Οι συστημικοί δημοσιογράφοι δεν τολμούν να τα βάλλουν μαζύ μας γιατί ξέρουν ότι θα ηττηθούν κατά κράτος

Στις δραματικές ώρες που ζούμε, τα κεντρικά ΜΜΕ τρομοκρατούν συστηματικά τον άφωνο ελληνικό λαό ότι μία και μόνο λύση υπάρχει : η παραμονή μας στην ευρωζώνη. Η εναλλακτική λύση της μετάβασης στη δραχμή βαφτίζεται «Αρμαγεδών», «άλμα στο κενό», «γκρέμισμα στον Καιάδα», « ολοκαύτωμα», «κόλαση», κλπ.! Η αντίσταση των πολιτών σταδιακά ατονεί. Έτσι στρώνεται το έδαφος για την ολοκληρωτική παράδοση και κατοχή της χώρας.Οι απόψεις της άλλης πλευράς που εκφράζουν μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, δεν ακούγονται, αφού έχουν  αποκλειστεί από τα ΜΜΕ που καθοδηγούν το πολιτικό θυμικό του πολίτη στην εποχή του Big Brother. H σοβαρή άποψη που υποστηρίζει τις ευνοϊκές προοπτικές από μια συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα με νοικοκυρεμένη κυβερνητική διαχείριση και αναπτυξιακή προοπτική, ακούγεται μόνο σε διεθνές επίπεδο από κορυφαίους οικονομολόγους και προσωπικότητες όπως, μεταξύ πολλών άλλων, οι : Πωλ Κρούγμαν, Βέρνερ Ζιν, Τζότσεφ Στίγκλιτζ,  Ζακ Σαπίρ, Κένεθ Ρογκόφ, Ναόμι Κλάιν, Μαρτσέλο Ντε Κέκο, Ότμαρ Ίσιγκ, Σάιμον Τσόνσον, Τζάβατι Γκός, Μάρτιν Φελστάϊν, Ρος ΜακΛέον, Τζων Ουίκς,Τζώρτζ Φρίντμαν,Σάϊμον Ντρέϊκ,Νουριέλ Ρουμπινί,Τζοακίμ Σταρμπάτι, Στέφαν Χόμπουργκ,Αλεξάντερ Ντίλγκερ,Μάικαελ Φούκς, Άλαν Σκεντ,Φρανσουά Σελινό, Κόνραντ Άνταμ, Αλαίν Πάσκουεζ, Ζούργκεν Κάιζερ, Γκρεγκ Πάλαστ και πολιτικοί όπως, οι Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν, Βαλερύ Πούτιν, Μπερντ Λούκε, Νάιτζελ Φάρατζ, Μπέμπε Γκριλο, αλλά και άνθρωποι των αγορών όπως ο Άλαν Γκρίσπαν και πολλοί άλλοι.

Τα συστημικά ΜΜΕ έχουν επιβάλλει σχεδόν καθολικό εμπάργκο σε ζωντανή αντιπαράθεση με "επικίνδυνους" εκπρόσωπους της άλλης άποψης. Οι εντολοδόχοι παπαγαλιστές του συστήματος δεν τολμούν να αντιπαρατεθούν με σοβαρούς υποστηρικτές του εθνικού νομίσματος.Προβάλλουν έναν ανίερο μονόλογο τερατολογώντας ενάντια στη δραχμή κατατρομοκρατώντας τους πολίτες για ένα πιθανό Grexit. Ή χρησιμοποιούν κάποιον λιγότερο γνώστη του θέματος του εθνικού νομίσματος όπως και των τηλεοπτικών τεχνασμάτων ως «σάκο του μποξ» για να επικρατήσουν ολοκληρωτικά.Παίζουν μόνοι τους στο γήπεδο.

Πολύ απλά, οι αργυρώνυτοι συστημικοί δημοσιογραφούντες δεν τολμούν να τα βάλλουν μαζύ μας γιατί ξέρουν ότι θα ηττηθούν κατά κράτος. Γιατί έχουμε το δίκηο με το μέρος μας και ξέρουμε πως να το υποστηρίξουμε. Γι΄αυτό επιμένουν στον ανίερο Γκεμπελικό τους μονόλογο.Πουλάνε ψεύτικες ελπίδες και σπέρνουν το φόβο.Άξιος ο μισθός τους.