Με φωνή από μετάξι
και καρδιά από μάλαμα, Λάκη μας, σε αποχαιρετούμε και σε ευχαριστούμε για όσα όμορφα τραγούδησες και όσα δεν τραγούδησες. Σε
ευχαριστούμε που δεν ξεστράτισες και έμεινες μακριά από επίγεια βολέματα, αλλά
ζάμπλουτος σε μουσικές παρακαταθήκες, μνήμες και φίλους. Ήσουν μάθημα ζωής για
όλους μας.
Σαν το αστέρι του
βορρά ήσουν πάντα εκεί φωτεινός, σταθερός,ζεστός, δοτικός.Πάντα να δίνεις και
ποτέ να παίρνεις. Να προσφέρεις χωρίς να ζητάς.Έκοβες τριαντάφυλλα
και δε σε ένοιαζαν τα αγκάθια.Ζούσες για να τραγουδάς και δεν τραγουδούσες για
να ζήσεις.