Οι έννοιες αριστερά- δεξιά ανήκουν στο χθες και όχι στο σήμερα

Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Le Monde, το 48% της εργατικής τάξης υποστηρίζει την Μαρί Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, με το υπόλοιπο πολύ μικρότερα ποσοστό της ίδιας τάξης να μοιράζεται στους άλλους υποψήφιους.Όπως έχει συμβεί και με τις εκλογές στις ΗΠΑ, το ιστορικό προπύργιο της αριστεράς, η εργατική τάξη και τα φτωχότερα εισοδηματικά και κοινωνικά

στρώματα, στην πλειοψηφία τους ψηφίζουν υποψήφιους όπως ο Τράμπ και η Λεπέν που υποστηρίζουν την έννοια της πατρίδας απέναντι στην παγκοσμιοποίηση.

Αυτό και όχι μόνο αυτό, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι έννοιες αριστερά και δεξιά όπως προσδιορίζονταν στο παρελθόν, έχουν αλλοιωθεί σήμερα αν δεν έχουν αντιστραφεί εντελώς. Πολύ δύσκολο μπορεί να θεωρηθεί ότι η εργατική τάξη και τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού που στηρίζουν υποψηφιότητες όπως ο Τράμπ και η Λεπέν τοποθετούνται στην δεξιά. 

Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο, αφού η βασική υπόσταση της αριστεράς συνδέεται με την υποστήριξη των καταπιεσμένων τάξεων, των μη προνομιούχων απέναντι στους προνομιούχους. Ένα επιπλέον συναφές συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι, η εργατική τάξη και τα φτωχότερα εισοδηματικά στρώματα στηρίζουν την πατρίδα έναντι των ανώτερων εισοδηματικών τάξεων και των ελίτ που προκρίνουν την παγκοσμιοποίηση.

Είναι ίσως καιρός να αναθεωρήσουμε τις έννοιες αριστερά- δεξιά. Η αυτοπροσδιοριζόμενη σήμερα εγχώρια και διεθνής αριστερά, ελάχιστη σχέση έχει με την πραγματική αριστερά του παρελθόντος, όπως δείχνουν τα έργα και οι πράξεις της αλλά και η ταξική σύνθεση των υποστηρικτών της. Ειδικότερα οι κάλπικοι εκπρόσωποί της που επικάθισαν στην εξουσία σε όλη την Ευρώπη, έχουν ευτελίσει και απαξιώσει εντελώς την ιστορική βαρύτητα της αριστεράς έτσι ώστε η εννοιολογική της υπόσταση να έχει απολέσει το ηθικό και πολιτικό ανάστημα της λέξης. Για τους λόγους αυτούς, οι έννοιες αριστερά- δεξιά δημιουργούν σύγχυση και ανήκουν στο χθες και όχι στο σήμερα και στο αύριο.