Ευρωπάιοι αξιωματούχοι προσβλέπουν στην κυκλοφορία παράλληλα ευρώ και δραχμής

 Όπως ανέφεραν αξιωματούχοι της ευρωζώνης, η Ελλάδα μπορεί σύντομα να αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει ένα εναλλακτικό μέσο πληρωμένης, παράλληλα με το ευρώ, για να καλύψει κάποιους εσωτερικούς λογαριασμούς εάν μια συμφωνία μεταρρυθμίσεων αντί μετρητών με τους πιστωτές δεν επιτευχθεί στις επόμενες ημέρες.Η Αθήνα έχει χάσει την πρόσβασή της στις αγορές ομολόγων και οι διεθνείς πιστωτές δεν είναι πρόθυμοι να της δανείσουν περισσότερα χρήματα μέχρι να ξεκινήσει να πραγματοποιεί μεταρρυθμίσεις. Αξιωματούχος με γνώση του θέματος είπε αυτή τη βδομάδα πως χωρίς νέα χρηματοδότηση, η κυβέρνηση θα ξεμείνει από χρήματα μέχρι τις 20 Απριλίου.

Οι προοπτικές της αγοράς της εργασίας και των επαγγελμάτων στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης

Οι προοπτικές της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα σήμερα είναι φυσικό να έχουν επηρεαστεί αρνητικά από την παρατεταμένη οικονομική κρίση. Η δραματική αύξηση της ανεργίας έχει δημιουργήσει συνακόλουθα αδιέξοδα και μαζική φυγή μεταναστών στο εξωτερικό. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν και σήμερα ευκαιρίες απασχόλησης στη χώρα μας, οι οποίες θα διευρυνθούν όταν υπάρξει αναπτυξιακή δυναμική. Αναμφίβολα το μεγαλύτερο φάρμακο για την καταπολέμηση της μάστιγας της ανεργίας είναι η ανάπτυξη. Και η ανάπτυξη δεν μπορεί παρά να έρθει σε μια χώρα με πλούσιους ανθρώπινους και φυσικούς πόρους όπως αυτοί που διαθέτει η πατρίδα μας.Αλλά και κάθε πολίτης, νέος ή ώριμος, ωφελεί να έχει ανοικτούς ορίζοντες, επιμονή και επιμονή και να αναζητά τις όποιες εκιαρίες απασχόλησης υπάρχουν και τον αφορούν. Η απογοήτευση, η άρνηση είναι ο χειρότερος σύμμαχος της ελπίδας που υπάρχει πάντα ζωντανή. Τα στοιχεία που παρατίθενται συνοπτικά πιο κάτω, προέρχονται από την ετήσια κυλιόμενη έρευνα των προοπτικών της αγοράς εργασίας από την επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Πειραιώς υπό τον καθηγητή Θεόδωρο Κατσανέβα που διενεργείται με συγκεκριμένη επιστημονική μεθοδολογία.  Βλ. «Επαγγέλματα του μέλλοντος και του παρελθόντος. Πατάκης, 2007», και «Ο χρυσός κανόνας για επιλογές σταδιοδρομία, Πατάκης, 2009, και www.unipi.gr/katsanevas, www.careergatest.com, www.theodore-katsanevas.blogspot.com.

Ο χρυσός κανόνας για τη σωστή επιλογή σπουδών και επαγγελμάτων

Το παρών άρθρο  προέρχεται από το ομότιτλο βιβλίο μου από τις  εκδόσεις Πατάκη και το παραθέτω ύστερα από σχετική παραίνεση καλών φίλων. Αφορά το πάντα επίκαιρο ζήτημα του επαγγελματικού προσανατολισμού, που ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης και υψηλής ανεργίας, θα έπρεπε να αποτελεί πρώτιστη προτεραιότητα για την Πολιτεία, κάτι που δυστυχώς δε συμβαίνει. Η ίδια η κοινωνία όμως, οφείλει να υπερβεί τις αδυναμίες και αβελτηρίες της Πολιτείας, να μπαίνει στην εμπροσθοφυλακή ζητημάτων που την αφορούν. Και ένα απ' αυτά, είναι η καλή σπουδή, η ενασχόληση και ενεργός εφαρμογή του επαγγελματικού προσανατολισμού, με δεδομένο ότι όπως έχει και ο Μαγιακόφσκι, "το μέλλον δεν έρχεται μόνο του αν δεν κάνουμε κάτι και εμείς για αυτό". 

Το κεντρικό ζήτημα για τον επαγγελματικό προσανατολισμό και τη συμβουλευτική σταδιοδρομίας είναι, ο προσδιορισμός συγκεκριμένων και περιεκτικών δεδομένων και κατευθύνσεων  για τα βασικά κριτήρια που αφορούν τη σωστή επιλογή σπουδών και επαγγελμάτων όπως :

---

1.   Ενδιαφέροντα, προτιμήσεις,κλίσεις, ταλέντα, 

 2.  Επιδόσεις, ικανότητες, δεξιότητες, θέληση, αξίες, 

2.       Προοπτικές των επαγγελμάτων, των συνθηκών και αμοιβών εργασίας.

3.       Οικογενειακά και οικονομικά δεδομένα.

4.       Εκπαιδευτικά δεδομένα και τυχαίοι παράγοντες.

Τα ως άνω κριτήρια αξιοποιούνται κατάλληλα και συνδυαστικά σύμφωνα με τις αρχές του χρυσού κανόνα επιλογής επαγγελμάτων.

Ενδιαφέροντα, προτιμήσεις,κλίσεις, ταλέντα 

Με τη διαδικασία της συμβουλευτική σταδιοδρομίας, παρέχονται έγκυρες πληροφορίες, οδηγίες και υποβοήθηση σε σχέση με τη λήψη αποφάσεων  για σπουδές και επαγγέλματα. Για το σκοπό αυτό, ό ενδιαφερόμενος προσφεύγει στους συμβούλους σταδιοδρομίας, στη διαδικασία της συμβουλευτικής, σε τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού-ενδιαφερόντων[2] και σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης. 

Πρώτιστο μέλημα για την σωστή επιλογή σπουδών και επαγγελμάτων, είναι να αποκτήσει ατομική αυτογνωσία[3], να μάθει ποιος είναι, τι θέλει και τι μπορεί να κάνει. Να βεβαιωθεί για τα πραγματικά του ενδιαφέροντα, τις κλίσεις, τις προτιμήσεις, τα ταλέντα.[4] Να είναι σίγουρος για το ποιος πραγματικά είναι και όχι ποιος νομίζει ότι είναι. 

Επιδόσεις, ικανότητες, δεξιότητες, θέληση, αξίες

Αφού βεβαιωθεί πρώτα για τις πραγματικές του κλίσεις και τα ενδιαφέροντα, τι του τα ταιριάζει και τι όχι, οφείλει να διερευνήσει τις γενικές του ικανότητες και τις ειδικές δεξιότητες, ώστε να προσανατολιστεί με μεγαλύτερη σιγουριά για την κατεύθυνση και κυρίως για το επίπεδο των σπουδών και της επαγγελματικής του διαδρομής και ανέλιξης. 

Να μάθει δηλαδή, όχι μόνο τι τον ενδιαφέρει, αλλά και τι μπορεί να κάνει, πού μπορεί να στοχεύει σ’ αυτήν την πρώτη φάση της προετοιμασίας για το μεγάλο ταξίδι ζωής στο εργασιακό του μέλλον. Οι επιδόσεις στα επιμέρους μαθήματα, αλλά και η γενική επίδοση στο σχολείο, είναι ένα πρώτο κριτήριο για το είδος και κυρίως για το επίπεδο σπουδών και της επαγγελματικής ιεραρχίας, το οποίο είναι σε θέση να στοχεύει. Οι μαθησιακές επιδόσεις βέβαια, δεν αποτελούν απόλυτο και μοναδικό κριτήριο για την επαγγελματική επιτυχία ενός ανθρώπου στο μέλλον. 

Είναι γνωστό, ότι πολλοί σπουδαίοι επιστήμονες, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, δεν υπήρξαν λαμπροί μαθητές. Οι επιδόσεις μπορεί να βελτιωθούν ριζικά, εφόσον υπάρχει ισχυρή θέληση, επιμονή και στόχοι ζωής, ικανοποιητική συναισθηματική νοημοσύνη και ισορροπία τόσο για την επίτευξή της, όσο και για την επαγγελματική και κοινωνική ανέλιξη. Η δύναμη της θέλησης έχει μεγάλη σημασία, ίσως περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο της προσωπικότητας, όσον αφορά τα ζητήματα που συζητάμε εδώ. Γιατί «όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν όλο θα συμμαχήσει μαζί σου για να το πετύχεις»[5].

Οι ικανότητες, οι δεξιότητες, οι φιλοδοξίες και κυρίως η θέληση, αποτελούν σημαντικά κριτήρια για τις επιλογές σπουδών και επαγγέλματος. Μαζί με τις επαγγελματικές κλίσεις και τα ενδιαφέροντα, συναποτελούν τον κεντρικό πυρήνα της αναγκαίας ατομικής αυτογνωσίας, που πρέπει να κατακτήσει ο ενδιαφερόμενος στην αναζήτηση του επαγγελματικού του μέλλοντος. 

Μερικότερη, αλλά με τη δική τους κατά περίπτωση βαρύτητα, έχουν άλλα στοιχεία της προσωπικότητας, όπως η συναισθηματική νοημοσύνη και η συναισθηματική ισορροπία, η εργατικότητα, η διορατικότητα, η δημιουργικότητα, η κριτική σκέψη, η λογική, η αντοχή, η εξωστρέφεια ή εσωστρέφεια, οι φιλοδοξίες, οι αξίες ζωής, κλπ. Ένας συμπληρωματικός τρόπος για να διερευνηθούν οι γενικές ικανότητες και οι ειδικές δεξιότητες, καθώς και οι επιμέρους παράγοντες της προσωπικότητας είναι τα διάφορα τεστ ικανοτήτων και προσωπικότητας ή άλλα επιμέρους τεστ  που είναι περισσότερο απαραίτητα στη φάση της διαδικασίας αξιολόγησης και επιλογής προσωπικού από επιχειρήσεις.

Προοπτικές των επαγγελμάτων, των συνθηκών και αμοιβών εργασίας

Αφού ο ενδιαφερόμενος αποκτήσει ισχυρή αυτογνωσία, γνωρίσει καλά ποια είναι «τα θέλω και τα μπορώ», τα ισχυρά και τα αδύνατα σημεία, καθώς και οι ιδιαιτερότητες της προσωπικότητάς του, οφείλει να διερευνήσει, με τη βοήθεια των συμβούλων σταδιοδρομίας και την προσφυγή σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης, τον κόσμο της εργασίας. Και κυρίως, να διερευνήσει τις προοπτικές των επαγγελμάτων στην τοπική, την εθνική, αλλά και τη διεθνή οικονομική πραγματικότητα. 

Να πληροφορηθεί για τα επαγγέλματα του μέλλοντος και αυτά του παρελθόντος, ποια δηλαδή έχουν θετικές προοπτικές και ποια εμφανίζονται κορεσμένα και φθίνουν. Να αναζητήσει σε ποιους χώρους εργασίας θα συναντήσει μεγαλύτερο ή λιγότερο ανταγωνισμό, ποιες επιμέρους ιδιαιτερότητες και δυσκολίες είναι πιθανόν να βρεθούν στο δρόμο που σκέφτεται να διαλέξει.Ειδικότερα οι προοπτικές των επαγγελμάτων, αποτελούν σημαντικότατο κριτήριο στη σημερινή εποχή της εργασιακής αβεβαιότητας, της υψηλής ανεργίας και των ταχύτατων μετεξελίξεων της τεχνολογίας, της οικονομίας, της απασχόλησης και του περιεχομένου των επαγγελμάτων.[6] 

Σε γενικές γραμμές, ο μέσος άνθρωπος, από μια σειρά επαγγελμάτων που του ταιριάζουν, είναι λογικό να διαλέγει εκείνα που έχουν καλές προοπτικές και να αποφεύγει όσα είναι κορεσμένα και οι προοπτικές τους φθίνουν στον κόσμο της εργασίας.[7] Να ακολουθήσει δηλαδή το δρόμο των επαγγελμάτων του μέλλοντος και να αποφύγει αυτόν που οδηγεί στα επαγγέλματα του παρελθόντος. Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες και πολλές σχετικές ενδείξεις, η πλειοψηφία των νέων σήμερα επιλέγει τις σπουδές και το επάγγελμα ή τα επαγγέλματα που θα ακολουθήσει, με βασικό κριτήριο τις προοπτικές τους και ειδικότερα τη βεβαιότητα εργασιακής μονιμότητας.

Η αγωνία για να βρεθεί μια θέση στο χλωμό σημερινό ήλιο της αγοράς εργασίας, είναι πολύ ισχυρότερη από όσα μπορεί να ειπωθούν ενάντια στην αντίληψη αυτή. Όμως, όσο ισχυρό και αν είναι το ίδιο κριτήριο, δεν πρέπει να είναι το μοναδικό. Αναγκαίο είναι να συνεκτιμάται με τα άλλα κριτήρια και κυρίως με το βαθμό ταύτισης της προσωπικότητας με τα επαγγέλματα. Στη μεγάλη απόφαση ζωής που συζητάμε εδώ, αν ορισμένα επαγγέλματα δεν ταιριάζουν στο χαρακτήρα, τις προτιμήσεις, τις κλίσεις ενός ατόμου, δε θα πρέπει να επιλέγονται, όσο εξαιρετικές και αν είναι οι προοπτικές τους ή υπάρχουν άλλα θετικά δεδομένα όπως η οικογενειακή και η οικονομική κατάσταση στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρώτιστης σημασίας είναι η αυτογνωσία και το ταίριασμα των ενδιαφερόντων και των ικανοτήτων με επαγγέλματα και κατά δεύτερο λόγο συνεκτιμώνται οι προοπτικές τους και τα άλλα κριτήρια που υπάρχουν.

Οι συνθήκες και οι αμοιβές εργασίας, το είδος, το περιεχόμενο, το κύρος των επαγγελμάτων, η εργασιακή ασφάλεια, καθώς και οι προοπτικές ιεραρχικής ανέλιξης κατά περίπτωση, επίσης συνεξετάζονται για τις επαγγελματικές επιλογές. Οι ειδικοί αυτοί παράμετροι, αξιολογούνται με διαφορετική βαρύτητα από κάθε άνθρωπο, σε συνάρτηση με τις εργασιακές του αξίες, την προσωπικότητά του, τα ενδιαφέροντα, και αυτό αποτελεί μέρος της απόκτησης επαρκούς αυτογνωσίας και γνώσης του κόσμου της εργασίας που απαιτείται στην προκειμένη περίπτωση.

Οικογενειακά και οικονομικά δεδομένα

Το οικογενειακό περιβάλλον, η οικογενειακή και οικονομική παράδοση, το πολιτισμικό περιβάλλον, η κουλτούρα, βαρύνουν επίσης κατά περίπτωση περισσότερο ή λιγότερο, στην πλάστιγγα των επαγγελματικών επιλογών. Συχνά το επάγγελμα του πατέρα, της μητέρας, η οικογενειακή επιχείρηση, είναι μια αξιόμαχη και ενδιαφέρουσα προοπτική για το επαγγελματικό μέλλον των νέων. 

Όσο κι αν ακούγεται παρωχημένο ή καταγγέλλεται ως νεποτισμός, είναι γεγονός ότι σήμερα, σε μια άκρως ανταγωνιστική αγορά, είναι σε βάρος του ατομικού συμφέροντος των παιδιών να παραγνωρίζεται το προβάδισμα που τους παρέχεται από την οικογενειακή παράδοση, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει και εφησυχασμό.[8] Όπως είναι επίσης γεγονός, ότι αρκετοί γονείς επιχειρούν να επιβάλουν τις δικές τους επιθυμίες ή και απωθημένα, για τις σπουδές και το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν τα παιδιά τους. 

Πολλοί νέοι ή νέες συχνά πιέζονται υπέρμετρα για να σπουδάσουν μια από τις επιστήμες που θεωρούνται ότι αποτελούν το σίγουρο εφαλτήριο για κοινωνική και οικονομική άνοδο, όπως γιατρός, μηχανικός, δικηγόρος ή να ακολουθήσουν το οικογενειακό επάγγελμα. Αλλά, στη σημερινή εποχή, πολύ συχνά αυτού του τύπου η πίεση έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. 

Οι νέοι δηλαδή λειτουργούν αρνητικά ή και ανατρεπτικά απέναντι στις παλαιότερες γενιές και ιδιαίτερα απέναντι σε γονείς με υπερπροστατευτική ή και καταπιεστική συμπεριφορά. Ενώ πολλές φορές οι γονείς μπορεί και να έχουν δίκιο όταν επιμένουν για την επιλογή μιας ορισμένης καριέρας για τα παιδιά τους, το χάνουν εξαιτίας του επίμονου και πατερναλιστικού τρόπου με τον οποίο θέλουν να την επιβάλουν.

Επιπλέον, όσο και αν ακούγεται δυσάρεστο, οφείλουμε με τα σημερινά δεδομένα να είμαστε ρεαλιστές και γι’ αυτό δεν μπορεί να παραγνωρίζεται ο ρόλος των οικονομικών δυνατοτήτων που έχει κάθε οικογένεια για τις σπουδές των παιδιών της. Σχετικό με το θέμα αυτό είναι και ο τόπος κατοικίας και η περιοχή ή και η χώρα που σκέπτεται να απασχοληθεί ένα άτομο στο μέλλον, αφού θα πρέπει να διερευνηθεί εξ’ αρχής αν σε προσβάσιμη απόσταση παρέχονται συναφείς σπουδές με την  υπό αναζήτηση εκπαίδευση και αν στην τοπική αγορά εργασίας υφίστανται αντίστοιχες επαγγελματικές προοπτικές. 

Ο τόπος που είναι εγκατεστημένη μια σχολή συχνά βαρύνει αποφασιστικά στις επιλογές σπουδών και αυτό αφορά ιδιαίτερα τις οικογένειες των υποψηφίων που διαθέτουν πενιχρές οικονομικές δυνατότητες[9]. Βέβαια, ένας νέος ή νέα μπορεί να επιλέξει να σπουδάσει σε κάποια μακρινή περιοχή από τον τόπο της κατοικίας του, εφόσον διευκολύνεται μια τέτοια επιλογή από το χαρακτήρα του, την οικογενειακή κουλτούρα και τις οικονομικές δυνατότητες που υπάρχουν. 

Γενικότερα, παρόμοιες επιλογές, εφόσον είναι εφικτές από οικονομική άποψη, δε θα πρέπει να αποκλείονται. Και η προοπτική επιστροφής στον τόπο κατοικίας μπορεί και πρέπει να βαρύνει περισσότερο και να ενθαρρύνεται. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να συνεκτιμηθεί για τις επιλογές σταδιοδρομίας, η διάρθρωση της τοπικής αγοράς εργασίας σε σχέση με την εθνική, αλλά και τη διεθνή πραγματικότητα.

Σε σχέση με την οικονομική διάσταση του προβλήματος, επισημαίνεται ότι, αν και μέχρι σήμερα τουλάχιστον, στις υπηρεσίες της συμβουλευτικής σταδιοδρομίας, προσφεύγει μεγαλύτερος αριθμός ατόμων και οικογενειών υψηλού ή μεσαίου μορφωτικού και εισοδηματικού επιπέδου, ο θεσμός είναι περισσότερο αναγκαίος για άτομα χαμηλών εισοδηματικών τάξεων. Με την έγκυρη και έγκαιρη συμβουλευτική, μπορεί να δοθούν ευκαιρίες οικονομικής και κοινωνικής ανέλιξής τους και ανατροπής και με τον τρόπο, αυτό των εισοδηματικών και ταξικών διαφορών.

Εκπαιδευτικά δεδομένα και τυχαίοι παράγοντες

Η δομή του εκπαιδευτικού συστήματος, η περιφερειακή του διάρθρωση, οι εκπαιδευτικές κατευθύνσεις, το επίπεδο σπουδών, τα συστήματα των εξετάσεων,οι διαδικασίες επιλογής, οι επιρροές που ασκούν οι καθηγητές σε συνδυασμό με τις μαθησιακές επιδόσεις, έχουν επίσης ειδική βαρύτητα στις επιλογές σπουδών και κατ’ επέκταση των επαγγελμάτων και της σταδιοδρομίας. 

Όταν ένας μαθητής έχει πολύ καλές επιδόσεις στο σχολείο, είναι εύλογο να επιλέξει να εισαχθεί σε μια σχολή με υψηλές βάσεις εισαγωγής, όπως είναι λχ. η ιατρική, με την προϋπόθεση βέβαια ότι του ταιριάζει το ιατρικό επάγγελμα και είναι προετοιμασμένος να διαβεί τον ανηφορικό και μακρύ δρόμο που απαιτεί μια τέτοια δύσβατη επαγγελματική διαδρομή. Συνήθως θεωρείται σπατάλη ανθρώπινων πόρων, όταν ένας μαθητής διαθέτει υψηλές μαθησιακές επιδόσεις, να καταλήγει στην επιλογή σχολών με χαμηλές βάσεις εισαγωγής.

Οι τυχαίοι παράγοντες, οι απρόσμενες καλότυχες ή κακότυχες συμπτώσεις και συγκυρίες  που συναντά κάποιες φορές κάθε άνθρωπος στη ζωή του, μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη σταδιοδρομία και την προσωπική του ζωή. Σημασία στην περίπτωση αυτή είναι να μπορεί να δει ο καθένας πότε και προς ποια κατεύθυνση η τύχη του χτυπά την πόρτα και να κάνει τη σωστή επέμβαση στο πεπρωμένο του, να βρεθεί στην επάνω μεριά του κύματος. Και χωρίς βέβαια αυτό να συνεπάγεται βλάβη για τους συνανθρώπους του,  στους οποίους, όταν μπορεί κανείς πρέπει να προσφέρει ενδιαφέρον και αλληλεγγύη.[10] 

Ούτε συνεπάγεται εγκατάλειψη της προσπάθειας για τη συνεχή αυτοβελτίωση, για την κατάκτηση της γνώσης και των κατάλληλων δεξιοτήτων που απαιτεί ο ανταγωνιστικός κόσμος της σύγχρονης εργασιακής πραγματικότητας. Είναι γνωστό ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται», ότι η επιτυχία στην εργασία και στη ζωή είναι η επιβράβευση των κόπων του καθένα. Κι αυτό γιατί δεν αναιρείται από το εμπόριο ελπίδων για εύκολη, χωρίς ιδρώτα, ταχεία κατάκτηση της επιτυχίας που προβάλλεται πληθωρικά από ορισμένα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής επικοινωνίας με επίκεντρο μια σαθρή εικονική πραγματικότητα. Η κατάκτηση της γνώσης που δεν τελειώνει ποτέ, είναι πηγή και χαρά της ζωής, είναι αυτοσκοπός, είναι δύναμη αξιοσύνης, επιτυχίας και δημιουργίας. Στο ταξίδι για την Ιθάκη σημασία έχει το μεγαλείο της διαδρομής...[11]

Ο χρυσός κανόνας

Το θεώρημα του «χρυσού κανόνα» συνδυάζει τις παραπάνω εκτιμήσεις και οδηγεί στη διαπίστωση ότι: άτομα με υψηλές επιδόσεις και ισχυρή θέληση, μπορούν να επιλέγουν από ευρύτερο πεδίο επαγγελμάτων που τους ταιριάζουν ακόμα και από εκείνα με αρνητικές προοπτικές ή εκείνα που δε συντρέχουν στην περίπτωσή τους άλλοι θετικοί παράγοντες όπως τα οικογενειακά, τα οικονομικά, τα εκπαιδευτικά δεδομένα. Αντίθετα, άτομα με χαμηλές επιδόσεις χωρίς σοβαρές ελπίδες βελτίωσής τους και με  αδύναμη θέληση, είναι προτιμότερο να στρέφονται σε σπουδές και επαγγέλματα που κατ’ αρχήν τους ταιριάζουν και κατά δεύτερο λόγο έχουν διαπιστωμένες καλές προοπτικές στην αγορά εργασίας, ή  για τα οποία συνυπάρχουν και άλλοι θετικοί παράγοντες από τους προαναφερθέντες.

Όσο υψηλότερες είναι οι μαθησιακές επιδόσεις και ο βαθμός θέλησης ενός ατόμου, τόσο ευρύτερη μπορεί να είναι η δυνατότητα, το  «ρίσκο» επιλογής επαγγελμάτων που αντιπροσωπεύονται από περιορισμένες ή και ελάχιστες θέσεις στην αγορά εργασίας και το μείγμα των επιμέρους παραγόντων  είναι αρνητικό ή και πολύ αρνητικό. Αυτό σημαίνει λχ. ότι ένα άτομο, που έχει ιδιαίτερα υψηλές επιδόσεις σε φιλολογικά μαθήματα, με ισχυρές γλωσσικές δεξιότητες, ισχυρή θέληση και βούληση να ακολουθήσει το επάγγελμα του φιλόλογου εκπαιδευτικού που είναι ιδιαίτερα κορεσμένο, μπορεί και είναι σκόπιμο να το επιλέξει, αφού είναι πολύ πιθανό ότι θα έχει ικανοποιητική επαγγελματική αποκατάσταση και σταδιοδρομία. 

Αν διαθέτει σιγουριά για την επιλογή του, ξέρει τι θέλει και τι μπορεί να κάνει, τότε μπορεί και να το πετύχει. Αντίθετα ένα άτομο με χαμηλές επιδόσεις και όχι ιδιαίτερα ισχυρή θέληση, που είτε ο ίδιος ή οι γονείς του επιμένουν να γίνει λχ. γιατρός, ένα επίσης πολύ δύσβατο και ανταγωνιστικό επάγγελμα, είναι πολύ πιθανό να οδηγηθεί σε επαγγελματικά και προσωπικά αδιέξοδα. 

Το άτομο αυτό, είναι πολύ προτιμότερο να επιλέξει επαγγέλματα που  του ταιριάζουν και έχουν καλές προοπτικές ή συνηγορούν θετικά οι άλλοι παράγοντες και να αποφύγει όσα δεν του ταιριάζουν ακόμα και όταν έχουν καλές προοπτικές στην αγορά εργασίας, όπως λχ. η πληροφορική, ή συνηγορούν στην επιλογή του οι άλλοι καθοριστικοί παράγοντες  που αναπτύχθηκαν πιο πάνω.

Στο χρυσό κανόνα με τον οποίο επιχειρείται να εμπλουτιστεί εδώ η θεωρία και πρακτική του επαγγελματικού προσανατολισμού, θα πρέπει να προστεθεί επίσης η διαπίστωση ότι, στη σύγχρονη εποχή, ένας εργαζόμενος είναι πολύ πιθανό να υποχρεωθεί να αλλάξει ένα ή περισσότερα επαγγέλματα στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Επιπλέον, υπάρχει σήμερα ένας πολύ μεγάλος αριθμός επαγγελμάτων από τα οποία καλείται να κάνει τις επιλογές του και αυτό σημαίνει ότι οφείλει να μη σκέφτεται μονοδιάστατα στο να επιμένει στην επιλογή ενός και μόνο επαγγέλματος. 

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολύ περισσότερα από ένα επαγγέλματα που ταιριάζουν στον καθένα. Αν για κάποιους λόγους, δεν είναι εφικτή η επιλογή του πρώτου σε προτίμηση επαγγέλματος, οφείλει και μπορεί να προχωρήσει στα επόμενα. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιλέξει εκείνα που του είναι κατ’ εξοχήν απωθητικά. «Μπορεί πάντοτε να υπάρξει μια άλλη εργασιακή αγάπη για τον καθένα, αν η πρώτη δε βρεθεί στο δρόμο του».

Αν κάποιος δεν έχει αυτό που αγαπά πιο πολύ απ’ όλα, ας προσπαθήσει τουλάχιστον να ομορφύνεις και να αγαπήσει αυτό που έχει, χωρίς να κάνει ανυπέρβλητες παραχωρήσεις. Εκείνο δηλ. που πρέπει οπωσδήποτε να αποφύγει, και αυτό αποτελεί επίσης κεντρικό σημείο του χρυσού κανόνα, είναι η επιλογή επαγγέλματος ή επαγγελμάτων που βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με την προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντά του. Η αποφυγή επαγγελμάτων που δεν ταιριάζουν σε ένα άτομο, ίσως έχει περισσότερο σημασία και από την επιλογή επαγγελμάτων που του ταιριάζουν. [12]

Γι’ αυτό και ο καθένας θα πρέπει να έχει μπροστά του έναν ανοικτό ορίζοντα και να επιλέξει από έναν κατάλογο πολλών επαγγελμάτων που του ταιριάζουν, συνυπολογίζοντας και τη βαρύτητα των άλλων παραγόντων ή κριτηρίων που συνυπάρχουν και να αποφύγει οπωσδήποτε επαγγέλματα που είναι εντελώς αταίριαστα με το χαρακτήρα του. Στην τελευταία περίπτωση, η επαγγελματική αποτυχία είναι σχεδόν βέβαιη. Ενώ, αν επιλεγούν επαγγέλματα δεύτερα, τρίτα, τέταρτα, κλπ. σε σειρά προτεραιότητας ως προς το βαθμό ταύτισης της προσωπικότητας του συγκεκριμένου ατόμου, το πιθανότερο είναι να οδηγηθούν σε μια επιτυχημένη επαγγελματική διαδρομή, ειδικότερα μάλιστα αν συντρέχουν και άλλοι θετικοί παράγοντες ή και τυχαίες καταστάσεις.

Εκτός από τα παραπάνω, επισημαίνεται ότι σε όλα τα επαγγέλματα μέσης και κυρίως υψηλής εκπαίδευσης και εργασιακής ιεραρχίας, απαραίτητη είναι η γνώση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, της αγγλικής γλώσσας, καθώς και η διαρκής ανανέωση των γενικών και ειδικών γνώσεων και εμπειριών. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ολοκληρωμένος άνθρωπος και επιτυχημένος επαγγελματίας είναι εκείνος που έχει πνευματικές ανησυχίες και ευαισθησίες, εμμένει σε υψηλές αξίες και αρχές, αναζητά τη μόρφωση και τη γνώση, ασχολείται με την τέχνη και τη λογοτεχνία, την προστασία του περιβάλλοντος, συμμετέχει σε δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, αναπτύσσει κριτική και δημιουργική σκέψη, ενεργεί με εντιμότητα, ήθος και διορατικότητα και δραστηριοποιείται θετικά για το δικό του αλλά και για το γενικότερο καλό[13].

Η τελική απόφαση για τις επιλογές σπουδών και επαγγελμάτων

Ύστερα από αυτά τα μεγάλα βήματα, την κατάκτηση της ατομικής αυτογνωσίας, τη γνώση του κόσμου των επαγγελμάτων, των προοπτικών, των συνθηκών και αμοιβών εργασίας, τη συνεκτίμηση των επιμέρους σημαντικών παραγόντων όπως των οικογενειακών, οικονομικών, εκπαιδευτικών και επιμέρους δεδομένων και καταστάσεων, ο ενδιαφερόμενος προχωρά στο επόμενο, στο πιο σημαντικό και ουσιαστικό βήμα της ζωής του: επιλέγει τις σπουδές που θα ακολουθήσει,  τα επαγγέλματα που θα ασκήσει, τα οποία, εκτός και αν αλλάξει κάτι εξ’ ολοκλήρου, θα σηματοδοτήσουν τη ζωή του όλη. 

Έχοντας «νου και γνώση», μπορεί «να έχει ο ίδιος την ευθύνη των ονείρων του, γνωρίζοντας ότι τα καλύτερα όνειρα είναι αυτά που βγαίνουν αληθινά». Η όλη διαδικασία, τα βήματα μέχρι τη λήψη της κορυφαίας αυτής απόφασης, πρέπει να γινόταν με σοβαρότητα, με σύνεση, περίσκεψη, έγκαιρα και έγκυρα με τη συνδρομή των συμβούλων σταδιοδρομίας, και την επικουρική λήψη έγκυρων σύγχρονων τεστ επαγγελματικών επιλογών. 

Τότε μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για να γίνει ο καθένας αυτό που είναι και όχι αυτό που νομίζει ότι είναι. Να επιλέξει τα επαγγέλματα που πραγματικά του ταιριάζουν, και στις απαιτήσεις των οποίων μπορεί να ανταπεξέλθει. Και εφόσον συντρέχουν και επιμέρους άλλες προϋποθέσεις και συγκυρίες, να έχει μια επιτυχημένη σταδιοδρομία και καλοτάξιδο δρόμο ζωής[14]. «Tο μέλλον δεν έρχεται μόνο του αν δε φροντίσει ο ίδιος με το σωστό και κατάλληλο τρόπο γι’ αυτό»[15]. Γι’ αυτό και το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που το προετοιμάζουν.

Σημειώσεις

---

[1] Ο Θ.Κ.(Ph.D, L.S.E.), είναι καθηγητής της οικονομικής της εργασίας, της διοίκησης ανθρώπινων πόρων και του επαγγελματικού προσανατολισμού στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και τ.Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής και Προσανατολισσμού

[2] Στην ιστοσελίδα της επιστημονικής ομάδας του υπογράφοντος www.careergatetest.com, μπορεί να αναζητήσει ο ενδιαφερόμενος πολλά σχετικά θέματα.

[3]« Γνώθι σ’ αυτόν», Χείλων ο Λακεδαιμόνιος, «Το νικάν εαυτόν πασών νικών πρώτη τε και αρίστη»,Πλάτων. «Χαλεπόν ευτόν γνώναι» Θαλής ο Μιλήσιος

[4] «Αι δε πράξεις ανθρώπων από θυμού και επιθυμίας». Αριστοτέλης

[5] Πρόκειται για τη γνωστή και πολυχρησιμοποιημένη αλλά ευθύβολη ρήση του Πάολο Κοέλο, η οποία συμπληρώνει την αντίστοιχη του Κομφούκιου «Όταν ξέρεις τι θέλεις οι πάντες υποχωρούν», όπως και η παραπλήσια του Ευρυπίδη. «Τας τύχας εκ πόνων θηράν (Την τύχη σου με κόπο την κυνηγάς) ή του Ουίνστον Τσώρτσιλ «Ποτέ μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια».

[6] «Προνοείν χρει τον άνδρα τον σοφόν», Επίχαρμος.

[7] «Αν πάρουν όλοι τον ίδιο δρόμο , θα συγκρουστούν μεταξύ τους¨». Αραβική παροιμία

[8] Χαλεπότερον το φύλαξαι από το κτήσασθαι τα αγαθά». Δημοσθένης. «Αυτό που κληρονομήσεις  από τον πατέρα σου, ξαναδούλεψέ το για να το κατέχεις καλύτερα» Φάουστ. «Τίμα τον Πατέρα και Μητέρα σου ως σεαυτόν»  Ευαγγελική ρήση

[9] Έχει ειπωθεί ότι «αν ο Μπάχ είχε γεννηθεί στο Κογκό αντί στη Σαξωνία, δε θα είχε συνθέσει ούτε μία σονάτα, αλλά πολύ πιθανό θα είχε διαπρέψει σε κάποιο είδος τοπικής μουσικής». Fernando Savater, Ισπανός καθηγητής της φιλοσοφίας, στο βιβλίο του, (1977 και 2004). Η αξία του εκπαιδεύειν. Editorial Ariel, S.A. και Ελληνικά Γράμματα.

[10] «Όταν αφιερώνεις τη ζωή σου σε κάτι πέρα από εσένα αυτοπραγματώνεσαι». Επιστολή του Μπάρακ Ομπάμα, Ιαν. 2009. « Η οικονομία και η αρετή θα αποκτήσουν το πραγματικό τοςυ νόημα όταν αλληλοσυμπληρώνονται». Αμάρτια Σεν, γνωστός και ως ο Νομπελίστας των φτωχών. Βραβείο Νόμπελ οικονομικών,1998.

[11] «...Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις....»Ιθάκη, Κωνσταντίνος Καβάφης. ‘Εν οίδα ότι ουδέν οίδα». Σωκράτης. «Η γνώση είναι δύναμη». « Η γνώση είναι  αυτοσκοπός και παράθυρο στην εργασία και τη ζωή». «Είναι λάθος να μην αναζητάς τη γνώση». Αραβική παροιμία. « Ούτε τέχνη ούτε σοφία εφικτόν ην μάθησις» Δημόκριτος. «Η μόνη κάθαρση είναι η γνώση», Κάρολος Κουν.

[12] «Μην κάνεις ποτέ αυτό που δεν μπορείς να υποφέρεις» Μιχάλης Ράπτης

[13] Οι επτά βασικές αρχές ζωής κατά τον Μαχάτμα Γκάντι είναι ότι «δεν μπορείς να έχεις γνώση χωρίς χαρακτήρα, πλούτο χωρίς μόχθο, κέρδος χωρίς ήθος, επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, πολιτική χωρίς αρχές, απόλαυση χωρίς συναίσθημα, αγάπη χωρίς θυσία». Επίσης, κατά τον Σωκράτη «Μουσικήν ποίει και εργάζου». «Αν και πρώτα έρχεται το στομάχι και μετά η τέχνη, η ζωή θα ήταν πολύ φτωχή χωρίς την τέχνη», Μπέρτολτ Μπρεχτ. «Δε νοείται πρόοδος της ανθρωπότητας χωρίς την πρόοδο του πνεύματος», Σίγκμουντ Φρόϋντ. «Μόνο όταν αφιερώνεις τη ζωή σου σε κάτι πέρα απο εσένα αυτοπραγματώνεσαι», από επιστολή του Μπαράκ Ομπάμα στις δύο κόρες του, Ιαν. 2009. 

[14] Do your vocation your vacation», (κάνε το επάγγελμά σου, διακοπές αναψυχής), Μαρκ Τουαίην. «Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος αν δεν τα πάει καλά στη δουλειά του», Έμερσον. «Κάνε το επάγγελμα χόμπυ σου και τότε θα νοιώθεις ότι δεν έχεις δουλέψει ποτέ», Πάολο Κοέλο.

[15] Μαγιακόφσκι

---

[1] Ο Θ.Κ.(Ph.D, L.S.E.), είναι καθηγητής της οικονομικής της εργασίας, της διοίκησης ανθρώπινων πόρων και του επαγγελματικού προσανατολισμού στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και τ.Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής και Προσανατολισσμού

Απασχολησιμότητα, επιχειρηματικότητα και καινοτομία[1]

Στη σύγχρονη εποχή, η τεχνολογία και η οικονομία τρέχουν με ιλιγγιώδη ρυθμό που δεν έχει προηγούμενο στο παρελθόν. Νέες ανακαλύψεις συσσωρεύονται καθημερινά. Στα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν γίνει τόσες ανακαλύψεις όσες σε πολλούς παλαιότερους αιώνες. Νέα επαγγέλματα και ειδικότητες γεννιούνται, άλλα μαραίνονται και ορισμένα πεθαίνουν. Αυτή η ταχύτητα με την οποία τρέχει η εποχή μας αναδεικνύει νέες πραγματικότητες που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη στα θέματα της επιχειρηματικότητας και της αγοράς εργασίας. Οι επιχειρηματίες και ο εργαζόμενοι οφείλουν  να παρακολουθούν τις εξελίξεις αυτές και να προσαρμόζονται κατάλληλα. 

Τα εναλλακτικά σενάρια για τις πολιτικές εξελίξεις

Ύστερα και από την τελευταία συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Αγκέλα Μέρκελ στο Βερολίνο στις 23/3/2015, αλλά και τις τρέχουσες εξελίξεις, τα ακόλουθα έξι σενάρια διαφαίνονται στον ορίζοντα για τις επερχόμενες πολιτικές εξελίξεις.
1."Κολοτούμπα" ( Προσαρμογή στις απαιτήσεις του Βερολίνου) .Το πρώτο αλλά όχι κατ΄αναγκη το επικρατέστερο, είναι να υπάρξει σταδιακή υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης στις αυστηρές απαιτήσεις των Βρυξελών που υπαγορεύονται από το Βερολίνο. Θα συνοδευτεί από επικοινωνιακή επίθεση μιας εικονικής πραγματικότητας ότι, δήθεν επιτεύχθηκε ένας έντιμος συμβιβασμός προς όφελος της χώρας μας. Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης και της λιτότητας θα συνεχιστεί, με συνέπεια την πτώση ή τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και την υποκατάστασή του από δουλόφρονα κυβερνητικά σχήματα.

Σηκώνει κεφάλι η Ευρώπη στο Βερολίνο

Του Μιχάλη Ψύλλου

Δεύτερη δύναμη το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν στον πρώτο γύρο τωνπεριφερειακών εκλογών στη Γαλλία την περασμένη Κυριακή και συντριπτική ήττα του κυβερνώντος Σοσαλιστικού κομματος.  Στην Ισπανία,  μεγάλη  ήττα και του κυβερνώντος κεντροδεξιού Λαϊκού κόμματος του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι στις τοπικές εκλογές στην Ανδαλουσία-παραδοσιακό προπύργιο των Σοσιαλιστών, που και αυτοί απώλεσαν για πρώτη φορά την απόλυτη πλειοψηφία.Την ίδια ώρα οι Podemos  δείχνουν τη δύναμή τους ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Νοεμβρίου  . Αλλά και στην Ολλανδία  βλέπουμε μια συντριπτική ήττα της κεντροδεξιάς του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε και των συγκυβερνώντων Εργατικών  στο οποίο μετέχει και ο «γνωστός» μας Γερούν Ντάισελμπλουμ στις πρόσφατες  περιφερειακές  εκλογές ,καθώς «πλήρωσαν» με το παραπάνω την πολιτική της λιτότητας . Τρεις εκλογικές αναμετρήσεις  με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά ,που στέλνουν όμως ένα μήνυμα:

Ευρωεκβιασμοί, συμβιβασμός ή σύγκρουση και η λύση του βελούδινου διαζύγιου

 Αυτές τις μέρες η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν στυγνό εκβιασμό από τις Βρυξέλες με υποβολέα φυσικά το Βερολίνο. Το ελληνικό δημόσιο έχει στερέψει από ευρώ, με συνέπεια να κινδυνεύει σύντομα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του για μισθούς και συντάξεις. Την ίδια  ώρα, οι ελληνικές τράπεζες καθημερινά αιμορραγούν από τη μαζική απόσυρση και φυγή κεφαλαίων. Η ΕΚΤ έχει πιάσει την ελληνική κυβέρνηση από το λαιμό και την οδηγεί σε ασφυξία. Αρνείται να της επιστρέψει  ακόμα και το ποσό του 1,2 δισ. ευρώ που κάποιοι δικοί μας ανόητοι ή ευρωσυνένοχοι του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, παρέδωσαν στους ευρωβασανιστές μας. Και βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται για τα κέρδη του Ευρωσυστήματος απο τα ελληνικά ομόλογα ύψους 1,9 δις. Αφεντικά είναι ότι θέλουν κάνουν. Τα αφεντικά άλλωστε ήταν είναι και θα είναι πάντα αυτά που έχουν τον παρά.

Αφεντικά ήταν, είναι και θα είναι αυτοί που έχουν τον παρά

Έχοντας το κλειδί του κουμπαρά στα χέρια, οι Βρυξέλες με υποβολέα το Βερολίνο, υποβάλουν την ελληνική κυβέρνηση στο μαρτύριο της σταγόνας. Το ελληνικό δημόσιο έχει στερέψει απο ευρώ, με συνέπεια να κινδυνεύει σύντομα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, για μισθούς και συντάξεις. Η ΕΚΤ έχει πιάσει την ελληνική κυβέρνηση απο το λαιμό και την οφηγεί σε αφυξία. Αρνείται να της επιστρέψει ακόμα και το ποσό του 1,2 δισ. ευρώ που κάποιοι δικοί μας ανόητοι ή ευρωσυνένοχοι από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας παρέδωσαν στους ευρωβασανιστές μας. Και βέβαια ούτε λόγος να γίνεται για τα κέρδη του Ευρωσυστήματος απο τα ελληνικά ομόλογα ύψους 1,9 δις.Αφεντικά είναι ότι θέλουν κάνουν.Τα αφεντικά άλλωστε ήταν είναι και θα είναι πάντα αυτά που έχουν τον παρά.

Münchau: Το ισχυρό χαρτί του Τσίπρα είναι γεωπολιτικό

Ακόμα μπορεί να κερδίσει πράγματα ο Αλέξης Τσίπρας, αν ξέρει πώς να παίξει σωστά τα χαρτιά του. Διότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης από ένα πιθανό Grexit θα είναι γεωπολιτικό, τονίζει ο W. Münchau.Σε νέο άρθρο του στην ιστοσελίδα του περιοδικού Spiegel, ο Wolfgang Münchau υποστηρίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας, αν και στη γωνία, έχει ακόμα κάποια ισχυρά γεωπολιτικά χαρτιά, αρκεί να ξέρει πώς θα παίξει.

Ο γνωστός αρθρογράφος δεν εμφανίζεται ιδιαίτερα αισιόδοξος ως προς το αποτέλεσμα της τρέχουσας διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της. Οι συμβολισμοί, όπως λέει, δεν

Βέρνερ Ζιν : Η ελληνική κυβέρνηση ίσως επιδιώκει την έξοδο απο το ευρώ μέσω ατυχήματος αποδίδοντας την ευθύνη στουε Ευρωπαίους

Ύστερα από τις επίμονες αναφορές του ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει προσωρινά ή μόνιμα από το ευρώ με ή χωρίς παράλληλο νόμισμα, ο κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος  Χανς Βέρνερ Ζιν, που ασχολείται συχνά  με ελληνικά θέματα με θετική προδιάθεση, εξέφρασε μια νέα πολύ ενδιαφέρουσα άποψη σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Ομπερεστεράιχισε Νάχριχτεν» τη Δευτέρα 23/3/15. Ο Ζιν υποθέτει  ότι, η ελληνική κυβέρνηση είναι πιθανό να επιδιώκει συνειδητά μια αιφνιδιαστική έξοδο από το ευρώ. 

Μάριο Ντράγκι : Η ΕΚΤ επεξεργάζεται σχέδιο εξόδου της Ελλάδας απο το ευρώ

Απαντώντας σε ερώτηση για το αν η ΕΚΤ επεξεργάζεται σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι ανέφερε εμφατικά ότι "είνα συνήθης πρακτική στην ΕΚΤ οι ερευνητές - κινδύνου της να εξετάζουν όλους τους κινδύνους που μπορούν να υπάρξουν, αυτοί είναι η δουλειά τους».Επιβεβαιώνει έτσι τα σενάρια για προετοιμασία των επιλεγόμενων θεσμών σε ενδεχόμενο Grexit. Υπενθυμίζεταιεδώ ότι όπως δημιεύσαμε και εμείς, από το 2012 η Τράπεζα της Ελλάδος επεξεργάζεται σενάρια εξόδου από το ευρώ.

Σόρος: Οι πιθανότητες να βγει η Ελλάδα απο το ευρώ είναι σήμερα 50%

Ο πολυσυζητημένος και απρόβλεπτος δισεκατομμυριούχο επενδυτής Τζορτζ Σόρος, που και στο παρελθόν έχει ταχθεί υπερ της Ελλάδας απο το ευρώ, ανέφερε σε ευνέντευξή του στο Bloomberg ότι οι πιθανότητες εξόδου της Ελλάδας απο το ευρώ είναι σήμερα της τάξης του 50%. Λάτρης των άμεσων αποφάσεων και των λογικών επαγωγών, ο ίδιος, τόνισε πως  επισήμανε: «αυτή τη στιγμή έχουμε να κάνουμε ένα παιχνίδι ήττας για όλους και το καλύτερο που θα μπορεί να συμβεί πραγματικά είναι να υπάρξει μια μεσοβέζικη λύση. Ωστόσο, οι πιθανότητες για την Ελλάδα να αποχωριστεί το ευρώ είναι 50-50. Η Ελλάδα είναι μια μακρά, φοβερή μάστιγα και όλες οι πλευρές, από την αρχή, την κακομεταχειρίστηκαν».

To 1821 του κυρίου Αριστείδη Μπαλτά

Των Γιώργου Καραμπελιά και Νικόλα Δημητριάδη

Ο νέος υπουργός Εθνικής Παιδείας, Αριστείδης Μπαλτάς, εξέδωσε μια ανακοίνωση προς τους καθηγητές των σχολείων, ενόψει της επετείου της 25ης Μαρτίου. Φοβούμενος μήπως η επέτειος φέρει «πλήξη» στους μαθητές, επεχείρησε να της προσδώσει ένα νέο νόημα. Και κατέληξε… στον Θάνο Βερέμη και τη θλιβερή σειρά «1821: η γέννηση ενός έθνους» του Σκάι.

Ο κύριος Μπαλτάς προσπάθησε να διασκεδάσει την πλήξη των μαθητών υποστηρίζοντας ότι η ελληνική Επανάσταση υπήρξε… ένα «τέκνο του Διαφωτισμού», ότι ζήτησε ισότητα, αδελφότητα και ελευθερία, ότι ήρθε σε ρήξη με την αυτοκρατορική και θεολογική τάξη του Μεσαίωνα (την «καθαγιασμένη καθεστηκυία τάξη»), ότι ο στόχος της ήταν, όχι βέβαια η εθνική απελευθέρωση αλλά η πολιτειακή αλλαγή… Να φύγει ο Σουλτάνος, δηλαδή, για να κυβερνήσει ο… «κυρίαρχος λαός»…

Κλασικός αστικός φιλελευθερισμός, λοιπόν, πασπαλισμένος με ολίγον πολυπολιτισμό και ανεκτικότητα (ως απαραίτητα, πλέον, συμπληρώματα του πρώτου). Είναι λογικό, πως, θέτοντας το '21 σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το μοναδικό παράλληλο γεγονός που θα μπορούσε να σκεφτεί ο κύριος Μπαλτάς ήταν η αμερικανική Επανάσταση. Το ίδιο, δηλαδή, που συνέβη και με τον κύριο Βερέμη, ο οποίος εμπνεύστηκε τη σειρά του Σκάι από την «αμφιλεγόμενη» αμερικανική ταινία «Birth of a nation»…

Υποθέτουμε πως ο κύριος Αριστείδης βρέθηκε μπροστά σε ένα δίλημμα. Είτε να εκφράσει ανοιχτά τις απόψεις των ιδεολογικών «συντρόφων» του και να καταγγείλει το '21 ως μία επίθεση αιμοσταγών καθυστερημένων τσομπάνων ενάντια στην ανεκτική πολυπολιτισμική οθωμανική Αυτοκρατορία (κάτι το απαγορευτικό, καθότι είναι πλέον κυβέρνηση), είτε να μιλήσει για το πραγματικό '21 του λαού: το '21 της κλεφτουριάς, του Ρήγα και του Υψηλάντη, του κλήρου, το '21 των δημοτικών τραγουδιών και των θρήνων της Άλωσης (επίσης απαγορευτικό, καθότι είναι ύποπτο κρυπτοεθνικισμού). Το '21 που συνέχιζε την επανάσταση του Διονύσιου Σκυλόσοφου, το 1610, τα Ορλωφικά, το 1770, τον Λάμπρο Κατσώνη, το 1792, την κλεφτουριά και τους Σουλιώτες, τους οποίους βέβαια δεν τολμά καν να αναφέρει για να μη δυσαρεστήσει τη φίλη του, κυρία Ψιμούλη (αυτή που θεωρούσε τις Σουλιώτισες συνωστισμένες στο Ζάλογγο). Μπροστά σε αυτό το τρομακτικό ιδεολογικό δίλημμα, προτίμησε το ασφαλές λιμάνι του φιλελεύθερου αστικού καθωσπρεπισμού. Διαφωτισμός, ευρωπαϊσμός, δημοκρατία, ανεκτικότητα. Ρίχνει και τη φράση «we the people» και καθαρίσαμε. Θα μπορούσε να κλείσει το κείμενό του με την ατάκα του Θάνου Βερέμη: «Το '21 ήταν ένα εκσυγχρονιστικό γεγονός», ώστε να καταστήσει πιο ξεκάθαρες τις πολιτικές συνεπαγωγές της ανακοίνωσής του.

Και όμως, οι άνθρωποι που τότε ήρθαν σε επαφή με τον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, όπως ο Ρήγας, τον οποίο αναφέρει, δεν έμειναν απλοί αντιγραφείς των ιδεολογικών ρευμάτων της Ευρώπης αλλά επιχείρησαν να τα συνθέσουν με την ελληνική παράδοση. Δεν έδωσαν στην Επανάσταση μόνο κοινωνικό ή μόνο εθνικό περιεχόμενο, αλλά και τα δύο ταυτόχρονα. Δεν περίμεναν να διώξουν τον Σουλτάνο για «να γίνουν λαός».

Ήταν ήδη λαός και έθνος από τα χρόνια του Βυζαντίου και στις κοινότητες της Τουρκοκρατίας. Το ελληνικό έθνος δεν γεννήθηκε το 1821, όπως μας λέει ο κύριος Αριστείδης σε μια κυριολεκτικώς σκανδαλώδη συνηγορία του με το εθνομηδενιστικό ρεύμα. Διαβάζουμε στην εγκύκλιο του: «Όπως και με το πρώτο Σύνταγμα της Αμερικής, έτσι και τώρα, με το πρώτο σύνταγμα της επαναστατημένης Ελλάδας, ένας λαός ή ένα έθνος εγκαινιάζει την ύπαρξή του» (sic!).

Έτσι λοιπόν, το ελληνικό έθνος εγκαινιάζει την ύπαρξή του με την επανάσταση! Αυτά τα ακραία εθνομηδενιστικά μας προτείνει ο υπουργός Παιδείας «και θρησκευμάτων», κύριος Μπαλτάς.

Επί πλέον, αν ήθελε να αποφύγει «εθνικολαϊκές», όπως τις λένε οι φιλελεύθεροι, αναφορές στο 1821 και να αναφερθεί στη «διεθνιστική» του διάσταση, θα μπορούσε, αντί για τις Η.Π.Α., να αναφερθεί στη χώρα των απελεύθερων σκλάβων, Αϊτή, που πρώτη στον κόσμο αναγνώρισε επίσημα το νέο ελληνικό κράτος και έστειλε εθελοντές να πολεμήσουν στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να υπενθυμίσει πως το νέο αυτό κράτος έδωσε πολιτικό άσυλο σε όλους τους διωκόμενους επαναστάτες του 1848. Θα μπορούσε να κάνει μία σύνδεση με άλλα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, όπως, στη γειτονιά μας, των Κούρδων. Να συνδέσει το Μεσολόγγι με το Κομπάνι. Όχι την Αθήνα με την Ουάσιγκτον.

Γιατί όμως δεν συγκρίνει την ελληνική Επανάσταση ούτε καν με τη Γαλλία ή τη γαλλική επανάσταση, όπως έκαναν μέχρι τώρα οι φίλοι του; Όχι μόνο διότι δείχνει ιδιαίτερη αγάπη στους Αμερικανούς, και είναι μία ακόμα ευκαιρία να τους γλείψει, αλλά διότι βέβαια και στη Γαλλία προϋπήρχε αδιαμφισβήτητα ο γαλλικός λαός και το γαλλικό έθνος, ενώ στην Αμερική μόλις συγκροτούνταν αυτό από ένα πλήθος μεταναστών. Έτσι λοιπόν, το παλαιότερο έθνος της Δύσης, οι Έλληνες, ταυτίζεται με το νεώτερο, τους Αμερικανούς! Και η επανάσταση του παλιότερου έθνους ταυτίζεται με εκείνη του νεώτερου.

Στο κάτω-κάτω της γραφής, καθ' ότι υπουργός Εθνικής Παιδείας, θα μπορούσε να κλείσει την επιστολή του με τη φράση του Πατροκοσμά του Αιτωλού:

Χρέ­ος ἔ­χουν ἐ­κεῖ­νοι ὁ­ποῦ σπου­δά­ζουν, να μὴ τρέ­χουν εἰς ἀρ­χον­τι­κὰ καὶ αὐ­λὰς με­γά­λων καὶ να μα­ται­ώ­νω­σι τὴν σπου­δὴν τους, δι­ὰ νὰ ἀ­πο­κτή­σουν πλοῦ­τον καὶ ἀ­ξι­ώ­μα­τα, ἀλ­λὰ νὰ δι­δά­σκω­σι μά­λι­στα τὸν κοι­νὸν λα­όν, ὁ­ποῦ ζῶ­σι μὲ πολ­λὴν ἀ­παι­δευ­σί­αν καὶ βαρ­βα­ρό­τη­τα.

Κο­σμᾶς Αἰ­τω­λὸς*

Μια τέτοια παραίνεση θα ήταν ιδιαίτερα ταιριαστή στις σημερινές συνθήκες της παρακμής που βιώνουμε και σίγουρα πιο χρήσιμη στους νέους μαθητές από το «we the people» του αμερικάνικου Συντάγματος…

Πηγής press.gr,από το κείμενο του Γιώργου Καραμπελιά, «Η παράδοση του λαϊκού φωτισμού και ο Κοσμάς ο Αιτωλός», δημοσιεύτηκε στον νέο Ερμή τον Λόγιο τ.11.

Tags: 

Γιώργος Καραμπελιάς

Νικόλας Δημητριάδης

1821

Αριστείδης Μπαλτάς

Η Ελληνική Επανάσταση και ο απελευθερωτικός αγώνας, 1821-1832: Ένα ιστορικά μνημειώδες επίτευγμα

Θωμάς Γρατσίας ( επιμέλεια)

Από το βιβλίο του Χαράλαμπου Παπασωτηρίου «Ο Αγώνας γιά την Ελληνική Ανεξαρτησία, Πολιτική και Στρατηγική των Ελλήνων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας 1821-1832» (1).« Η Επανάσταση του 1821 οδήγησε σε μία πάλη  μεταξύ δύο αντιπάλων θελήσεων που είχαν αλληλοαποκλειόμενους στόχους. Οι Έλληνες επεδίωκαν την απελευθέρωση του Ελληνισμού από την οθωμανική κυριαρχία και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου ελληνικού κράτους.

 Ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β΄επεδίωκε την καταστολή της Επανάστασης και την επιστροφή στην πλήρη εδαφική και πολιτική ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως αυτή υφίστατο πρίν το ξέσπασμα της Επανάστασης.Οι αντιμαχόμενοι δεν επεδίωκαν να εξασφαλίσουν  μέσω των πολεμικών επιχειρήσεων διαπραγματευτικά στοιχεία γιά μιά ευνοϊκή συμβιβαστική ειρήνη. Αντίθετα, και ιδίως όσον αφορά την ελληνική πλευρά, ο πόλεμος ήταν ολοκληρωτικός, με την έννοια ότι ο Μαχμούτ Β΄επεδίωκε τον πλήρη αφανισμό του ελληνικού κινήματος γιά ανεξαρτησία.

Το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλεφια και οι άλλες επιλογές

Πολλοί φίλοι μεταξύ σοβαρού και αστείου με ασκούν κριτική ότι ασχολούμαι μονότονα με οικονομικά και πολιτικά θέματα και ειδικότερα με το ζήτηαμ ευρώ ή δραχμή. Γι΄αυτό, δημοσιέυω σήμερα μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση του Βαγγέλη Αρναούτογλου για το γήπεδο της ιστορικής ομάδας της ΑΕΚ, που η άνοδός της στην Α Εθνική θα προσδώσει, αν μη τι άλλο περισσότερο ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. 'Οπου ακόμα και οι λογικοί φίλοι του Ολυμπιακού έχουν βαρεθεί να βλέπουν την ομάδα τους, να το μονοπωλεί και όχι μόνο. Όπως γράφει ο Βαγγέλης Αρναούτογλου στην Sport 24, η ΑΕΚ ταλαιπωρείται μέσα στο φαύλο κύκλο της αφιλόξενης πια Νέας Φιλαδέλφειας. Και πλέον καλείται να δει και τη ζωή της έξω από αυτή. Γήπεδα χτίζονται και αλλού, αρκεί να υπάρχουν διάθεση, αποφασιστικότητα και χρήματα!

Τόμας Μάγερ : Η Ελλάδα πρέπει να καταφύγει στη λύση του διπλού νομίσματος

Ο πρώην επικεφαλής  της Deutsche Bank, o Γερμανός κορυφάιος οικονομολόγος Τόμας Μάγερ, υποστηρίζει, όπως και ο συμπατριώτης του Χανς Βέρνερ Ζιν  ότι η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει διπλό νόμισμα. Να κρατήσει το ευρώ για να αποπληρώνει τα δάνεια της χώρας, αλλά συγχρόνως να εισαγάγει και το «ελληνικό ευρώ» για εσωτερική κατανάλωση, που θα αυξήσει τη ρευστότητα και την ανταγωνιστικότητα της χώρας.Σε υνέντευξή του στην Ελένη βαρβιτσιώτη στην Καθημερινή της Κυριακής της 22/3/2015 αναφέρει τα εξής :

Τα έξι εναλλακτικά σενάρια για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας

Τα έξι  εναλλακτικά σενάρια για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας

Θεόδωρος Κατσανέβας

Ύστερα από την συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα στις Βρυξέλες με τους «Εταίρους» μας στις 19/2/2015 και του ίδιου προσωπικά με την Αγκέλα Μέρκελ στο Βερολίνο στις 23/3/2015 και τα άχρωμα σχετικά ανακοινωθέντα που ακολούθησαν τις συναντήσεις αυτές, το μέλλον της πατρίδας μας φαίνεται άδηλο και αβέβαιο όσο ποτέ. Ζούμε δραματικές στιγμές. Οι αποφάσεις που θα παρθούν, τα επερχόμενα γεγονότα που θα συμβούν, θα σηματοδοτήσουν την πορεία της χώρας για το άμεσο και το μακρινό μέλλον. Τα ακόλουθα έξι σενάρια,από τα πέντε που είχαμε παραθέσει λίγες μέρες πριν, διαφαίνονται στον ορίζοντα για τις επερχόμενες πολιτικές εξελίξεις. 

1."Κολοτούμπα" ( Προσαρμογή στις απαιτήσεις του Βερολίνου) 

Το πρώτο αλλά όχι κατ΄αναγκη το επικρατέστερο, είναι να υπάρξει σταδιακή υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης στις αυστηρές απαιτήσεις των Βρυξελών που υπαγορεύονται από το Βερολίνο. Η περίφημη «κολοτούμπα» που ως όρος χρησιμοποιείται πλέον και από διεθνή  ΜΜΕ  ( ! ), θα συνοδευτεί από επικοινωνιακή επίθεση μιας εικονικής πραγματικότητας ότι, δήθεν επιτεύχθηκε ένας έντιμος συμβιβασμός προς όφελος της χώρας μας. Στην πράξη, το μνημόνιο και οι επαχθείς του όροι θα συνεχίσουν να υφίστανται στην πλειοψηφία τους, με μερικές τροποποιήσεις που δε θα αλλάζουν την ουσία. Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης και της λιτότητας θα συνεχίσει  την τραγική της πορεία. Αυτό θα φανεί στο άμεσο μέλλον, με συνέπεια τη σύντομη αποκαθήλωση των προσδοκιών που έχουν εναποθέσει οι ψηφοφόροι στον ΣΥΡΙΖΑ, την πτώση ή τη διάσπασή και την υποκατάστασή  του με δουλόφρονα κυβερνητικά σχήματα.

2. Αργός θάνατος

Το δεύτερο σενάριο είναι μια παραλλαγή του πρώτου που ενισχύθηκε απο την πολύωρη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Αγκέλα Μέρκελ στο Βερολίνο στις 23/3/2015. Οι άχρωμες δηλώσεις μετά τη συνάντηση  και το όλο περιρρέων κλίμα, δείχνει μέχρι σήμερα τουλάχιστον ότι, δεν υπάρχουν ριζικές αλλαγές στις θέσεις των δύο πλευρών. Επιβεβαιώθηκε λεκτικά η εμμονή και των δύο πλευρών για την ανάγκη παραμονής της χώρας στο πλευρό, αλλά δεν ειπώθηκε πως θα γίνει αυτό αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες παραχωρήσεις από τις δύο πλευρές. Έτσι η αβεβαιότητα, ο χειρότερος εχθρός της οικονομίας παραμένει και η η χώρα θα συνεχίσει να σέρνεται μέσα στη μπαίνοντας στην ατέρμονη και τρομακτική διαδικασία του αργού θανάτου. Η καθυστέρηση στη λήψη απόφασης είναι χειρότερη από τη λήψη μιας κακής απόφασης. Αλίμονο αν αυτός ο αργός θάνατος είναι μακρύς.

3) Υποχώρηση του Βερολίνου με βελτιωμένες παραχωρήσεις 

Το δεύτερο σενάριο είναι μια παραλλαγή του πρώτου. Υπό την πίεση των ΗΠΑ κυρίως, το Βερολίνο θα υποχωρήσει μερικώς και  θα δεχτεί παραχωρήσεις για  υλοποίηση μεγάλου μέρους του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με σημαντική υποβοήθηση της χώρας μας στις χρηματοδοτικές και δανειακές της ανάγκες. Το σενάριο αυτό θα επέτρεπε στο ΣΥΡΙΖΑ να το παρουσιάσει ως επιτυχία  και να πορευτεί μέσα από συμπληγάδες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Κάτι τέτοιο όμως, είναι μάλλον απίθανο να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση Μέρκελ-Σόϊμπλε γιατί ανατρέπει όλη τη μέχρι τώρα πολιτική της, πλήττει ανεπανόρθωτα  τις συμμαχικές-υποτακτικές της κυβερνήσεις και σε τελική ανάλυση, ανοίγει το δρόμο για την ανατροπή της. Επί πλέον, η συνέχιση της παραμονής μας στο σκληρό ευρώ, παρ' όλη την ποσοτική του χαλάρωσή πρόσφατα, δεν πρόκειται να μας βγάλει από τα σημερινά αδιέξοδα, αφού έχουμε περιπέσει σε περιδίνηση και μη αναστρέψιμης ύφεσης.

4.Ατύχημα ( Άναρχο Grexit λόγω έλλειψης ρευστότητας- Graccident)

Το τρίτο σενάριο, της εξόδου λόγω ατυχήματος, του  Graccident όπως αποκαλείται, είναι η άτακτη έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη όπου θα οδηγηθούμε λόγω έλλειψης ταμειακών διαθεσίμων σε ευρώ από το κράτος και τις τράπεζες, με συνακόλουθη τη  στάση πληρωμών στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας. Πρόκειται για το χειρότερο σενάριο, γιατί θα οδηγήσει σε πανικό με απρόβλεπτες συνέπειες, χωρίς να αποκλείεται η άμεση πτώση της κυβέρνησης, η δημιουργία υπάκουου κυβερνητικού σχήματος στις Βρυξέλες, με  παράδοση άνευ όρων στις πιο σκληρές απαιτήσεις του Βερολίνου. Προσωπικά φοβάμαι ότι το σχέδιο ενός Graccident βρίσκεται μέσα στους σχεδιασμούς του Βερολίνου και αυτό διαφαίνεται, εκτός των άλλων,  από την  πρόσφατη ποσοτική χαλάρωση-υποτίμηση του ευρώ που αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

5.Ολική ρήξη ( έξοδος από τη ευρώ και την ΕΕ και ένταξη σε Ρωσια και BRICS)

Το τέταρτο σενάριο είναι αυτό της ολικής ρήξης με την ευρωζώνη και πιθανώς και με την Ευρωπαϊκή  Ένωση και την υπαγωγή της Ελλάδας στην πολιτική και οικονομική ομπρέλα της Ρωσίας και της αναπτυξιακής τράπεζας των BRICS ( Ρωσία, Κίνα, Ινδία,Βραζιλία, Νότια Αφρική ).Το σενάριο αυτό είναι αναμφίβολα επικίνδυνο και κινείται στην κόψη του ξυραφιού, αφού ανατρέπει τις συμφωνίες της Γιάλτας με το δεδομένο ότι η Ελλάδα ανήκει στη δύση. Όμως, η Γιάλτα έχει έτσι και αλλιώς αναιρεθεί ύστερα από τη διάλυση της παλαιότερα κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης και την υπαγωγή πολλών χωρών από την ομπρέλα της ανατολής σε αυτήν της δύσης. Γεγονός είναι ότι, οι σημερινές γεωπολιτικές ισορροπίες δεν είναι σταθερές και όλα είναι πιθανά, έστω και αν φαίνονται απίθανα και τρομάζουν. 

6.Βελούδινο διαζύγιο ( Προσωρινό Grexit με διπλό νόμισμα)

Το πέμπτο σενάριο είναι αυτό του βελούδινου διαζύγιου, της συντεταγμένη προσωρινής εξόδου της χώρας από το ευρώ (Grexit) και της επανένταξής της αργότερα, όταν ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα της και υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. (Το αποκαλούμε Greeback). Η μετάβαση στη δραχμή, με νοικοκύρεμα και αναπτυξιακή κατεύθυνση της οικονομίας, μπορεί να συνυπάρξει με τη χρήση του ευρώ, μια πρακτική που λειτουργεί σε πολλές χώρες της ΕΕ αλλά και εκτός αυτής, όπως μεταξύ άλλων, η Πολωνία, Τσεχία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Ισραήλ, κλπ. Την έξυπνη αυτή πρόταση επανέφερε στο προσκήνιο ο Χανς Βέρνερ Ζιν, ο κορυφαίος Ευρωπαίος, Γερμανός οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος της Καγκελαρίου  Μέρκελ. Με το προσωρινό Grexit, θα αποφευχθεί το φαινόμενο ντόμινο που μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση της ευρωζώνης, κάτι που το Βερολίνο δεν πρόκειται να δεχτεί τουλάχιστον σήμερα. Αλλιώς τα προκεχωρημένα φυλάκια των υποτακτικών του κυβερνήσεων στο νότο και αλλού θα σαρωθούν από τις εσωτερικές τους αντιπολιτεύσεις. Το σενάριο αυτό που αποτελεί και την πλέον ανώδυνη  και αποτελεσματική λύση, ίσως θα πρέπει να συνδυαστεί με τη διενέργεια δημοψηφίσματος.

Άδηλο και ρευστό μέλλον

Με δεδομένη  τη μεγάλη διεθνή πολιτικοικονομική ρευστότητα, το μέλλον των παγκόσμιων  γεωπολιτικών ισορροπιών είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί σήμερα και μόνο σχετικές εναλλακτικές εικασίες μπορούν να γίνουν. Υπενθυμίζεται ότι,  κανείς δεν προέβλεπε τη διάλυση του πανίσχυρου Σοβιετικού μπλοκ και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις που ακολούθησαν. Οι ΗΠΑ φυσικά και δε θα προωθούσαν τις  «ανοιξιάτικες» εξεγέρσεις στον Αραβικό κόσμο, αν μπορούσαν να δουν τις μετέπειτα εξελίξεις με την κορύφωση του Μουσουλμανικού φονταμελισμού και τα φαινόμενα τύπου ISIS. Οι περίφημες εταιρείες αξιολόγησης δεν προέβλεψαν την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις μεμονωμένων οικονομολόγων που έκαναν παρόμοιες δυσοίωνες  εκτιμήσεις, μοιάζουν κάπου με τις προβλέψεις των αστρολόγων που όταν δικαιώνεται η μία στις δέκα, θριαμβολογούν, αλλά λησμονούν την αποτυχία τους στις άλλες εννέα. 

Από τα ως άνω σενάρια, είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί σε ποιο απ' όλα θα καταλήξουμε. Το πρώτο,η ¨κολοτούμπα" ,το τρίτο,η υποχώρηση του Βερολίνου,  και το πέμπτο, η ολική ρήξη,είναι μάλλον απίθανο να συμβούν. Το δεύτερο, ο αργός θάνατος, είναι αυτό που βιώνουμε σήμερα και η ισχυρή πιθανότητά του να συνεχιστεί θα είναι μοιραία για την οικονομία της χώρας. Το τέταρτο, το ατύχημα,είναι αυτό που θα προτιμούσε το Βερολίνο και επιθυμούν οι περισσότερες σημερινές κυβερνήσεις των "Εταίρων" μας, όπως φαίνεται, εκτός των άλλων, από τις πολλές σχετικές δηλώσεις εκπροσώπων τους. Πρόκειται για ένα καταστροφικό για τη χώρα μας σενάριο και αν η κυβέρνηση δεν έχει προβλέψει την αντιμετώπισή του, οι ευθύνες της θα είναι τεράστιες. Το έκτο, το βελούδινο διαζύγιο της προσωρινής εξόδου  από το ευρώ με διπλό νόμισμα, είναι το πλέον εφικτό, εφαρμόσιμο και κοινά αποδεκτό σενάριο για πολύπλευρους πολιτικούς και οικονομικούς λόγους.

Επειδή δε διεκδικούμε φήμη "αστρολόγων", παραθέτουμε όλα τα πιθανά αυτά σενάρια με την ελπίδα και την προτροπή να εφαρμοστεί η καλύτερη δυνατή επιλογή. Επειδή τα "μελλούμενα δεν τα γνωρίζουν οι άνθρωποι αλλά μόνον  οι Θεοί" όπως θα έλεγε ο Καβάφης, η κυβέρνηση οφείλει να έχει έτοιμες εναλλακτικές λύσεις για όλα αυτά τα εναλλακτικά σενάρια χωρίς να τις κοινολογεί φυσικά. Αλίμονό αν συμβαίνει το αντίθετο.