημένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα. Είμαστε με το ευρώ πάση θυσία, βροντοφωνάζουν οι περισσότεροι παπαγάλοι των μίντια.

Εξωφρενικοί παραλογισμοί εκτοξεύονται καθημερινά από τον οχετό των κατοχικών ΜΜΕ, έτσι που μέρος του ζαλισμένου πλήθους προσφεύγει στην ασφάλεια της πολυθρόνας μπροστά στην τηλεόραση και καταπίνει αμάσητη την άθλια Γκεμπελική προπαγάνδα του τύπου «πες ψέματα όλο και κάθε θα μείνει». Καταπίνεται αμάσητος ένας αόριστος, απροσδιόριστος και μη εξηγήσιμος φόβος ότι με τη μετάβαση στη δραχμή θα καταστραφούμε. Υποταχτείτε είναι το μήνυμα που μεταφέρει καθημερινά στο υποσυνείδητο του πολίτη ο Big Brother, όπως το είχε προβλέψει ο Όργουελ.

Η άποψή μας για την ανάγκη μετάβασης στο εθνικό νόμισμα υποστηρίχθηκε με σθένος,  με μελέτες, βιβλία, δημοσιεύσεις, λιγοστές και κατά περίπτωση παρεμβάσεις σε περιφερειακά κυρίως ΜΜΕ,μέσα από  τις ιστοσελίδες μας, όπως και με δράσεις  σε βάρος της προσωπικής και οικονομικής μας κατάστασης και οικογένειας. Η προσήλωση σε αρχές, αξίες και ιδανικά, στην πατρίδα και στην αλήθεια, έχει τεράστιο προσωπικό κόστος.

Η ανατροπή μοιάζει πάντα αδύνατη στην αρχή, μέχρι να γίνει πράξη έχει πει ο Μαντέλα. Η δικαίωσή μας ξεκίνησε από το μεγαλειώδες ιστορικό διάγγελμα του Αλέξη Τσίπρα , με το οποίο ανήγγειλε δημοψήφισμα για ναι ή όχι στο εκβιαστικό τελεσίγραφο των θεσμών, με ισχυρή υποστήριξη του όχι οπό μέρους του και του ΣΥΡΙΖΑ. Και με ορατή πλέον την προοπτική για μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα. Εκεί που κατοικοεδρεύει η ελπίδα για το μέλλον της χώρας.

Πιστεύοντας ότι οι κατευθυνόμενες και ελεγχόμενες από το σύστημα δημοσκοπήσεις, αδικούν την άποψή μας, τα τελευταία χρόνια, έχουμε επανειλημμένα ζητήσει τη διενέργεια παρόμοιου τύπου δημοψηφίσματος με παλαιότερη επιστολή μας στον Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με ανακοινώσεις, άρθρα συνεντεύξεις, ομιλίες. Πιο κάτω παραθέτουμε μέρος των σχετικών παρεμβάσεών μας.

Εξοχότατο Πρόεδρο

της Ελληνικής Δημοκρατίας

κ. Κάρολο Παπούλια

                                                                                                     Αθήνα, 27 Ιανουαρίου 2014

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας

Η είσοδος στο 2014 σηματοδοτεί τον έκτο χρόνο της μεγαλύτερης τραγωδίας σε ειρηνική περίοδο από καταβολής ελληνικού κράτους. Από το 2008, το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού έχει μειωθεί περίπου στο μισό, η ανεργία έχει φτάσει στο 28% και των νέων στο 60%. Τα καλύτερα παιδιά μας δραπετεύουν στο εξωτερικό, άνθρωποι τρέφονται από συσσίτια ή από σκουπίδια και οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάζονται. Η ανελέητη λιτότητα του μνημονίου  οδηγεί τη χώρα σε ατέλειωτη ύφεση. Η φτώχεια φέρνει περισσότερη φτώχεια. Και η φτώχια χτίζει το μίσος που οδηγεί σε κοινωνικές εκρήξεις. Η απέραντη δυστυχία στήνει χορό και η κυβέρνηση κάνει λόγο  για success story! Η ελπίδα για ανάσταση έχει αποδράσει, αφού η ελληνική οικονομία έχει πέσει στα Τάρταρα. Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στην ευρωζώνη όπου ενταχθήκαμε για να ζούμε καλύτερα. Αλλά συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Αν μέρος του σημερινού αδιεξόδου οφείλεται στη φαυλότητα του πολιτικού μας συστήματος των τελευταίων 20 χρόνων, είναι επίσης γεγονός πως σε οικονομική κατάρρευση βρίσκονται όλες οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Και αυτό, σε αντίθεση με όσες δεν έχουν ενταχθεί στην ευρωζώνη ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η Νορβηγία, η Ισλανδία, η Τουρκία, η Βραζιλία, η Γκάνα, η Αιθιοπία και όχι μόνο. Το πρόβλημα δεν μπορεί παρά να είναι συστημικό. Οφείλεται στο συνδυασμό του υπερτιμημένου κοινού νομίσματος με τις πολιτικές της ακραίας λιτότητα που έχει επιβάλλει το Βερολίνο.

Μέσα στο καθεστώς της ευρωζώνης, ακόμα και αν επιτύχουμε πραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα με συνταγές ακραίας λιτότητας και βαρύτατης φορολογίας, δεν είναι ποτέ δυνατό να ξεπληρώσουμε το δυσθεώρητο χρέος που σήμερα ξεπερνά τα 320, δις και συνεχώς αυξάνεται από τους ανατοκισμούς. Η ορμητική πτώση της ελληνικής οικονομίας δεν είναι αναστρέψιμη υπό τις σημερινές συνθήκες. Με το υπερτιμημένο ευρώ, η  οικονομία μας είναι αδύνατο να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης, να καταστεί ανταγωνιστική και να μπει σε πορεία ανάπτυξης Το ευρώ ως φάρμακο αποδεικνύεται χειρότερο από την ασθένεια. Ο καλύτερος βιολιστής δεν μπορεί να παίξει καλά μουσική αν το βιολί είναι φάλτσο. Η τελευταία κουτσή αναδιάρθρωση και το κούρεμα μέρους του χρέους με το PSI, που μεγάλο μέρος του στηρίχθηκε σε ελληνικά κεφάλαια, μας οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερη διόγκωση του χρέους. Χωρίς ανάπτυξη, είναι αδύνατο να γίνουμε αξιόχρεοι. Χρειαζόμαστε θεραπεία σοκ που δεν είναι άλλη από την επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα, την υποτίμησή του, την αναδιάρθρωση και δραστικό κούρεμα του χρέους, με περίοδο χάριτος τουλάχιστον δύο ετών. Η πρόταση αυτή από μόνη της αποτελεί ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο για τους δανειστές και τις αγορές.

Η συντεταγμένη έξοδος από την ευρωζώνη με συνετή διαχείριση του εθνικού μας νομίσματος, με νοικοκύρεμα του κράτους, δημοσιονομική πειθαρχία, πάταξη της διαφθοράς, σύλληψη της φοροδιαφυγής, με αποκλεισμό της εύκολης παροχολογίας, του λαϊκισμού και του πολιτικαντισμού, με αναπτυξιακό όραμα και σχεδιασμό, μπορεί να οδηγήσει σε πραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτή είναι η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική. Και η μόνη περίπτωση που οι δανειστές θα πάρουν πίσω μέρος των δανείων που μας έχουν εκχωρήσει. Όταν το χρέος γίνεται δυσθεώρητο, υπάρχει πρόβλημα για τους οφειλέτες αλλά ακόμα μεγαλύτερο για τους δανειστές. Αν όμως σκοπός των δανειστών δεν είναι να πάρουν τα λεφτά τους πίσω αλλά να καθυποτάξουν την χώρα, τότε εναπόκειται σε εμάς να το αποτρέψουμε. Το κακό θριαμβεύει όταν μένουν άπραγοι οι σωστοί άνθρωποι

Η μετάβαση και σωστή διαχείριση του εθνικού μας νομίσματος με νοικοκύρεμα του κράτους, μπορεί να αναστήσει την ελληνική οικονομία. Με άξιους και έντιμους κυβερνήτες που θα διαχειριστούν την έξοδο με σχέδιο και αποτελεσματικότητα, με αναπτυξιακό όραμα, ορθολογική και αξιοκρατική διοίκηση νοικοκύρεμα, πάταξη της γραφειοκρατίας, της σπατάλης, της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής. Με στήριξη της ελληνικής παραγωγής, ενίσχυση στρατηγικών τομέων της οικονομίας, και στροφή στα εγχώρια προϊόντα και υπηρεσίες που θα γίνουν  πιο ανταγωνιστικές. Θα επαναενεργοποιήθεί η εγχώρια παραγωγή με ευεργετικές συνέπειες για τις εξαγωγές, την ανάπτυξη και την απασχόληση. Ιδιαίτερα θα ενισχυθεί ο τουρισμός, με ορατό διπλασιασμό του τουριστικού συναλλάγματος. Εφ’ όσον υπάρχει συνετή διαχείριση, σταθερό οικονομικό, φορολογικό, πολιτικό, κοινωνικό καθεστώς και ανάπτυξη, θα επανέλθει η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία  και το τραπεζικό σύστημα, με συνέπεια να εισρεύσουν από το εξωτερικό καταθέσεις και ξένες επενδύσεις. Οφείλουμε βέβαια, να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Να μη ρωτάμε τι κάνει η χώρα μας για εμάς, αλλά τι κάνουμε εμείς για τη χώρα μας. Να ανατρέψουμε το Μνημόνιο με μετάβαση στη δραχμή, με αυτοδύναμη ανάπτυξη και νοικοκύρεμα του κράτους, με εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη.

Την επιστροφή στην δραχμή υποστηρίζουν οι περισσότεροι έγκριτοι ξένοι οικονομολόγοι, καθηγητές Πανεπιστημίων και αναλυτές με επικεφαλής τον Νομπελίστα Paul Krugman, καθώς και πολιτικοί όπως οι Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν, Βλαντιμίρ Πούτιν, Νάιτζελ Φάρατζ, Μπέπε Γκρίλο, Μπερντ Λούκε, Μαρί Λεπέν, Όσκαρ Λαφονταίν κλπ. Η πρότασή που παρατίθεται εδώ στηρίζεται σε παρόμοιες σημαντικές διεθνείς αναλύσεις και δικές μας σοβαρές οικονομοτεχνικές μελέτες.

Υπάρχουν και στην Ελλάδα σημαντικοί επιστήμονες, αναλυτές, επιχειρηματίες, ακόμα και τραπεζίτες που υποστηρίζουν τις απόψεις αυτές αλλά οι περισσότεροι δεν το δηλώνουν ανοικτά για ευνόητους λόγους. Ορισμένοι αναφέρουν εντίμως ότι δεν γνωρίζουν το θέμα. Και άλλοι, εμμένουν απλώς από πείσμα στις αρχικές τους απόψεις υπέρ του ευρώ. Γεγονός είναι ότι, ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, βλέπει την αναγκαιότητα της εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη. Και θα ήταν η συντριπτική πλειοψηφία, αν υπήρχαν ίσες ευκαιρίες ενημέρωσης. Αν υπήρχε ισότιμη δυνατότητα δημόσιας ενημέρωσης σε περίπτωση δημοψηφίσματος, ο ελληνικός λαός θα αποφαινόταν σαρωτικά υπέρ της επιστροφής στην δραχμή.

Για όλα τα παραπάνω, ζητούμε να προωθήσετε τη διενέργειας δημοψηφίσματος, με βάση το οποίο να κληθεί ο ελληνικός λαός να αποφανθεί αν δέχεται να παραμείνει στο ευρώ που είναι αλυσοδεμένο με το μνημόνιο ή να αποδεσμευτεί από αυτό και να επιστρέψει στο εθνικό του νόμισμα τη δραχμή.

Με τιμή

Θεόδωρος Κατσανέβας

Γενικός Γραμματέας του κόμματος ΔΡΑΧΜΗ, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση

......................................................................................................

Δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός αν θέλει τη συνέχιση του μνημονίου μέσα στον "παράδεισο" του ευρώ

Η δήλωση Σόϊμπλε στο Ecofin με την οποία απαιτεί τη συνέχιση του μνημονίου για να παραμείνει η Ελλάδα στον "παράδεισο" του ευρώ", ξεκαθάρισε για όσους είχαν την παραμικρή αμφιβολία ποιος κυβερνά την επιλεγόμενη Ενωμένη Ευρώπη και ποια είναι η μοίρα που του επιφυλάσσει για το μέλλον του.

Η δραματική αυτή εξέλιξη που συνοδεύεται με ανάλογες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων και δημοσιεύματα διεθνών ΜΜΕ, δείχνουν το απόλυτο αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων. Τώρα η κυβέρνηση έχει δύο επιλογές. Να κάνει "κολοτούμπα" και να διαψεύσει τις προγραμματικές της δεσμεύσεις για την ανατροπή του επαίσχυντου μνημονίου και της κατοχής της χώρας από τους Γερμανούς,, κάτι που όλοι απευχόμαστε και δεν πιστεύουμε ότι θα αποδεχτεί ο Αλέξης Τσίπρας. Ή να προσφύγει σε  δημοψήφισμα με το ερώτημα "ευρώ ή εθνικό νόμισμα" στον ελληνικό λαό, ο οποίος οφείλει και μπορεί να αποφασίσει για τη μοίρα του.

Αυτό επιτάσσουν οι δημοκρατικές, Συνταγματικές και λογικές διαδικασίες. Με τη βασική προϋπόθεση ότι τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση θα δώσουν ίδιο χρόνο και αποστάσεις στην αντιπαράθεση των δύο απόψεων, θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός θα δόσει την πρέπουσα απάντηση στους βασανιστές του.

Τρί, 17/02/2015 - 19:45

 ........................................................................................

Δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός αν προτιμά το ευρώ ή τη δραχμή

Του Θεόδωρου Κατσανέβα 

Είναι καιρός να αποφασίσει πλέον ο Ελληνικός λαός ποιον δρόμο θέλει να ακολουθήσει. Αυτόν της κόλασης της ευρωζώνης που βιώνουμε τα τέσσερα τελευταία χρόνια, χωρίς καμιά ελπίδα αναστροφής ; Ή την έξοδο από το ευρώ, την ανατροπή του Μνημονίου με την επιστροφή στη δραχμή, με αυτοδύναμη ανάπτυξη, εθνική αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη. Για το σκοπό αυτό απαιτείται να διενεργηθεί δημοψήφισμα όπου οι υποστηρικτές των δύο απόψεων της παραμονής και της εξόδου από το ευρώ, θα έχουν ισοδύναμη πρόσβαση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κι’ αυτό για να δοθεί ειρηνικό τέλος  στην αδιέξοδη πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα που συγκλονίζει σήμερα όλη τη χώρα και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνους ατραπούς. Το ερώτημα που θα τεθεί να είναι συγκεκριμένο και σαφές : «Ναι στο Μνημόνιο με παραμονή στο ευρώ ή όχι στο Μνημόνιο και έξοδος από το ευρώ». Αν δοθεί επαρκές δημόσιο βήμα στους υποστηρικτές της δεύτερης άποψης, κάτι που σήμερα δε γίνεται, πιστεύω ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα την υπερψηφίσει.

Εμπρός λοιπόν, τολμήστε αν σας βαστάει Παπαδημο Στουρνάρηδες, εντολοδόχοι της ξένης κατοχής. Και όλοι εσείς τα φοβερά Παπαγαλάκια των εντολοδόχων της κατοχής, ελάτε εδώ να μιλήσουμε ανοιχτά στον ελληνικό λαό. Να δούμε πόσο κάκιστο είναι το κουστούμι του Ευρώ, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των βορείων και ειδικότερα της  Γερμανίας των ΜερκελΣόϊμπλε

 .......................................................................................

Δημοψήφισμα  για το ευρώ  με ισότιμη μεταχείριση  απο  τα  ΜΜΕ

Θεόδωρος Κατσανέβας

Στην Ελλάδα και το εξωτερικό έχει εξαπολυθεί μια τεράστια εκστρατεία κατατρομοκράτισης του ελληνικού λαού, ενάντια στην ισχυρή πιθανότητα της επερχόμενης εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος εφ΄ όσον καταργήσει το μνημόνιο όπως ισχυρίζεται, αναγκαστικά μπαίνει το  θέμα παραμονής μας στην ευρωζώνη. Τα κατοχικά και καταχρεωμένα ΜΜΕ έχουν εξαπολύσει ένα εξωφρενικό μονόλογο ενάντια σε μια τέτοια προοπτική, παρομοιάζοντάς την περίπου ως την απόλυτη καταστροφή. Αντιμέτωπος με αυτήν την αισχρή τρομολαγνική επίθεση, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί  να περάσει το όλο θέμα στα μαλακά, με δηλώσεις του τύπου ότι "εμείς δε θα έρθουμε για να διαλύσουμε το ευρώ, αλλά για να το σώσουμε"! Παρόμοιες δηλώσεις μπορεί να καθησυχάζουν το κατεστημένο αλλά  δημιουργούν ανησυχίες και επιφυλάξεις σε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων και ειδικότερα στο 70% των ψηφοφόρων -και όχι μόνιμων οπαδών- του ίδιου ΣΥΡΙΖΑ, που εναντιώνονται στο ευρώ, το οποίο θεωρούν- και πολύ σωστά- ως αδιαίρετο με το μνημόνιο και τη μόνιμη δυστυχία του ελληνικού λαού. Αν ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ τελικά υποκύψει στον ιμπεριαλισμό του Βερολίνου και την επιβολή νέων μνημονιακών δεσμών, τότε η οργή του ελληνικού λαού θα είναι πολλαπλάσια από την οργή του ενάντια στις προηγούμενες κυβερνήσεις που μας οδήγησαν στη σημερινή τραγωδία.

Εμείς, ως κίνημα ΔΡΑΧΜΗ, ελπίζουμε και προτρέπουμε τους φίλους μας του ΣΥΡΙΖΑ να μη συνεχίσουν σ' αυτόν τον ολισθηρό δρόμο της επιχείρησης κατευνασμού του εγχώριου και διεθνούς κατεστημένου που θέλει τη χώρα μας αποικία χρέους και Μπανανία δυστυχίας. Αν οι αριστεροί φίλοι μας για λόγους αντιλήψεων ή εκλογικών σκοπιμοτήτων, δεν τάσσονται ενάντια στο έγκλημα του ευρώ, τουλάχιστον ας κρατήσουν μια στάση του τύπου  ότι, «είμαστε με το ευρώ αλλά όχι με οποιοδήποτε κόστος". Και να παραπέμψουν τελικά το όλο θέμα σε δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός, διασφαλίζοντας απαρέγκλιτα ισότιμη μεταχείριση από τα κατοχικά ευρωλαγνικά ΜΜΕ. Να είναι σίγουροι τότε ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, η λογική και η ελπίδα των απόψεών μας θα νικήσουν κατά κράτος. Και μια σχετική παρατήρηση. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, έθεσε ως πρωθυπουργός το θέμα ενός παρόμοιου  δημοψηφίσματος, είχε την πεποίθηση ότι θα επικρατούσε η άποψη της παραμονής μας στην ευρωζώνη και αυτό θα του έδινε μια ισχυρή λαϊκή υποστήριξη για να συνεχίσει σε έναν δύσκολο δρόμο. Όσο και αν κατηγορείται για αυτό και για άλλες ενέργειές του, δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί η δημοκρατική πρόθεση και υπόθεση για μια τέτοια ενέργεια. Όμως, η Αγγέλα Δωροθέα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί είχαν αντίθετη άποψη. Ήξεραν ότι σε ένα καθαρό δημοψήφισμα με ίσους όρους μεταχείρισης των δύο απόψεων από τα ΜΜΕ, χαμένο θα ήταν το ευρώ. Γι΄αυτό και καρατόμησαν με συνοπτικές διαδικασίες τον Γιώργο, αναδεικνύοντας εκτός των άλλων και ποιος πραγματικά κυβερνά τη χώρα μας.  

Ιαν. 2015