Οι Γερμανοτσολιάδες σήμερα και χθές

Η  ιστορία όλων των χωρών και της πατρίδας μας ειδικότερα, είναι γεμάτη από προδότες που συντάχθηκαν με τους ξένους εισβολείς και τους υπηρέτησαν με επαίσχυντη δουλικότητα. Από την εποχή του Εφιάλτη της αρχαίας Ελλάδας και του Ιούδα, στον Κουίσλιγκ της Νορβηγίας, τον Πεταίν της Γαλλίας, στους Γερμανοτσολιάδες και κουκουλοφόρους που μαρτυρούσαν τους αγωνιστές της εθνικής αντίστασης του 1940-45, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της ιστορίας. Οι Γερμανοί στη φάση της αποχώρησής τους από την Ελλάδα, εκτέλεσαν πολλούς Έλληνες συνεργάτες τους,γνωρίζοντας ότι θα ήταν πρώτοι που θα στρέφονταν εναντίον τους. Είναι γνως΄το ότι, την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τον προδότη ουδείς. Οι προδότες και οι εξωνημένοι, στρέφονται πάντα εκεί όπου φυσάει ο άνεμος. Υπηρετούν ανενδοίαστα τα όποια αφεντικά έχουν εξουσία. Αλλά κάποτε ο άνεμος της εξουσίας αλλάζει απότομα και τότε κάποιοι από τα βδελυρά αυτά όντα δεν προφταίνουν να αλλάξουν κατεύθυνση.

Στην περίοδο της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας που βιώνουμε σήμερα, υπάρχουν   πολλοί  σύγχρονοι Εφιάλτες που στοιχίζονται πίσω από το κατοχικό καθεστώς. Είναι περισσότεροι από παλιά για δύο λόγους. Πρώτον γιατί το σημερινό κατοχικό καθεστώς έχει ήπια εμφάνιση, αν και ο σκοπός της υφαρπαγής της χώρας είναι ο ίδιος όπως και των παλιότέρων εισβολέων. Και δεύτερον γιατί, οι ηθικές αξίες και τα υψηλά ιδανικά, η αφοσίωση στο κοινό καλό και στην πατρίδα, έχουν ατονήσει στην εποχή μας σε μεγάλο βαθμό μέσα από την επέλαση της παγκοσμιοποίησης.

Έννοιες και λέξεις όπως δημοκράτης, πατριώτης,αριστερός,δεξιός, ιδεολόγος, έχουν αλλοιωθεί ή παραμορφωθεί έτσι που να είναι δύσκολο να διακριθεί εκείνος που πραγματικά τις εκπροσωπεί. Το σύστημα επιβάλλει μια γενική ισοπέδωση για όλους ώστε να κρύβονται πίσω της οι υποκριτές που παριστάνουν τους ιδεολόγους. Μαζί με τα χλωρά καίγονται και τα ξερά. Βολεύει στο καθεστώς να επικρατεί η άποψη ότι, όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι. Είναι όλοι τους κλέφτες και καθάρματα !  Έτσι ποιος μη-κάθαρμα θα τολμήσει να αγωνιστεί για το κοινό καλό; Ο αγώνας των αγνών ιδεολόγων είναι  σήμερα  δυσκολότερος από παλιά. Τότε υπήρχε η δυνατότητα ανατροπής με καρυοφύλλια, κάτι που σήμερα είναι φυσικά αδύνατο. Και πως να τα βάλει κανείς με το σύγχρονο υπέρ όπλο των κατοχικών ΜΜΕ του Big Brother που ελέγχεται από τις Τράπεζες και το πολύ χρήμα.

Οι Γερμανοτσολιάδες λοιπόν, με την τη νέα τους καλογυαλισμένη και μοντέρνα τους χλαίνη είναι και πάλι εδώ, επιτελώντας το ίδιο θεάρεστο έργο της εθνοπροδοσίας. Ξέρουμε ποιοι είναι και ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά δε θα γλιτώσουν ούτε με  φυγή με ελικόπτερα...

Αλλά ας δούμε ποιοι ήταν οι κλασικοί Γερμανοτσολιάδες της κατοχής του 1940-45 που επιβλήθηκε όχι με το νόμισμα, τις τράπεζες και τα ΜΜΕ όπως σήμερα,αλλά με ερπυστριοφόρα,με αίμα και τη Γκεστάπο.

Οι Γερμανοτσολιάδες  ή Ταγματασφαλίτες, ιδρύθηκαν το 1943 με την επωνυμία Τάγματα Ασφαλείας, με σκοπό τη στήριξη των γερμανικών δυνάμεων κατοχής.
Είχαν την υποστήριξη της ακροδεξιάς και των φιλο-ναζί αλλά και άλλων πολιτικών, που  ανησυχούσαν για την κυριαρχία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Μέλη τους ήταν πολλοί κοινοί τυχοδιώκτες αλλά και πρώην αξιωματικοί του στρατού και ιδεολόγοι ακροδεξιοί που  πίστευαν ότι ο Άξονας θα κερδίσει τον πόλεμο και έτσι θα έχουν περίοπτη θέση στη νέα τάξη πραγμάτων. Η συνολική τους δύναμη ήταν 22.000 άνδρες, με  22 εθελοντικά και 9 ευζωνικά τάγματα, με διοικητή τον αντιστράτηγο των SS Walter Schimana.

Μετά την απελευθέρωση, οι Ταγματασφαλίτες διαλύθηκαν. Πολλά από τα μέλη τους, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για συνεργασία με τους Γερμανούς, ενώ ο κατοχικός πρωθυπουργός και συνδημιουργός τους, Ιωάννης Ράλλης, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για προδοσία και πέθανε στη φυλακή το 1946. Πολλοί όμως από τους επίορκους της τότε γερμανικής κατοχής, έσπευσαν να ενταχθούν υπό την προστασία των Άγγλων και γλίτωσαν τις συνέπειες της προδοτικής τους στάσης.

Στο κοντινό μέλλον, αναμένουμε να δούμε πως θα γραφεί και πάλι η ιστορία των σύγχρονων Γερμανοτσολιάδων. Θα είναι τραγωδία ή φάρσα ;