Το βελούδινο διαζύγιο με προσωρινό Grexit και συνύπαρξη διπλού νομίσματος ευρώ και δραχμής

Τρία είναι τα σενάρια που προβάλλονται ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις και τη ομιλία του Πρωθυπουργού στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ στις 23/5/2015. Το πρώτο είναι η ρήξη και η έξοδος από το ευρώ. Το δεύτερο η υποταγή στις απαιτήσεις των δανειστών. Και το τρίτο η συνέχιση της αβεβαιότητας με συνεχείς διαπραγματεύσεις και η αναβολή συμφωνίας. Κατά την άποψή μου το πρώτο είναι  ένα καλό σενάριο μe την προϋπόθεση ότι η έξοδος θα γίνει συντεταγμένα. Το δεύτερο είναι κακό σενάριο με δυσάρεστες συνέπειες για το ΣΥΡΙΖΑ και τη χώρα.Το τρίτο, δηλ. η συνεχής αναβολή για την όποια συμφωνία είναι το χειρότερο όλων. Πρόκειται για ένα βέβαιο αργό θάνατο της ελληνικής οικονομίας  που θα καταστρέψει τη χώρα εντελώς. Για τους λόγους αυτούς, κυβέρνηση οφείλει να συζητήσει την πρόταση που έκανε πρόσφατα ο κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος Τόμας Μάγερ στον Αλέξη Τσίπρα και που φαίνεται ότι καλοβλέπει και ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε.

Η Έλενα Παναρίτη, συνεργάτης του δολοφόνου-δικτάτορα του Περού Φουτζιμόρη, περνά από το ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ και στην αγκαλιά του Γιάνη και του ΣΥΡΙΖΑ

Πέτρος Ιωάννου

Με κατάπληξη και αγανάκτηση πληροφορήθηκαν στελέχη, ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και η κοινή γνώμη το διορισμό της Έλενας Παναρίτη  ως εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Κατά τη διαδικασία επιλογής της ο Ευκλείδης  Τσακαλώτος την καταψήφισε και  ο Γιάννης  Δραγασάκης έριξε λευκό. Ο Γιάνης Βαρουφάκης που την πρότεινε με τη στήριξη του Γιώργου Σταθάκη επέμενε και πέτυχε το διορισμό της.Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα και Δημήτρης Παπαδημούλης εξέφρασαν ανοιχτά την αντίθεσή τους προς την συγκεκριμένη επιλογή, μέσω μηνυμάτων τους στο Twitter. «Η Παναρίτη εκπρόσωπος (στο ΔΝΤ) της πρώτης αριστερής κυβέρνησης; Ε, όχι, αυτό ξεπερνά τα όρια» ανέφερε σε ανάρτησή της η πρώτη, ενώ ο Δημ. Παπαδημούλης έγραψε:«Δεν συμφωνώ με την επιλογή της κ. Παναρίτη για την εκπροσώπηση μας στο ΔΝΤ. Ζητώ από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό να την επανεξετάσουν».

Χρεοκόπησε η Ουκρανία

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας P. Poroshenko υπέγραψε  χθες  νομοσχέδιο, που επιτρέπει στην κυβέρνηση να θέσει μορατόριουμ , να αναστείλει  την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους. Ο νόμος θα τεθεί σε ισχύ μόλις δημοσιευθεί και  θα παραμένει σε ισχύ μέχρι τον Ιούλιο του 2016.

Η κυβέρνηση  θα έχει  το δικαίωμα να αναστείλει την αποπληρωμή του  χρέους μέχρι να συμφωνήσει  με τους δανειστές για την αλλαγή των όρων αποπληρωμής.Το ουκρανικό κοινοβούλιο ενέκρινε το νομοσχέδιο στις 19 Μαΐου.  Η κυβέρνηση  επικαλέστηκε  την δυσχερή οικονομική κατάστασης στη χώρας,  καθώς η  Ουκρανίαπρέπει να πληρώσει  30 δις  δολάρια σε υποχρεώσεις  κατά τα επόμενα τέσσερα χρόνια .

Υπάρχει ελπίδα μέσα στη Βερολινέζικη ευρωζώνη ;

Υπάρχει άραγε ελπίδα να βγούμε από την κρίση και να δούμε καλύτερες μέρες μέσα στη Βερολινέζικη ευρωζώνη; Έχουν ελάχιστη βάση οι δημοσιογραφικοί μονόλογοι ότι μόνο μέσα στο ευρώ υπάρχει ελπίδα; Ότι πρέπει να δεχτούμε το ευρώ πάση θυσία; Η απάντηση δυστυχώς είναι ένα βροντώδες όχι. Όχι υπό τις σημερινές συνθήκες της ευρωζώνης, της υφεσιακής πολιτικής που ακολουθείται από το νεογερμανικό ιμπεριαλισμό. Για να συνέλθει η χώρα από την μακροχρόνια ύφεση και να υπάρχει θετικό πρόσημο στην απασχόληση, να δημιουργηθούν δηλ. νέες θέσεις εργασίας, απαιτείται ετήσια ανάπτυξη του ΑΕΠ κατά 4%. Επιπλέον, για την επιστροφή των τεράστιων χρεών μας που διαρκώς διογκώνονται υπό την πίεση των τοκογλυφικών τοκοχρεωλυσίων, απαιτείται πρόσθετη ετήσια ανάπτυξη της τάξης του 4%. Σύνολο δηλ. 8%. Υπάρχει κάποιος λογικός άνθρωπος που μπορεί να υποστηρίξει σοβαρά ότι υπάρχει προοπτική στα επόμενα 20 χρόνια η χώρα μας να επιτύχει τέτοιους απίθανους αναπτυξιακούς ρυθμούς;  Φυσικά όχι.

Με το μνημόνιο και το ευρώ, ή ενάντια στο μνημόνιο και έξω από το ευρώ

 Συνεχίζεται μονότονα πλέον η κατατρομοκράτηση του ελληνικού λαού  ενάντια στην  ορατή  πιθανότητα εξόδου της χώρας μας από την καταστροφική και καταρρέουσα ευρωζώνη. Εκτοξεύονται έωλα έως φαιδρά επιχειρήματα του τύπου ότι... χρειαζόμαστε δύο χρόνια για να τυπώσουμε δραχμές ! Ότι δε θα έχουμε να φάμε ! Ότι δε θα έχουμε φάρμακα και  καύσιμα ! Ότι εξαρτόμαστε από τις εισαγωγές γιατί δεν  παράγουμε τίποτα.Για το πρώτο από τα φοβικά αυτά επιχειρήματα, είναι αστείο και να ασχοληθεί κανείς. Αν είναι δυνατόν να χρειαζόμαστε ένα ή δύο χρόνια για να τυπωθεί χαρτί ( ! ), δηλ.  χαρτονομίσματα ! Για το αν έχουμε να φάμε, αναρωτιέται κανείς, πως τρώγαμε αλήθεια πριν μπούμε στον «παράδεισο» της ευρωζώνης ! Και πως επιβιώνουν οι πάμπολλες άλλες χώρες έξω απ’ αυτήν. Για τα φάρμακα, υπενθυμίζεται ότι παλαιότερα με τη δραχμή είχαμε υπερ-επάρκεια φαρμάκων, ενώ τώρα, μεγάλη μερίδα του πληθυσμού δεν έχει καθόλου ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το ίδιο ισχύει και για τα καύσιμα. Πριν την ένταξή μας στην ευρωζώνη δεν είχαμε πρόβλημα, ενώ τώρα ο κοσμάκης σκέφτεται με τρόμο τον επερχόμενο χειμώνα. Και αναρωτιέται, πως τα καταφέρνουν καλύτερα με το δικό τους νόμισμα η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Σερβία, η

Λαφαζάνης: Λάβαμε τη Ρωσική στήριξη για αίτηση στα BRICS

Όπως ανέφερε το ΑΜΠΕ, ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης επεσήμανε ότι η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει τη στήριξη της Ρωσίας και έτσι , κατά πάσα πιθανότητα θα καταθέσει αίτημα για συμμετοχή στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS.«Κατά τη συνάντησή μου με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Σεργκέι Στορτσάκ εξασφαλίσαμε την αποφασιστική ρωσική συμβολή και στήριξη στο αίτημα της Ελλάδας για συμμετοχή στη νέα αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS. Το σχετικό τίμημα για τη συμμετοχή της Ελλάδας, ως ένα από τα πρώτα μέλη της Τράπεζας, θα είναι συμβολικό και θα μπορεί να καταβληθεί με δόσεις, ενώ αμέσως μετά τη συγκρότηση και λειτουργία της θα μπορεί να δεχθεί χρηματοδοτική αναπτυξιακή στήριξη», ανέφερε ο κ. Λαφαζάνης.

Από τη ρήξη, το συμβιβασμό και τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων στο διηνεκές, η τρίτη λύση είναι η χειρότερη

Όπως έχουν εξελιχθεί οι μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις των «Εταίρων» με την ελληνική κυβέρνηση, η τελευταία έχει τρεις μόνο επιλογές. Η πρώτη είναι η ρήξη και η έξοδος από το ευρώ, μόνιμη ή προσωρινή και με διπλό νόμισμα για ένα μεγάλο διάστημα. Η δεύτερη είναι ο συμβιβασμός που στην ουσία θα σημαίνει αναγκαστική υποταγή στις βασικές απαιτήσεις του Βερολίνου. Και η τρίτη είναι η παράταση των διαπραγματεύσεων στο διηνεκές.Κατά την άποψή μας, η πρώτη είναι η καλύτερη λύση, με την προϋπόθεση ότι θα γίνει συντεταγμένα και με σχέδιο. Η δεύτερη είναι κακή λύση, της οποίας οι αρνητικές επιπτώσεις θα διαφανούν στο όχι μακρινό μέλλον. Η τρίτη, η αέναη παράταση των διαπραγματεύσεων, είναι κάκιστη, είναι η χειρότερη απ’  όλες. Η μη λήψη όποιας απόφασης είναι χειρότερη από τη λήψη της χειρότερης απόφασης. Το εφεύρημα της λεγόμενης «δημιουργικής ασάφειας» λειτουργεί υπέρ των «Εταίρων» και σε βάρος των Ημετέρων.

Η ΕΕ πρέπει να αλλάξει, δείτε Ελλάδα, Ισπανία, Πολωνία, λέει ο Ματέο Ρέντσι

Στις ισπανικές και τις πολωνικές εκλογές, αλλά και στην πολιτική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, αναφέρθηκε χθές σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι.«Ο άνεμος της Ελλάδας, ο άνεμος της Ισπανίας και ο άνεμος της Πολωνίας δεν φυσούν προς την ίδια κατεύθυνση. Φυσούν, αντιθέτως, προς αντίθετες κατευθύνσεις, αλλά όλοι αυτοί οι άνεμοι δείχνουν ότι η Ευρώπη

Επίορκοι αστυνομικοί συμμετέχουν στα δουλεμπορικά κυκλώματα με ετήσιο τζίρο ευρώ

Με πολλά παλαιότερα άρθρα  και ομιλίες μας είχαμε αποκαλύψει ότι πίσω από τη διακίνηση παράνομων μεταναστών υπάρχει ένα τεράστιο κύκλωμα μέσα και έξω από χώρα, που με μετριοπαθείς υπολογισμούς καρπώνεται πάνω από δύο δις ευρώ το χρόνο. Στο κύκλωμα περιλαμβάνονται αστυνομικοί δικηγόροι, διάφοροι παρατρεχάμενοι και επαγγελματίες υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτές τις μέρες αποκαλύφθηκες μέρος μόνο απ’ αυτό που έχουμε επανειλημμένα αναφέρει στο παρελθόν. Το γεγονός ότι, επίορκοι αστυνομικοί συμμετέχουν ενεργά στα δουλεμπορικά κυκλώματα, με το αζημίωτο φυσικά.  Φυσικά δεν είναι οι μόνοι. Αν ήθελαν οι αρχές να ασχοληθούν σοβαρά με την εγκληματική δράση αυτού του άθλιου κυκλώματος που πουλά ελπίδες, θα μπορούσαν να το πατάξουν. Αλλά δε θέλουν ή σφυρίζουν αδιάφορα.

Οι Πολωνοί δεν θέλουν να ενταχθούν στο ευρώ

Το ποσοστό των Πολωνών που αντιτίθεται στην εγκατάλειψη του εθνικού νομίσματος Zλότι και στην υιοθέτηση του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος ανήλθε στο 70%, το υψηλότερο μέχρι σήμερα, όπως προκύπτει από δημοσκόπηση του ινστιτούτου CBOS που δόθηκε στη δημοσιότητα την Τρίτη.Μόλις το 25% τάσσεται υπέρ της ένταξης στην ευρωζώνη, σύμφωνα με την έρευνα της εταιρείας CBOS που δημοσιοποιήθηκε μετά την προεδρική νίκη του συντηρητικού Αντρέι Ντούντα, ο οποίος έχει εκφράσει την άρνησή του στην ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη στο άμεσο μέλλον.

Με οριακή πελιοψηφία δεν πέρασε η τροπολογία -προσθήκη της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ για ρήξη

Έληξαν αργά την Κυριακή (24/5) το απόγευμα, με έγκριση κατά πλειοψηφία πολιτικής απόφασης, οι εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Το γενικότερο κλίμα που επικράτησε στη σύνοδο είναι ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως αυτή του Δημήτρη Παπαδημούλη και ελάχιστον άλλων που δέχονται την αυταπάτη του "πάση θυσία στο ευρώ",έχουν αντιληφθεί ότι είναι φενάκη η ελπίδα για ένα  πραγματικά έντιμο συμβιβασμό με τους Γερμανούς γύπες που κυριαρχούν σήμερα στην Ευρώπη.  Κατά τη συνεδρίαση η ‘’αριστερή πτέρυγα’’ του κόμματος κατέθεσε προσθήκη –τροπολογία για το κείμενο της τελικής απόφασης, που έφερε την υπογραφή 9 μελών της Κεντρικής Επιτροπής.Η προσθήκη-τροπολογία ετέθη στο τέλος των εργασιών σε ψηφοφορία και απορρίφθηκε συγκεντρώνοντας 75 ψήφους υπέρ έναντι 95 κατά και 1 λευκό,ενώ υπήρξαν 30 απόντες. Σύμφωνα με πληροφόρίες, με δεδομένο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του ΣΥΡΙΑ τάσσεται με τις ίδιες απόψεις, η τροπολογία απορρίφθηκε σκοπίμως για να μη δημιουργηθεί αναστάτωση στην παρούσα κρίσιμη φάση των τελικών διαπραγματεύσεων με τις Βρυξέλες. Η ισχυρή μειοψηφία που έλαβε η πρόταση της ρήξης, αποτελεί ένα ηχηρό μήνυμα προς το εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, ότι τα στελέχη  Ολόκληρη η τροπολογία-προσθήκη μαζί με όσους/-ες την υπογράφουν έχει ως εξής:

Με ευρώ χωρίς συντάξεις ή με δραχμή και με συντάξεις

Σπύρος Στάλιας

Λίγο πριν μπούμε στο ευρώ άρχισαν να χτυπάνε καμπανάκια ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα δεν είναι βιώσιμο και ότι σε λίγα χρόνια θα καταρρεύσει. Το σενάριο φούντωσε και πάλι με τον ερχομό των Θεσμών στη χώρα, και σήμερα έχει γίνει ένα από τα πρώτα θέματα των διαβουλεύσεων της Κυβέρνησης με τους Θεσμούς.Προχθές ο Guardian,  21 Μαΐου 2015, είχε άρθρο για το ασφαλιστικό με τον τίτλο  ‘Greek pension myths’/Fight to save the Greek pension takes centre stage in Brussels and Athens, όπου περιγράφει την επιμονή της Τρόικα να περικόψει και άλλο τις κύριες και επικουρικές συντάξεις, με επιχείρημα ότι  η  Ελλάδα δαπανά το 18% του ΑΕΠ

Η αβεβαιότητα σμπαραλιάζει την οικονομία και υπονομεύει την κυβέρνηση

Δεκάδες δις. ευρώ δραπετεύουν στο εξωτερικό τους τελευταίους μήνες.Το ίδιο συμβαίνει και με τον κινητό πλούτο σε χρυσό και πολύτιμα αντικείμενα μέσα από τα χιλιάδες τοκογλυφικά ανταλλακτήρια που έχουν ξεφυτρώσει σε κάθε γωνιά της χώρας. Τα οποία αμφιβάλουμε αν υφίστανται τον οποιονδήποτε έλεγχο. Το κράτος έχει κηρύξει στάση πληρωμών και περίπου το ίδιο συμβαίνει στις ιδιωτικές συναλλαγές. Η οικονομική αβεβαιότητα σμπαραλιάζει την οικονομία..Η μη λήψη όποιας απόφασης είναι χειρότερη από τη λήψη της χειρότερης απόφασης. Όταν η συμφωνία της Γιάλτας  χρειάστηκε μόλις μια ημέρα για να ολοκληρωθεί, είναι αδιανόητο η όποια συμφωνία με τους «Εταίρους»  να παρατείνεται στο διηνεκές. Το Σκωτζέζικο ντους που μας επιβάλει το Βερολίνο δεν πάει άλλο.  Όσο μακρύτερα τραβήξει αυτό το πρωτοφανές παζάρι, τα «σούρτα φέρτα» με τους Ευρωπαίους,  τόσο το χειρότερο για τη χώρα και για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η αβεβαιότητα για την κατάληξη του παζαριού είναι ο χειρότερος αργός θάνατος για την ελληνική οικονομία. Υπονομεύει τις όποιες ελπίδες ανάκαμψης και την ίδια την κυβέρνηση. Οι κυβερνώντες οφείλουν να αφουγκραστούν την οικονομική παραλυσία, την αγορά, την πιάτσα όπου τίποτα δεν κινείται,.

Κρούγμαν : Τι θα συμβεί αν πετύχει το Grexit ;

Με νέο άρθρο του στους New York Times o  Paul Krugman o κορυφαίος Νομπελίστας οικονομολόγος, υποστηρίζει εμμέσως πλην σαφώς την ανάγκη εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, απογοητεύοντας έτσι το εδώ κατεστημένο που θεώρησε ότι τον είχε προσεταιριστεί σε «ευρωφιλικές» απόψεις.  Αναφέρει  συγκεκριμένα πως «το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι θα συμβεί ένα ή δύο χρόνια μετά το Grexit, όταν το πραγματικό ρίσκο για το ευρώ δεν θα είναι η αποτυχία, αλλά η επιτυχία της Ελλάδας. Ας υποθέσουμε ότι μια εξαιρετικά υποτιμημένη δραχμή φέρνει μια... θάλασσα “μπυρόβιων” Βρετανών στο Ιόνιο και η Ελλάδα αρχίσει να ανακάμπτει. Αυτό θα ενθαρρύνει εκείνους που αντιτίθενται στη λιτότητα και την εσωτερική υποτίμηση σε άλλες χώρες».

Λαφαζάνης: Γιατί να τρομοκρατηθεί ο λαός από την επιστροφή στη δραχμή;

«Πρέπει να προετοιμάσουμε το λαό για ό,τι μπορεί να συμβεί» είπε ο Υπουργός από τη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και τάχθηκε κατά καθολικά κατά των ιδιωτικοποιήσεων.Στάση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή εισηγήθηκε ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, από το βήμα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ.Λαφαζάνης τάχθηκε κατά των ιδιωτικοποιήσεων και εκτόξευσε επίθεση κατά των δανειστών.

Γιατί είναι σημαντική η ύπαρξη εθνικού νομίσματος

Σπύρος Στάλιας

Τρεις είναι οι θεμελιώδεις στόχοι, των οποίων την επίτευξη, ένα κυρίαρχο κράτος, πρέπει να επιδιώκει παντοιοτρόπως.Την πλήρη απασχόληση, την προστασία της αξίας του εθνικού νομίσματος και την παροχή αξιοπρεπών μισθών, συντάξεων και υγείας.Τα μέσα που έχει μια κυβέρνηση για να επιτύχει αυτούς τους στόχους είναι η φορολογία και οι δαπάνες του κράτους, ο δανεισμός και η αποπληρωμή των δανείων του και η έκδοση και κυκλοφορία νέου χρήματος καθώς και η απόσυρση του.Άλλα μέσα δεν υπάρχουν, όποια μορφή και αν πάρει ένα καθεστώς, εκτός από τις χώρες τις ΕΕ, που τα μέσα είναι λιγότερα και κατά συνέπεια στόχοι και δημοκρατία συρρικνώνονται.Ο τρόπος υλοποίησης των στόχων αυτών, με τα δεδομένα μέσα, αφορούν σε πολιτικές που τα κόμματα θα εισηγηθούν και ο Λαός θα αποφασίσει.Εδώ τίθεται το ερώτημα. Μπορούμε με το ευρώ τους παραπάνω στόχους να τους ικανοποιήσουμε; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Και γιατί όχι;

Γιατί η αξία του ευρώ είναι αντίστροφη του επιπέδου απασχόλησης.

Η πραγματική του αξία του ευρώ δεν στηρίζεται στην δαπάνη του για να παραχθεί πλούτος αλλά στον αποθησαυρισμό του, γιατί είναι σαν τον χρυσό. Ως προς την παραγωγή του ΑΕΠ, το ευρώ είναι ουδέτερο, δηλαδή δεν επηρεάζει την παραγωγή και την απασχόληση. Η χρήση του ευρώ απαιτεί διαρκή λιτότητα και υψηλή ανεργία. Είναι ξένο νόμισμα.

Ας πάμε να δούμε το ίδιο θέμα, δηλαδή την πλήρη απασχόληση, την διατήρηση της αξίας του νομίσματος και τους αξιοπρεπείς μισθούς, έχοντας κατά νου ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα.Πως ένα τέτοιο κράτος λειτουργεί με τα παραπάνω μέσα. Ας αρχίσουμε με ένα απλό ορισμό με το τι είναι αυτό το εθνικό νόμισμα, το εθνικό χρήμα.Το χρήμα είναι μια αφηρημένη αξία που την εκδίδει το κράτος. Γίνεται αποδεκτό αυτομάτως, όχι γιατί πίσω από αυτό κρύβεται χρυσός ή άλλα πολύτιμα μέταλλα ή οτιδήποτε άλλο έχει αξία -τι μύθος και αυτός- αλλά γιατί απλά το κράτος σε αυτό εισπράττει φόρους και γενικά στις συναλλαγές του αυτό αποδέχεται ως νόμιμο χρήμα. Έτσι γίνεται καθολικά αποδεκτό χωρίς άλλο μυστήριο! Η αξία του καθορίζεται από την δυνατότητα που έχει να απαιτεί δικαιώματα κάποιος επί της μελλοντικής παραγωγής. Η παραγωγή πραγματοποιείται ακριβώς επειδή

το χρήμα έχει αυτή την εξωτερική αξία. Η αξία του χρήματος είναι τόσο πιο μεγάλη όσο η απασχόληση τείνει προς την πλήρη απασχόληση.Ας αναλύσουμε λίγο τον παραπάνω ορισμό σε ορισμένα θέματα που τρόπον τίνα αποτελούν το Αλφαβητάριο του Εθνικού Νομίσματος ως προς τους στόχους του και τα μέσα.

 Κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα ποτέ δεν πτωχεύει

Ένα κράτος πτωχεύει για τέσσερεις λόγους. Όταν ως νόμισμα έχει τον χρυσό ή το ευρώ άλλο ξένο νόμισμα, όταν έχει σταθερή ισοτιμία αναφερομένη σε ξένα νομίσματα ή χρυσό, όταν έχει εξωτερικό δανεισμό σε ξένα νομίσματα ή χρυσό ή ευρώ και όταν έχει εσωτερικό δανεισμό σε ξένα νομίσματα ή χρυσό ή ευρώ. Η Ελλάδα πτώχευσε το 1827, το 1832, το 1843, το 1893, το 1932, το 1945 και το 2010 και συνέτρεχαν οι παραπάνω προϋποθέσεις. Με άλλα λόγια, όσες φόρες πτώχευσε δεν είχε δικό της νόμισμα.

Ήσαν σπάνιοι οι πόροι στην Ελλάδα για να γίνουν επενδύσεις ή σπάνιος ο χρυσός και το ευρώ; Το ξένο κεφάλαιο επενδύει εκεί όπου υπάρχει η υψηλότερη απόδοση. Τα υπόλοιπα τα αφήνει, και η φτώχεια, η πτώχευση και η υποταγή είναι το επακόλουθο. Απλά λοιπόν σπάνιο ήταν το χρήμα, όπως σήμερα το ευρώ, που δεν πραγματοποιούνται επενδύσεις και όχι σπάνιοι οι εθνικοί πόροι.

Ε, λοιπόν αν μια ανθρωπινή σύμβαση καταντά το χρήμα σπάνιο και τους ανθρώπους και κράτη φτωχά, και αλλά πάμπλουτα και ισχυρά, ας φτιάξουμε μια άλλη σύμβαση που θα κάνει το χρήμα άφθονο και θα καλυτερεύσει την ζωή όλων μας. Τι το πιο απλό.Ένα κράτος λοιπόν που εκδίδει το δικό του νόμισμα είναι αδιανόητο να πτωχεύσει. Πάντα μπορεί να δαπανά, να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις του, να αγοράζει οτιδήποτε του είναι αναγκαίο για να επιτύχει τους στόχους του.

Το χρήμα που δαπανά μια κυβέρνηση δεν προέρχεται από κάπου, δεν το παίρνει από κάπου, δεν πέφτει από τον ουρανό, και δεν κοστίζει τίποτα να παραχθεί. Το χρήμα δημιουργείται στην εποχή μας από ένα κομπιούτερ, που κάποιος πληκτρολογεί αριθμούς. Δηλαδή θέλει το κράτος να πληρώσει έναν προμηθευτή του ή μισθούς και συντάξεις; Απλά πληκτρολογεί ένα ποσό στο λογαριασμό του δικαιούχου και το πράγμα τελείωσε. Δεν γίνονται ατέλειωτες συσκέψεις σε eurogroup για να βρεθεί το χρήμα. Ένα κράτος που εκδίδει το νόμισμα του ποτέ δεν πτωχεύει και δεν έχει κανένα περιορισμό στις δαπάνες του.

Πλήρης Απασχόληση και Κρατικές Δαπάνες

Εφ’ όσον το κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα και δεν έχει κανένα περιορισμό ως προς τις δαπάνες του, τότε:

1. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να διατηρεί το επίπεδο της εθνικής δαπάνης-ζήτησης ανάλογα με το ύψος της απασχόλησης. Αν υπάρχει ανεργία, τότε η Κυβέρνηση θα πρέπει να μείωση τους φόρους και να αυξήσει τις κρατικές δαπάνες με στόχο την πλήρη απασχόληση. Αν μετά υπάρξει μεγάλη δαπάνη που υπονομεύει την αξία του νομίσματος (πληθωρισμός) η κυβέρνηση κάνει το αντίθετο, αυξάνει τους φόρους και μειώνει τις δαπάνες της.

2. Η Κυβέρνηση πρέπει να διατηρεί τα επιτόκια σε αυτό το ύψος που να καθιστούν τις επενδύσεις εφικτές. ‘Δανείζεται’ χρήματα από τους πολίτες μέσω ομολόγων ή αγοράζει τα ομόλογα δίνοντας χρήμα πίσω για να μπορεί να διατηρεί τα επιτόκια στο ύψος που κάνει ελκυστικές τις επενδύσεις.

3. Κάνοντας αυτά η Κυβέρνηση θα πρέπει να αδιαφορεί για το αν ο προϋπολογισμός της είναι ελλειμματικός όσο και αν είναι το έλλειμμα είναι υψηλό. Αν πάλι χρειαστεί να είναι πλεονασματικός αυτό πάλι μπορεί να το κάνει. Όλα γίνονται σύμφωνα με την απασχόληση, την αξία του νομίσματος και τις ικανοποιητικές αμοιβές. Οι έννοιες ελλειμματικός ή πλεονασματικός προϋπολογισμός δεν είναι καλές ή κακές, απλά είναι καταστάσεις για την επίτευξη στόχων. Τι προκύπτει από τις παραπάνω προτάσεις;

Η φορολογία δεν αποτελεί εισπρακτικό μηχανισμό για να δαπανήσει το Κράτος μετά, όπως με το Ευρώ

Η πλήρης απασχόληση και η διατήρηση της αξίας του νομίσματος είναι θεμελιώδη προαπαιτούμενα για την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών μιας χώρας. Τέτοια θέματα ποτέ δεν αφήνονται στην ‘ελεύθερη αγορά’.Αφού το χρήμα είναι δημιούργημα του κράτους, το κράτος πρέπει το δημιούργημα του αυτό, το χρήμα, να το προστατεύει ως προς την αξία του, για λογαριασμό των πολιτών του.

Η φορολογία λοιπόν δεν είναι μέσο για να βρει το κράτος χρήμα για να το ξοδέψει μετά, όπως πολλοί αφελώς πιστεύουν, αφού το εκδίδει. Είναι μέσο για την προστασία της άξιας του νομίσματος. Με άλλα λόγια, μέσω της φορολογίας το κράτος, αποσύρει χρήμα από την οικονομία για να διατηρήσει την αξία του νομίσματος, για να προστατεύει την οικονομία από τον πληθωρισμό. Το χρήμα αυτό μετά το πετάει, το καταστρέφει. Όταν η οικονομία θερμανθεί επιβάλλεται φορολογία για την προστασία της αξίας του νομίσματος. Όταν η οικονομία μπαίνει σε ύφεση η φορολογία μειώνεται και οι δαπάνες του κράτους αυξάνονται για την δημιουργία θέσεων εργασίας.

Οίκοθεν νοείται, ότι η φοροδιαφυγή σε ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα, όπως και ο πληθωρισμός που πάντα έχει αιτία τους πολιτικούς εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, πρέπει να θεωρούνται εγκλήματα ειδεχθή, αφού αυτά υπονομεύουν την αξία του νομίσματος. Είναι εγκληματικές πράξεις εναντίον όλων.

Το Κράτος δεν δανείζεται για να δαπανήσει, όπως με το Ευρώ

Πόσος καυγάς γίνεται με τα ομολόγα του Ελληνικού Δημοσίου, αν θα τα δεχτεί ο κύριος Ντράγκι ή δεν θα τα δεχτεί, ή πόσα θα δεχτεί, και ένας ολόκληρος λαός υποφέρει. Αν είναι δυνατόν. Στείλετε στο διάολο την ΕΚΤ να τελειώνουμε.

Σε μια χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα το κράτος πουλάει ομολόγα ή αλλιώς ‘δανείζεται’, πολύ άστοχη λέξη, για τον εξής απλό και σπουδαίο λόγο.Αποσύρει χρήμα από την αγορά ή ρίχνει χρήμα στην αγορά, πουλώντας ομόλογα του ή αγοράζοντάς τα πίσω, για να διατηρεί τα επιτόκια σε ένα ορισμένο ύψος που θα ενθαρρύνουν τις επενδύσεις. Δεν είναι πράξη χρηματοδότησης του κράτους, αλλά πράξη προστασίας των επενδύσεων, μέσω του μηχανισμού στήριξης του επιτοκίου, σε ένα ορισμένο ύψος. Τελεία και παύλα.

Αυτό πολλοί το λένε ‘έλλειμμα’, όταν το κράτος πουλάει ομόλογα. Φυσικά είναι ογκώδες λάθος. Απλώς είναι μια οικιοθελής κατάθεση στο κράτος, σε ένα λογαριασμό αποταμιευτικό, που όταν λήξη, το κράτος δίνει πίσω τα λεφτά σου με τόκο. Με άλλα λόγια, όταν ένα Ταμείο ας πούμε, ή ένας ιδιώτης, αγοράζει ένα ομόλογο του Κράτους παίρνει τα λεφτά του από ένα λογαριασμό της Τράπεζας που τα έχει και τα καταθέτει σε ένα άλλο λογαριασμό του Κράτους. Όταν λήξει το ομόλογο ή το ανανεώνει ή παίρνει πίσω τα χρήματα του με τόκο.

Όταν μια Τράπεζα έχει πολλές καταθέσεις λέμε πόσο ισχυρή είναι. Όταν ένα κράτος έχει πολλές καταθέσεις λέμε έχει ‘έλλειμμα’ και ‘χρεωστάει’. Αυτό λέγεται ψυχική τύφλωση ή παράκρουση ή και άγνοια. Πολλοί μάλιστα λένε ότι όσο πιο μεγάλο το έλλειμμα και μακροχρόνιο, θα βαρύνει τα παιδιά μας και εμείς θα έχουμε να πληρώσουμε πιο πολλούς φόρους. Αυτό ισχύει για το ευρώ, αλλά για ένα κράτος που εκδίδει το νόμισμα του αυτό ως επιχείρημα είναι γελοίο. Το ‘έλλειμμα’ του κράτους είναι ο πλούτος μας ή αποταμίευση μας.

Συνοψίζοντας, η φορολογία και ο ‘δανεισμός’ ή ‘έλλειμμα’ του κράτους δεν είναι πράξεις χρηματοδότησης του κράτους για να δαπανήσει αυτό μετά, αλλά πράξεις που αποσκοπούν στην πλήρη απασχόληση μέσω επενδύσεων, και στην προστασία της αξίας του νομίσματος. Πάντα προηγείται η δαπάνη της είσπραξης και όχι η είσπραξη της δαπάνης.Η δαπάνη του κράτους για την πλήρη απασχόληση, ποτέ δεν περιορίζεται από την ικανότητα του να φορολογεί ή να δανείζεται όπως με το ευρώ.

ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ-Ευρώ: Πρέπει να αποταμιεύετε για να χρηματοδοτείτε τις επενδύσεις

Εθνικό Νόμισμα: Οι επενδύσεις δημιουργούν αποταμιεύσεις

Η ΕΕ και οι νεοφιλελεύθεροι μέσα από την απαράμιλλη σοφία τους, μας έχει διαμηνύσει ότι για να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, και η χώρα να έχει μια αυτοδύναμη ανάπτυξη, θα πρέπει η οικονομία της να αποταμιεύει για να χρηματοδοτεί τις επενδύσεις. Φυσικά αυτό είναι μια τεράστια ανοησία. Σε μια οικονομία που παράγει, η δαπάνη που γίνεται, θα πρέπει να ίση με τα συνολικά εισοδήματα της οικονομίας, έτσι ώστε ότι παράχτηκε να πουληθεί για να ξαναπαραχτεί. Αν κάποιος αποταμιεύσει πιο πολύ, δεν δαπανήσει, τότε κάποιος άλλος θα πρέπει να δαπανήσει παραπάνω, έτσι ώστε η οικονομία να παράξει πάλι το ίδιο. Αν αυτό δεν συμβεί το αποτέλεσμα θα είναι μείωση της παραγωγής και ανεργία.

Με άλλα λόγια η αποταμίευση δεν παράγει χρηματικά κεφάλαια για επενδύσεις, αντίθετα η αποταμίευση τα μειώνει με αποτέλεσμα την ανεργία και την μείωση της παραγωγής και την περαιτέρω μείωση των αποταμιεύσεων. Παράδοξο αλλά αληθές.

Σε αυτή την περίπτωση το κράτος θα πρέπει να έλθει και να καλύψει το κενό της δαπάνης στην κατανάλωση και την επένδυση και να αποκαταστήσει την πλήρη απασχόληση. Οι δαπάνες δεν έχουν κάποιο όριο σε ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα.

Κατά συνέπεια το ποσό που αποταμιεύουμε εξαρτάται από το εισόδημα μας, και το εισόδημα μας από τις επενδύσεις που πραγματοποιούμε. Δηλαδή οι αποταμιεύσεις εξαρτώνται από τις επενδύσεις και το αντίθετο είναι λάθος. Στην ΕΕ ισχυρίζονται αυτό το αντίθετο.

Κοινωνική Ασφάλιση και Υγεία

Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι έχουμε δημιουργήσει ένα τέτοιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας που είναι πλήρως χρηματοδοτημένο. Στο κάθε συνταξιούχο αντιστοιχεί ένα ικανό πόσο για την σύνταξη του και την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη. Ας υποθέσουμε επίσης ότι η συνολική δαπάνη στην οικονομία δεν είναι στο επίπεδο της πλήρους απασχόλησης και ακόμα η κυβέρνηση λαϊκίζει και έχει αφήσει τον πληθωρισμό να τραβάει προς τα πάνω. Ποιο νομίζετε θα είναι το αποτέλεσμα μια τέτοιας κατάστασης για το ‘εξασφαλισμένο’ σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας; Είναι απλό, σε λίγο καιρό θα καταρρεύσει λόγω πληθωρισμού, από την έλλειψη αγαθών στην αγορά.

Άρα το πρόβλημα των συντάξεων και της υγείας δεν έχει να κάνει με την χρηματοδότηση του, σε μια χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα, ή πόσοι εργαζόμενοι, πόσους συνταξιούχους, μπορούν να τρέφουν από τους τρεχούμενους μισθούς τους και εργασία τους και άλλα τέτοια παλαβά που μας ζαλίζουν.

Έχει να κάνει με το κατά πόσο η οικονομία δουλεύει στο επίπεδο της πλήρους απασχόλησης με ελάχιστες πληθωριστικές πιέσεις. Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν, που επιλύεται πολιτικά, ανάλογα με τις επιλογές του Λαού, είναι πόσο από το ΑΕΠ θα προσφέρουμε στους απόμαχους της εργασίας με μορφή κατανάλωσης αγαθών και υγείας και οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι το πραγματικό κόστος για μας και όχι η χρηματοδότηση, που είναι απλή πληκτρολόγηση αριθμών στους λογαριασμούς των δικαιούχων.

Σήμερα, με το ευρώ, κάνουν μελέτες για το πόσο θα πρέπει να μειωθούν και άλλο οι συντάξεις, για να έχουμε πιο πολύ χρήμα στο μέλλον, με λιγότερες απολαβές, για πιο πολλούς συνταξιούχους, ενώ ταυτόχρονα λόγω των επιπρόσθετων αποταμιεύσεων, το ΑΕΠ μειώνεται, η χώρα έχει αποαγροτοποιηθεί και αποβιομηχανοποιηθεί και τα έλλειμμα αυξάνονται. Τι είναι αυτά, ο ένας δουλεύει τον άλλον;

Το Έλλειμμα στο Ισοζύγιο Πληρωμών

Ο πραγματικός πλούτος ενός έθνους συνίσταται από την παραγωγή που καταναλώνει, από τις εισαγωγές που καταναλώνει μείον τις εξαγωγές, που ως αγαθά καταναλώνονται από αλλά έθνη που τα εισάγουν. Με άλλα λόγια οι εισαγωγές ανεβάζουν το επίπεδο της ζωής μας, είναι όφελος, ενώ οι εξαγωγές είναι ένα πραγματικό κόστος, αφού είναι αγαθά που παράγουμε, αλλά δεν θα καταναλώσουμε.

Ακόμα το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών είναι όφελος με την έννοια ότι ένα πλήθος αγαθών εισέρχονται στη χώρα με αντάλλαγμα το εθνικό νόμισμα, που σημαίνει ότι η μεταφορά εθνικού νομίσματος σε ξένο κάτοχο, αποτελεί μελλοντική αξίωση δική του, επί της εθνικής παραγωγής. Όσο λοιπόν το νόμισμα είναι αποδεκτό, επιθυμεί κάποιος να το διακατέχει, το έλλειμμα δεν μπορεί να αποτελεί πρόβλημα! Όταν πάψουν να επιθυμούν να διακατέχουν το νόμισμα σου τότε δεν θα μπορείς να εισάγεις. Γιατί να πάψει ο υπόλοιπος κόσμος να επιθυμεί το νόμισμα σου; Δυο είναι οι αιτίες. Ο πρώτος και σημαντικότερος λόγος είναι ότι η οικονομία δεν δουλεύει στο επίπεδο της πλήρους απασχόλησης και ο δεύτερος είναι οι εσωτερικές πληθωριστικές πιέσεις. Και οι δυο καταμαρτυρούν πολιτική αδυναμία και λαϊκισμό.

Κατά συνέπεια σε μια μικρή ανοικτή οικονομία το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών είναι πάντα υποστηρίξιμο όταν η χώρα εκδίδει το δικό της νόμισμα, στοχεύει στην πλήρη απασχόληση και προστατεύει εσωτερικά την αξία του νομίσματος της. Ως προς την εξωτερική αξία του νομίσματος, με την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων σήμερα, το νόμισμα αφήνεται ελευθέρα να διακυμαίνεται.

Στην ΕΕ με την περισσή σοφία τους τα βλέπουν τα πράγματα ανάποδα. Μας επιβάλλουν μισθούς πείνας για να γίνουμε εξαγωγική χώρα χωρίς να μπορούμε λόγω μισθών μετά να εισάγουμε τίποτα. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι το εμπόριο είναι επωφελές όταν τα συναλλασσόμενα μέρη έχουν επιτύχει την πλήρη απασχόληση πριν τις εμπορικές πράξεις.

Εδώ ολοκληρώθηκε το Αλφαβητάριο του Εθνικού Νομίσματος. Ίσως μπορεί να προστεθούν και άλλα ‘γράμματα’, αλλά έχω την αίσθηση ότι και με αυτά μπορούμε να γράψουμε μια νέα Ιστορία για μας στο πλαίσιο μιας υγιούς Δημοκρατίας και ανθούσας Οικονομίας, κάτι που το ευρώ δεν μας το εξασφαλίζει.

Ο Σπύρος Στάλιας είναι Οικονομολόγος ΜΑ, Ph.D, αν.γραμμ. της Κίνησης ΔΡΑΧΜΗ

spyridonstalias@hotmail.com

The proposal for a soft a soft temporary divorce of Greece from the euro zone with a double currency and within the E.U is the only solutionThe proposal for a soft a soft temporary divorce of Greece from the euro zone with a double currency and within the E.U is the only solution

Recent developments in the bargaining front between Greece and the Eurozone leaders and basically with Berlin appear to lead to a deadlock. More than half of the German citizens now prefer the Grexit, according to a recent gallop. Mr Schauble and other German politicians and media, attack  the Greek Government fiercely. In Greece, anti German feelings are growing tremendously and movements of sabotaging German products are on the rise. Greeks cannot accept that, German large debts due to wars where given away with the treaty of London in 1953 and Greek loans mainly due to their government’s corruption but also because of interest rates, cannot be partly cut. After six years of a modern Greek tragedy, in their despair, many citizens and several politicians here are looking east, towards the Russian and the Chinese umbrella.

ΕΣΕΕ: Χάνονται ημερησίως 22,3 εκατ. ευρώ από το ΑΕΠ της χώρας

 Στοιχεία σύμφωνα με τα οποία χάνονται ημερησίως 22,3 εκατ. ευρώ από το ΑΕΠ της χώρας και κλείνουν 59 επιχειρήσεις κάθε 24 ώρες δημοσιοποίησε σήμερα Δευτέρα η Εθνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ).Η ΕΣΕΕ καταγράφει μια σειρά από οικονομικά δεδομένα που δείχνουν το πόσο επιβαρυμένο είναι το οικονομικό κλίμα. Όπως υποστηρίζει:Κάθε μέρα που περνάει, χάνονται 22,3 εκατ. ευρώ από το ΑΕΠ της χώρας. Κάθε 24 ώρες κλείνουν 59 επιχειρήσεις και μειώνεται η πλήρης απασχόληση κατά 613 θέσεις εργασίας.Απαιτείται «μετάγγιση αίματος» τουλάχιστον 25 δισ. ευρώ για να επανεκκινήσει, αφού οι απώλειες του πρώτου πενταμήνου δύσκολα θα αναπληρωθούν μέσα στο 2015.Το 95% των αιτημάτων χορήγησης δανείων απορρίπτεται καθημερινά από τις εμπορικές τράπεζες, κατόπιν εντολών και κανόνων της ΕΚΤ.Πλέον μόνο 1 στις 10, μικρομεσαία επιχείρηση ζητά απογοητευμένη δανειοδότηση από τις συστημικές τράπεζες.

Τόμας Μάγερ : Τα κράτη μπορεί να έχουν το δικό τους νόμισμα πλάϊ στο ευρώ

ΕΡ: Σύμφωνα με την εφημερίδα Handelsblatt, τον περασμένο μήνα συναντηθήκατε στην Αθήνα με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη και συζητήσατε την ιδέα σας περί εισαγωγής παράλληλου νομίσματος στην Ελλάδα του Geuro. Πως έγινε αυτή η επαφή;

ΑΠ: Γνώρισα τον Γιάννη Βαρουφάκη πέρυσι σε ένα συνέδριο. Είπε χαριτολογώντας ότι θα ζητούσε τη συμβουλή μου, εάν κάποτε έμπαινε στην πολιτική. Απάντησα αστειευόμενος ότι ευχαρίστως θα τους την έδινα. Το αστείο έγινε πραγματικότητα και έτσι συναντήθηκα μαζί του. Επισκέφτηκα στην Αθήνα ιδιωτικά. Μιλήσαμε για πολλά θέματα και με τον πρωθυπουργό. Η ιδέα μου για παράλληλο νόμισμα, που είχε δημοσιοποιηθεί ήδη το 2012, αναφέρθηκε αλλά δεν ήταν το μόνο θέμα.

ΕΡ: Πόσο κοντά βρίσκεται η Ελλάδα στο «σημείο μηδέν», που θα πρέπει να λάβει κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της στην ευρωζώνη;

ΑΠ: Αυτό δεν μπορώ να σας το πω. Βεβαίως πρέπει να ελπίζουμε ότι η Ελλάδα θα συνεννοηθεί με τους πιστωτές της. Εάν όμως δεν καταστεί δυνατό, η εισαγωγή ενός μέσου πληρωμής παράλληλα με το ευρώ θα ήταν καλύτερη από την οριστική έξοδο και την εισαγωγή ενός νέου νομίσματος αντί του ευρώ. Πρέπει να προσπαθήσουμε να μην δημιουργήσουμε τώρα τετελεσμένα, τα οποία δεν θα μπορούν να ανακληθούν. Εάν η Ελλάδα βγει επισήμως από την Νομισματική Ένωση, δεν μπορώ να φανταστώ( ότι θα δω) την επιστροφή της όσο ζω.

Όσο πιο γρήγορα αποφασίσει η Ελλάδα να φύγει από το ευρώ, τόσο το καλύτερο

Στέργιος Σκαρπέδας

Έχοντας οδηγηθεί σε μια οικονομική περιδίνηση που μέρα με την ημέρα χειροτερεύει, η Ελλάδα έχει σήμερα δυο οδυνηρές επιλογές: Να συνεχίσει την πορεία της, ή να κηρύξει πτώχευση και να φύγει από το ευρώ.Η κάθε επιλογή παρουσιάζει δυσκολίες και αβεβαιότητες. Μακροπρόθεσμα όμως, δεν χωρά αμφιβολία, ότι η καλύτερη προοπτική για ανάπτυξη και απασχόληση θα έρθει μόνο μέσα από μια χρεοκοπία, και την επιστροφή στην δραχμή.

Σχέδια για άνευ όρων υποταγή της χώρας ετοιμάζουν οι δανειστές

Του Θανάση Μπρούσκου

Σε πλήρη χρηματοδοτική ασφυξία θέλουν να εξωθήσουν την ελληνική οικονομία οι δανειστές, αξιώνοντας την άνευ όρων υποταγή της κυβέρνησης στα νεοφιλελεύθερα κελεύσματα και στην εφαρμογή αντιλαϊκών μνημονιακών μέτρων.Μέσα σ’ αυτό κλίμα συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις σε επίπεδο Brussels Group. Ακόμη πιο κρίσιμη θεωρείται η συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας την Τετάρτη (20/5), κατά την οποία δεν αποκλείεται να επιχειρηθεί νέος στραγγαλισμός της ελληνικής οικονομίας αυξάνοντας το «κούρεμα» στα εχέγγυα που παρέχουν οι ελληνικές τράπεζες σε αντάλλαγμα για μετρητά, στο πλαίσιο του Μηχανισμού Παροχής Έκτακτης Ρευστότητας (ELA). «Μια τέτοια κίνηση μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω εκροή των καταθέσεων και να ωθήσει τον Τσίπρα σε μια συμφωνία», αναφέρει το Bloomberg, αποκαλύπτοντας τις προθέσεις των δανειστών να επιβάλλουν στην ελληνική κυβέρνηση μια συμφωνία με αθέμιτους και επώδυνους για τον ελληνικό λαό συμβιβασμούς.

The Economist : The sorry saga of Syriza

Παραθέτουμε εδώ ένα ενδιαφέρον άρθρο του Economist με επίκεντρο τν Αλέξη Τσίπρα,χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούμε με τις θέσεις που εκφράζει.
IN RECENT months the walls of the B. & M. Theocharakis Foundation in Athens have been lined with mementoes of European support for Greece’s freedom. “Philhellenism”, an exhibition, tells the story of the material and moral backing that Romantics like the English poet Byron gave Greece during its independence fight against the Ottomans. The contemporary resonances are obvious. Showing some children around, Dimitra Varkarakis, who with her husband, Michael, owns the works on display, pointed to a German painting. One girl stopped short. “Aren’t we in a fight with Germany?” she asked. “No,” replied Mrs Varkarakis. “We are all friends.” After recounting this tale she casts Charlemagne an earnest look. “Europeans,” she says, “must love each other.”

The N.Y. Times : A Finance Minister Fit for a Greek Tragedy? The defiant stand by Yanis Varoufakis in the high-stakes economic negotiations with the E.U. threatens to tear Europe apart. By SUZY HANSENMAY 20, 2015 Advertisement Continue reading the main story Continue reading the main storyShare This Page Email Share Tweet Pin Save More Continue reading the main story Yanis Varoufakis knows when he will go. “I’m not going to

The New York TimesYanis Varoufakis knows when he will go. “I’m not going to humiliate myself, and I’m not going to become compromised in terms of principles and in terms of logic,” he told me in early May. The Greek finance minister had just returned to Athens from a hopscotch tour of European capitals, during which he warned his fellow European leaders that they faced a Continental crisis: If they didn’t lend money to his ailing country soon, Greece might end up forced to leave the eurozone. And yet Greece wouldn’t accept many of the conditions they were demanding in return. He sounded angry. “I’ll be damned if I will accept another package of economic policies that perpetuate this same crisis. This is not what I was elected for.” He would resign, he said, rather than push the Greek people deeper into economic despair: “It’s not good for Europe, and it’s not good for

Νίκος Παππάς: Μόνο τρεις άδειες εθνικής εμβέλειας για τα κανάλια

 Ο υπουργός Επικρατείας, Νίκο Παππά μέσα στο Μάιο φέρνει σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο νόμου, για την προκήρυξη των αδειών των τηλεοπτικών σταθμών.Ο υπουργός Επικρατείας είχε προϊδεάσει με τη συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» του Σαββάτου (16/05/2015) για τη «βόμβα» που έρχεται στο υπάρχον σύστημα των καναλαρχών: «Με δεδομένο το πράγματι άναρχο τοπίο, αλλά και το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν πάρα πολλά κανάλια στη χώρα, ο νέος νόμος θα ρυθμίσει τις τεχνικές, νομικές και οικονομικές προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρούνται, καθώς και τα εχέγγυα νομιμότητας και διαφάνειας που θα θωρακίζουν τη νόμιμη λειτουργία τους».

Άγνωστες και απόρρητες μέχρι σήμερα πτυχές της αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων μέσα από ιστορικές πολιτικές διεργασίες

Πρωτεύουσες καρτέλε

Του Πέτρου Ιωαννίδη

Οι εθνικές εκκαθαρίσεις και οι πράξεις γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας στην περίοδο 1919-22, αναφέρονται για πρώτη φορά σε εκθέσεις, αναφορές και επιστολές που συνέταξαν εκπρόσωποι ξένων πρεσβειών, δημοσιογράφοι και στρατιωτικοί παρατηρητές των μεγάλων δυνάμεων και ειδικότερα των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ρωσίας. Οι μυστικές εκθέσεις των πρεσβειών, με αναλυτική περιγραφή φρικιαστικών λεπτομερειών της γενοκτονίας, παρέμειναν μυστικές για μακρύ χρονικό διάστημα στα αρχεία των αντίστοιχων χωρών.

Η Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων: Μια Σύντομη Ιστορική Καταγραφή

Οι εθνικές εκκαθαρίσεις και οι πράξεις γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας στην περίοδο 1919-22, αναφέρονται για πρώτη φορά σε εκθέσεις, αναφορές και επιστολές που συνέταξαν εκπρόσωποι ξένων πρεσβειών, δημοσιογράφοι και στρατιωτικοί παρατηρητές των μεγάλων δυνάμεων και ειδικότερα των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ρωσίας. Οι μυστικές εκθέσεις των πρεσβειών, με αναλυτική περιγραφή φρικιαστικών λεπτομερειών της γενοκτονίας, παρέμειναν μυστικές για μακρύ χρονικό διάστημα στα αρχεία των αντίστοιχων χωρών.

Η ελπίδα άργησε αλλά έρχεται τον.... Ιούνιο

Επιτελους η Ελπίδα αν και άργησε κάπως, φαίνεται ότι έρχεται τον Ιούνιο. Ενθουσιασμό έχει σκορπίσει σε όλη τη χώρα η είδηση πως το ΔΝΤ προειδοποιεί για χρεοκοπία της Ελλάδας τον Ιούνιο, αν δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία τις επόμενες 15 μέρες.Σύμφωνα με το έγγραφο του ΔΝΤ που παρουσίασε το Channel 4, αν δεν γίνει συμφωνία με τους δανειστές, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει επειδή δεν θα μπορέσει να πληρώσει 1,5 δισ. στους δανειστές, αλλά, αν γίνει συμφωνία με τους δανειστές, θα χρεοκοπήσουν και εκείνοι οι Έλληνες που δεν έχουν χρεοκοπήσει ακόμα.

The Greek Government has been caught in a trap

By Anastasios Retzios

The “game” of the “institutions” is now absolutely clear, as it is also clear that the Greek Government has been caught in a trap that it cannot possibly escape from.  It is evident that from the onset, the “institutions” never had any intention to enter in any negotiations with this government.  One can try to guess their motives for such a stance; it could either be the fear that any negotiations with Greece would lead, in a domino-like effect, to re-negotiations with other countries in difficulties or it could be simply that Berlin and Brussels have decided to “extinguish” a rebellion against their policies, or a combination of the two.